การพัฒนาสุขภาวะในพระพุทธศาสนา

ผู้แต่ง

  • นิรันดร์ ศิริรัตน์, พระครูปลัดสัมพิพัฒนธรรมาจารย์ สาขาวิชาพุทธจิตวิทยา คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การปฏิบัติธรรม, ทุกข์กาย, ทุกข์ใจ, สุขภาวะ

บทคัดย่อ

บทความนี้นําเสนอประเด็นเกี่ยวกับการพัฒนาสุขภาวะด้วยการปฏิบัติ ธรรม เนื่องจากมนุษย์เกิดมาล้วนปรารถนาสิ่งสําคัญที่สุดในชีวิต คือความสุขหรือ การพ้นทุกข์ทั้งปวง พระพุทธศาสนาได้กล่าวถึงการปฏิบัติธรรมในฐานะเป็นวิธีการ แก้ไขปัญหาดังกล่าว โดยมุ่งเน้นให้มนุษย์ได้ใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาศักยภาพ ของตน อันจะนําไปสู่การหมดปัญหาหรือดับทุกข์ในทุกระดับเป้าหมายแล้วเข้าสู่ ความสุข ซึ่งพระพุทธศาสนามีวิธีการปฏิบัติธรรมด้วยวิธีการกระทําทางกาย การกระทําทางวาจา การกระทําทางใจ อย่างถูกต้อง และเป็นระบบ เมื่อได้ปฏิบัติ ตาม จึงจะได้รับผลประโยชน์ที่เกิดจากการปฏิบัติธรรม คือ ทําให้ได้รับความบริสุทธิ์ จากกิเลส ได้ระงับความโศกเศร้า และพัฒนาปัญญาให้ยิ่งขึ้นไป จนกระทั่งสามารถ บรรลุมรรคผลนิพพาน สามารถดับความทุกข์ทั้งปวงได้ในที่สุด

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ. (2522). พระไตรปิฎกภาษาบาลี ฉบับหลวง.กรุงเทพฯ: มหามกุฎราชาวิทยาลัย.

คมกริช นันทะโรจพงศ์ และประสพชัย พานันท์. (2561). “การเชื่อมโยงวิธีวิทยาการสร้างฐานรากสู่การวิจัยเชิงปริมาณเพื่อการศึกษาวิจัยพฤติกรรมองค์การในยุคหลังนวสมัย” วารสารวิชาการ Veridian E-Journal บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร. ปีที่ 11 ฉบับที่ 2 (พฤษภาคม – สิงหาคม 2561) : หน้า 319

ธรรมศักดิ์ กาญจนบูรณ์. (2560). “โลกุตตรจิต” วารสารพุทธศาสน์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปีที่ 24 ฉบับที่ 2 (พฤษภาคม – สิงหาคม 2560): หน้า 39.

พระคันธสาราภิวงศ์. โพธิปักขิยธรรม. กรุงเทพมหานคร : บุญศิริ, 2549.

พระครูปลัดสัมพิพัฒนธรรมาจารย์ (นิรันดร์). (2559). แนวทางการปฏิบัติธรรม.ประยูรสาสน์การพิมพ์.

พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตโต). (2539). การพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: สํานักพิมพ์มูลนิธิพุทธธรรม.

พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2542). พระพุทธศาสนาพัฒนาคนและสังคม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2535). ปฏิบัติธรรมให้ถูกทาง. พิมพ์ครั้งที่ 86. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์บริษัท สหธรรมิก จํากัด.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2558). พจนานุกรมพุทธศาสตน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 24. กรุงเทพมหานคร: สํานักพิมพ์ผลิธัมม์.

พระมหาพุทธโฆสเถระ. (2525). วิสุทธิ ญาณ นิเทส ตําราคู่มือวิปัสสนากัมมัฏฐานจากพระบาลีคัมภีร์ วิสุทธิมัคค ปริจเฉจที่ 18 – 23. แปลและเรียบเรียง โดย ธนิต อยู่โพธิ์. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจํากัด ศิวพร 74.

พระสุวรรณ สุวณฺโณ. (2553). ศึกษาผลการเจริญสติปัฏฐานตามแนวทางปฏิบัติของหลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ : กรณีศึกษาสํานักปฏิบัติธรรมมหาสติปัฏฐาน 4 บ้านเหล่าโพนทอง. วิทยานิพนธิ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย.

พระโสภณมหาเถระ (มหาสีสยาดอ). (2549). มหาสติปัฏฐานสูตร ทางสู่พระนิพพาน. แปลโดย พระคันธสาราภิวงศ์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ห้างหุ้นส่วนจํากัด ไทยรายวันการพิมพ์.

พระโสภณมหาเถระ (มหาสีสยาดอ). (2553). ปฏิจจสมุปบาท เหตุผลแห่งวัฏฏสงสาร. แปลและเรียบเรียง โดย พระคันธสาราภิวงศ์ (2553). กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจํากัด ประยูรสาส์นไทย การพิมพ์.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.

มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2534). พระไตรปิฎกพร้อมอรรถกถาแปล. ชุด 91 เล่ม. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.

วิมลมาลย์ ศรีรุ่งเรือง, หาญศึก บุญเชิด, และสุภิญญา ธนาพงษ์ภิชาติ, “ผลของการเจริญสติต่อการพัฒนาตนเองของนักศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์” วารสารปาริชาต มหาวิทยาลัยทักษิณ ปีที่ 31 ฉบับที่ 3 (พฤษภาคม – ตุลาคม 2561) : หน้า 39.

สมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาวชิรญาณวโรรส. (2501). ธรรมวิจารณ์, พิมพ์ครั้งที่ 20. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.

สุรพล สุยะพรหมและคณะ. (2555). พื้นฐานการจัดการ, กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สุรางค์ โค้วตะกูล. (2544). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพมหานคร : สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-07-02

รูปแบบการอ้างอิง

ศิริรัตน์ น. (2019). การพัฒนาสุขภาวะในพระพุทธศาสนา. วารสารพุทธศาสน์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 26(2), 74–91. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jbscu/article/view/189212

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย