นิพพานในชีวิตประจำวันในทัศนะของพุทธทาสภิกขุ
คำสำคัญ:
พุทธทาสภิกขุ, นิพพานบทคัดย่อ
นิพพานตามทัศนะของท่านพุทธทาสภิกขุหมายถึง ภาวะที่จิตดับเย็น เพราะว่างจากกิเลสคือตัวกู-ของกูไม่เกิดขึ้นมาในขณะนั้นซึ่งเป็นลักษณะของ ความว่างทางปัญญาหรือว่างทางวิญญาณ ไม่ใช่ความว่างทางวัตถุหรือว่างทางจิต ท่านพุทธทาสภิกขุได้แบ่งนิพพานออกเป็น 3 ระดับคือ ตทังคนิพพาน วิกขัมภน นิพพาน และสมุจเฉทนิพพาน ทั้งสามระดับนี้สามารถสรุปย่นย่อลงเป็นนิพพาน 2 ระดับคือนิพพานชั่วคราวและนิพพานที่แท้ ตทังคนิพพานและวิกขัมภนนิพพาน จัดเป็นนิพพานชั่วคราว ส่วนสมุจเฉทนิพพานเป็นนิพพานที่แท้ซึ่งได้แก่นิพพานธาตุ ทั้งสอง ส่วนหลักเกณฑ์ที่ใช้แบ่งนิพพานออกเป็นสามระดับนั่นคือแนวคิดเรื่องจิต ประภัสสรตามหลักคำสอนของพระพุทธศาสนาเถรวาท
Downloads
เอกสารอ้างอิง
ปีเตอร์ เอ.แจ็กสัน. 2556. พุทธทาสภิกขุ: พระพุทธศาสนานิกายเถรวาทและการปฏิบัติเชิงนวสมัยนิยมในประเทศไทย. แปลโดย มคล เดชนครินทร์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). 2542. กรณีธรรมกาย บทเรียนเพื่อการศึกษาพระพุทธศาสนาและสร้างสรรค์สังคมไทย (ฉบับเพิ่มเติม-จัดลำดับใหม่). พิมพ์ครั้งที่ 23. กรุงเทพฯ: บริษัทธรรมสาร จำกัด.
พุทธทาสภิกขุ. 2539. กข กกา ของการศึกษาพุทธศาสนา. เล่มที่ 14.ค. พิมพ์ ครั้งที่ 2.สุราษฎร์ธานี: มูลนิธิธรรมทาน ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2529. แก่นพุทธศาสน์. กรุงเทพฯ: อรุณวิทยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2543. ความหลุดพ้น. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
พุทธทาสภิกขุ. 2543. ค่ายธรรมบุตร. เล่มที่ 37. พิมพ์ครั้งที่ 2. สุราษฎร์ธานี: ธรรมทานมูลนิธิ ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2548. ตัวกู-ของกู. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
พุทธทาสภิกขุ. 2546. ตุลาการิกธรรม เล่ม 1. เล่มที่ 16. พิมพ์ครั้งที่ 2. สุราษฎร์ธานี: ธรรมทานมูลนิธิ สวนโมกข์ ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2542. ทางตามหลักพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
พุทธทาสภิกขุ. 2548. ธรรมบรรยายต่อหางสุนัข (ระดับมหาวิทยาลัย). เล่มที่ 39. ค. พิมพ์ครั้งที่ 2. สุราษฎร์ธานี: ธรรมทานมูลนิธิ ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2546. ธรรมบรรยายระดับมหาวิทยาลัย เล่ม 2. พิมพ์ครั้งที่ 2. สุราษฎร์ธานี: ธรรมทานมูลนิธิ สวนโมกข์ ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2548. ธรรมปาฏิโมกข์ เล่ม 2. เล่มที่ 31. ก. พิมพ์ครั้งที่ 2. สุราษฎร์ธานี: ธรรมทานมูลนิธิ ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2556. นิพพาน. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
พุทธทาสภิกขุ. 2545. นิพพานสำหรับทุกคน. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
พุทธทาสภิกขุ. 2541. พุทธธรรมประยุกต์. เล่มที่ 17. จ.สุราษฎร์ธานี: ธรรมทานมูลนิธิ ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2546. มนุสสธรรม. เล่มที่ 17. สุราษฎร์ธานี: ธรรมทานมูลนิธิ ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2543. โมกขธรรมประยุกต์. เล่มที่ 17. ค. พิมพ์ครั้งที่ 2. สุราษฎร์ธานี: ธรรมทานมูลนิธิ ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2548. ราชภโฏวาท. เล่มที่ 39. ง. พิมพ์ครั้งที่ 2. สุราษฎร์ธานี: ธรรมทานมูลนิธิ ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2542. ว่างตามหลักพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
พุทธทาสภิกขุ. 2538. สันทัสเสตัพพธรรม. เล่มที่ 13. พิมพ์ครั้งที่ 3. สุราษฎร์ธานี: มูลนิธิธรรมทาน ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2539. สันทิฏฐิกธรรม. เล่มที่ 13.ข. สุราษฎร์ธานี: มูลนิธิธรรมทาน ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2552. สุญญตาปริทรรศน์ เล่ม 1. เล่มที่ 38. พิมพ์ครั้งที่ 3. สุราษฎร์ธานี: ธรรมทานมูลนิธิ ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2554. สุญญตาปริทรรศน์ เล่ม 2. เล่มที่ 38. ก. พิมพ์ครั้งที่ 3. สุราษฎร์ธานี: ธรรมทานมูลนิธิ ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2542. หลักธรรมที่แสดงความว่าง. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
พุทธทาสภิกขุ. 2551. หลักพระพุทธศาสนาที่ยังเข้าใจผิดกันอยู่. เล่มที่ 14. ฉ. พิมพ์ครั้งที่ 2. สุราษฎร์ธานี: ธรรมทานมูลนิธิ ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2549. อตัมมยตาประทีป. เล่มที่ 12.ง. พิมพ์ครั้งที่ 2. สุราษฎร์ธานี: ธรรมทานมูลนิธิ ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2549. อิทัปปัจจยตา. เล่มที่ 12. พิมพ์ครั้งที่ 6. สุราษฎร์ธานี: ธรรมทานมูลนิธิ ไชยา.
พุทธทาสภิกขุ. 2538. โอสาเรตัพพธรรม. เล่มที่ 13. ก. พิมพ์ครั้งที่ 3. สุราษฎร์ธานี: ธรรมทานมูลนิธิ.
วัลโปละ ราหุละ. 2553. พระพุทธองค์ทรงสอนอะไร. แปลโดย สุนทร พลามินทร์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ. จันทร์เพ็ญ
วิทย์ วิศทเวทย์. “อนัตตาในพุทธปรัชญา”. ใน วารสารพุทธศาสน์ศึกษา. ปีที่ 6 ฉบับที่ 1 (มกราคม-เมษายน 2542): 97.
สมภาร พรมทา. 2548. พุทธปรัชญา: มนุษย์ สังคมและปัญหาจริยธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ศยาม.
ฮวงโป. 2547. คำสอนของฮวงโป. แปลโดย พุทธทาสภิกขุ. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของศูนย์พุทธศาสน์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับศูนย์พุทธศาสน์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว