ประสิทธิผลของรูปแบบการสร้างเสริมสุขภาพ แนววิถีพุทธสำหรับพระสงฆ์

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบการสร้างเสริมสุขภาพแนววิถีพุทธสำหรับพระสงฆ์ โดยเปรียบเทียบพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพของพระสงฆ์ระหว่างก่อนเข้าร่วมกระบวนการจัดทำรูปแบบฯ กับหลังจาก เสร็จสิ้นกระบวนการจัดทำรูปแบบฯ และประเมินความพึงพอใจของพระสงฆ์ที่มีต่อรูปแบบฯ กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วย พระสงฆ์ผู้ซึ่งยินดีเข้าร่วมโครงการตลอดกระบวนการวิจัย จำนวน ๓๑ รูปจากวัดในกรุงเทพมหานครอาณาเขตทิศเหนือ จำนวน ๓ วัด เลือกกลุ่มตัวอย่างโดยใช้วิธีเจาะจงตามเกณฑ์เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที (Paired sample t-test) ผลการศึกษาได้ข้อสรุปว่า หลังการเข้าร่วมกระบวนการจัดทำรูปแบบฯ พระสงฆ์มีพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพ ทั้งด้านพฤติกรรมการฉันภัตตาหาร พฤติกรรมกิจกรรมทางกาย และพฤติกรรมการจัดการความเครียดแตกต่างจากก่อน เข้าร่วมกระบวนการจัดทำรูปแบบฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๕ โดยพระสงฆ์มีคะแนนเฉลี่ยด้านพฤติกรรม การฉันภัตตาหาร พฤติกรรมกิจกรรมทางกาย และพฤติกรรมการจัดการความเครียดเพิ่มมากขึ้น รวมทั้งพระสงฆ์มี ความพึงพอใจตอ่ รูปแบบฯ อยูใ่ นระดับมาก ซึ่งผลการศึกษาแสดงใหเ้ ห็นวา่ รูปแบบฯ มีประสิทธิผลอยูใ่ นระดับมาก ดังนั้น รูปแบบการสร้างเสริมสุขภาพแนววิถีพุทธสำหรับพระสงฆ์นี้ ควรได้รับการนำไปประยุกต์ใช้ในการสร้างเสริมสุขภาพของ พระสงฆ์