Short Story Writing Skill of High School Students in Phranakhon Si Ayutthaya Province of the Secondary Educational Service Area Office 3
Main Article Content
Abstract
This research aims 1) to analyze short story writing skill and 2) to study short story writing method of high school students in Phranakhon Si Ayutthaya province of the Secondary Educational Service Area Office 3 in 184 short story writing works of 184 high school students in 29 schools under the office of Secondary Educational Service Area 3 in Phranakhon Si Ayutthaya province. It can be found that these students write short stories to present the content of interaction with family, friends, couples, the role of learning and living and the imagery content. In the writing technic, most of the short stories indicate to theme is presented openly, plot is not complicated, character flats, scene is undistinguished, point of view is “the first person narrator as a main character” and “the omniscient author”, dialogue is to make realism. These represent the short story writing skill that is not complicated, crate context to the story and write as a fiction.
Article Details
References
เกศินี จุฑาวิจิตร. (2550). มองเรื่องให้เห็นภาพ: ภาพสะท้อนสังคมและโลกทัศน์นักเขียนจากเรื่องสั้นยุควิกฤติเศรษฐกิจ. นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
เถกิง พันธุ์เถกิงอมร. (2541). นวนิยายและเรื่องสั้น การศึกษาเชิงวิเคราะห์และวิจารณ์. สงขลา: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สถาบันราชภัฏสงขลา.
พัฒจิรา จันทร์ดำ. (2547). การอ่านและการวิจารณ์เรื่องสั้น. กรุงเทพฯ: สถาพรบุ๊คส์.
เพลินตา. (2543). โรงเรียนนักเขียน ศิลปะการเขียนสอนกันไม่ได้แต่เรียนรู้ได้. กรุงเทพฯ: บ้านหนังสือ.
ไพโรจน์ บุญประกอบ. (2539). การเขียนสร้างสรรค์: เรื่องสั้น-นวนิยาย. กรุงเทพฯ: บริษัทสามัคคีสาร (ดอกหญ้า) จำกัด.
มาโนช ดินลานสกูล. (2547). การอ่านและการเขียนบันเทิงคดี. สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.
ยุรฉัตร บุญสนิท. (2538). วรรณวิจารณ์. สงขลา: ภาควิชาภาษาไทยและภาษาตะวันออก มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ภาคใต้.
วรรณี พุทธเจริญทอง. (2532). วิเคราะห์แนวการเขียนเรื่องสั้นที่ได้รับอิทธิพลจากการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและการเมืองในรอบทศวรรษ (ตุลาคม 2516-2526). กรุงเทพฯ: โครงการวิจัยเสริมหลักสูตร คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สรณัฐ ไตลังคะ. (2560). ศาสตร์และศิลป์แห่งการเล่าเรื่อง. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานทางวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุดารัตน์ เสรีวัฒน์. (2522). วิวัฒนาการของเรื่องสั้นในเมืองไทย ตั้งแต่แรกจนถึง พ.ศ. 2475. กรุงเทพฯ: ภาคพัฒนาตำราและเอกสารวิชาการ หน่วยศึกษานิเทศก์ กรมการฝึกหัดครู.
สุรเดช โชติอุดมพันธ์. (2559). ทฤษฎีวรรณคดีวิจารณ์ตะวันตกในคริสต์ศตวรรษที่ 20. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เรื่องสั้น “คน=คน” (นักเรียนมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 5 โรงเรียนอยุธยานุสรณ์, 2562)
เรื่องสั้น “ความกตัญญูของลูกที่มีต่อพ่อแม่” (นักเรียนมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 5 โรงเรียนอยุธยาวิทยาลัย, 2562)
เรื่องสั้น “ความกตัญญูคือหนทางแห่งความสำเร็จ” (นักเรียนมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 4 โรงเรียนอยุธยานุสรณ์, 2562)
เรื่องสั้น “ฉันเป็นต้นไม้” (นักเรียนมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 4 โรงเรียนจอมสุรางค์อุปถัมภ์, 2562)
เรื่องสั้น “มิตรภาพที่ดี” (นักเรียนมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 4 โรงเรียนบางปะหัน, 2562)
เรื่องสั้น “รักไม่ยุ่งมุ่งแต่เรียน” (นักเรียนมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 4 โรงเรียนปากกรานพิทยา, 2562)
เรื่องสั้น “ความทรงจำที่กาลเวลาไม่สามารถลบเลือน” (นักเรียนมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 6 โรงเรียนอยุธยาวิทยาลัย, 2562)
เรื่องสั้น “ความรักไม่ผิดแต่ผิดที่เวลา” (นักเรียนมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 4 โรงเรียนนครหลวง “อุดมรัชต์วิทยา”, 2562)
เรื่องสั้นที่ไม่มีชื่อเรื่อง (นักเรียนมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 4 โรงเรียนอยุธยาวิทยาลัย, 2562)
เรื่องสั้นที่ไม่มีชื่อเรื่อง (นักเรียนมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 6 โรงเรียนจอมสุรางค์อุปถัมภ์, 2562)
เรื่องสั้นที่ไม่มีชื่อเรื่อง (นักเรียนมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 5 โรงเรียนบางไทรวิทยา, 2562)
เรื่องสั้นที่ไม่มีชื่อเรื่อง (นักเรียนมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 6 โรงเรียนบางปะหัน, 2562)