Environment for Quality of Life Development
Keywords:
Environment, SappayaAbstract
The environment can be distinguished into two dimensions namely; the external environment such as air, water, human beings, animals, religion, etc.; and the internal environment such as attitudes, beliefs, miracles, emotions, and feelings, etc. In Buddhism, both external and internal environments are invariably interdependent. This condition of interdependence gives rise to setting up of norms and principles which are conducive to peaceful coexistence. For the internal environment, the Buddha sets up normative process for the practice of meditation to achieve an wholesome attitude. For the external environment, the Buddha sets up normative principles for wholesome livelihood, such as the five precepts. If human beings can follow these normative principles, they will create great benefits for themselves, as well as for the environment. If human beings cultivate good internal environment, they will develop an understanding of life and a good external environment can be collectively created. Thus, a common good life is achievable. On the other hand, when a good external environment is in place, a wholesome mind is possible and peaceful co-existence ensues. Therefore, both internal and external environments should be developed together
Downloads
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของศูนย์พุทธศาสน์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับศูนย์พุทธศาสน์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว