การพัฒนาพฤติกรรมองค์การด้านการบริหารทรัพยากรมนุษย์เพื่อส่งเสริมประสิทธิภาพ การปฏิบัติงาน กรณีศึกษา บริษัท คิวพี (ประเทศไทย) จํากัด เขตยานนาวา กรุงเทพมหานคร
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากรและกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ พนักงาน บริษัท คิวพี (ประเทศไทย) จำกัด เขตยานนาวา กรุงเทพมหานคร จำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้การวิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วย การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบเพื่อวัดความแตกต่างของค่าเฉลี่ย และการทดสอบความแปรปรวนแบบจำแนกทางเดียว
ผลการศึกษาพบว่า
(1) ปัจจัยส่วนบุคคลมีผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานอยู่ในระดับปานกลางถึงมาก สรุปได้ว่า พนักงาน บริษัท คิวพี (ประเทศไทย) จำกัด ที่มี เพศ อายุ ระดับการศึกษา ประสบการณ์การทำงาน และสายงานปัจจุบันที่แตกต่างกัน มีประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานแตกต่างกันที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05 แต่พนักงานที่มีสถานภาพที่แตกต่างกัน มีประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานไม่แตกต่างกัน
(2) พฤติกรรมองค์การด้านการบริหารทรัพยากรมนุษย์มีผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานโดยรวม อยู่ในระดับปานกลาง สรุปได้ว่า ด้านการสรรหาและคัดเลือก ด้านการพัฒนาและฝึกอบรม ด้านการประเมินผลการปฏิบัติงาน และด้านค่าตอบแทนและสิทธิประโยชน์ที่แตกต่างกัน มีผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานแตกต่างกันที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำบทความทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อ หรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กัลยา ธนอังกูร. (2551). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของข้าราชการศาลยุติธรรมในจังหวัดเชียงใหม่ (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
ดิลก มูลวงษ์. (2557). ความพึงพอใจในงานของพนักงานการผลิตในอุตสาหกรรมอิเลคทรอนิคส์ (ภาคนิพนธ์มหาบัณฑิตคณะพัฒนาสังคม). กรุงเทพฯ: สภาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
นาตภา ไทยธวัช. (2550). ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารทรัพกรมนุษย์และประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน: กรณ๊ศึกษาบริษัทกระพกพีเอ็มเค-เซ็นทรัลจำกัด (วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธนบุรี.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554), การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุรีวิทยาสาส์น.
พริษฐ์วงศ์ เจียมสุชน. (2546). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลและความฉลาดทางอารมณ์ที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการทำงานของข้าราชการระดับผู้ปฏิบัติงานในกระทรวงคมนาคม (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเซนต์จอห์น.
ลักษณชัย ธนะวังน้อย, ชนินทร์ ชุณหพันธรักษ์, และอมรรัตน์ ภิญโญอนันตพงษ์. (2555). ความสัมพันธ์ระหว่างการจัดการทรัพยากรมนุษย์กับประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของพนักงานเครือเบทาโกร (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจบัณฑิต). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วนิดา เขียวงามดี, กระมล ทองธรรมชาติ. (2554). แนวทางการบริหารทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของการรถไฟแห่งประเทศไทย. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 19(32), 133-143.
วราทิพย์ ละออง. (2551). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลการมีส่วนร่วมในงาน แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ในงานกับการปฏิบัติงานของพยาบาลประจำการโรงพยาบาลสังกัดกระทรวงสาธารณสุข กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตร์มหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุนันทา มิ่งเจริญพร. (2556). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์กับผลการดำเนินงานขององค์การ กรณีศึกษาธนาคารออมสิน สำนักงานใหญ่. วารสารวิทยบริการมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 24(2), 156-157.
Abdullah, Z., Ahsan, N., & Alam, S. S. (2009). The effect of human resource management practices on business performance among private companies in Malaysia. International Journal of Business and Management, 4(6), 65-72.
Hall, G. S. M. (2001). Self-efficacy at work: A qualitative analysis of personal and environmental factors contributing to personal efficiency during job-task change. Dissertation Abstracts International A (Humanities and Social Sciences), 61, 916.
Mondy, R. W., Noe, R. M., & Premeaux, S. R. (1999). Human Resource Management (7th ed.). NJ: Prentice Hall.
Mondy, R. W., Noe, R. M., & Premeaux, S. R. (2002). Human Resource Management. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Moorhead, G. & Griffin, R. W. (2001). Organizational behavior: Managing people and organizations. New Delhi: AITBS Publishers India.
Taguchi, T. (2010). Questionnaires in second language research: Construction, administration, and processing. New York: Routledge.
Taylor, F. W. (1911). The principles of scientific management. New York: Harper & Brothers.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introduction analysis (3rd ed.). New York: Harper & Row Publication.