แนวทางการพัฒนาเชิงพื้นที่ตามกรอบเป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืน เพื่อขับเคลื่อนอุทยานธรณีขอนแก่นสู่อุทยานธรณีโลก

Main Article Content

สรายุธ รัศมี

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์แนวทางการพัฒนาเชิงพื้นที่สำหรับอุทยานธรณีขอนแก่น ตามกรอบเป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืน เป็นแนวทางในการขับเคลื่อนสู่อุทยานธรณีโลก การพัฒนาเชิงพื้นที่ในบริบทนี้เป็นการบูรณาการระหว่างการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ การพัฒนาสังคมและเศรษฐกิจในระดับท้องถิ่น และการส่งเสริมวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ โดยเน้นการอธิบายบทบาทและความสำคัญของอุทยานธรณีในฐานะพื้นที่ที่มีคุณค่าด้านธรณีวิทยา ธรรมชาติ และวัฒนธรรม รวมถึงโอกาสและความท้าทายที่อุทยานธรณีขอนแก่นต้องเผชิญในกระบวนการพัฒนาสู่ระดับสากล ซึ่งครอบคลุมเป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยันที่สำคัญ ได้แก่ เป้าหมายที่ 15 การอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ เป้าหมายที่ 4 การพัฒนาการศึกษา และเป้าหมายที่ 8 การส่งเสริมเศรษฐกิจท้องถิ่น นำไปสู่แนวทางเชิงปฏิบัติในการพัฒนาเชิงพื้นที่ ประกอบด้วย การวางแผนการใช้ที่ดินอย่างเหมาะสม การจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน การสร้างเครือข่ายความร่วมมือระหว่างชุมชนและองค์กรที่เกี่ยวข้อง การส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชน และการพัฒนากิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ที่สอดคล้องกับบริบทท้องถิ่น นอกจากนี้ การเรียนรู้บทเรียนจากอุทยานธรณีโลกอื่น ๆ ที่ประสบความสำเร็จ สามารถนำมาเป็นแนวทางในการพัฒนาอุทยานธรณีให้ก้าวหน้าต่อไปได้ ด้วยเหตุนี้ การพัฒนาเชิงบูรณาการที่ตอบสนองต่อความต้องการของชุมชนท้องถิ่นจริงมีความสำคัญเป็นอย่างมากต่อการพัฒนาในอนาคต ทั้งในเชิงปฏิบัติการและเชิงนโยบาย เพื่อให้อุทยานธรณีขอนแก่นสามารถก้าวสู่การเป็นอุทยานธรณีโลกที่ได้รับการยอมรับในระดับนานาชาติ

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

How to Cite
รัศมี ส. (2025). แนวทางการพัฒนาเชิงพื้นที่ตามกรอบเป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืน เพื่อขับเคลื่อนอุทยานธรณีขอนแก่นสู่อุทยานธรณีโลก. วารสารมนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และนวัตกรรม มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์, 4(1), 69–86. https://doi.org/10.14456/hsi.2025.6
บท
บทความวิชาการ

References

กรมการท่องเที่ยว. (2563). การมีส่วนร่วมของชุมชนในอุทยานธรณี. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์กรมการท่องเที่ยว

กรมทรัพยากรธรณี. (2564). คู่มือการท่องเที่ยวอุทยานธรณีขอนแก่น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์กรมทรัพยากรธรณี.

กองทุนธรณีวิทยา. (2564). การพัฒนาแหล่งเรียนรู้ทางธรณีวิทยาในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์กองทุนธรณีวิทยา.

ไกรศร วันละ และเสาวลักษณ์ โกศลกิตติอัมพร. (2564). การขับเคลื่อนเป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืนของ

ประเทศไทย. วารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์, 7(3), 56–66.

ขอนแก่นโพสต์. (2566). อุทยานธรณีขอนแก่น: แหล่งท่องเที่ยวเชิงการศึกษาและการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ.

สืบค้น 10 พฤศจิกายน 2567, จาก https://www.khonkaenpost.com/.

ชิตาพร พิศลยบุตร โต๊ะวิเศษกุล, จรัล เล็งวิทยา, ธนกฤต วรธนัชชากุล และสราวุธ เบญจกุล. (2564). การพัฒนา

กฎหมายเพื่อการบริหารจัดการอุทยานธรณีของประเทศไทย. คณะรัฐศาสตรและนิติศาสตร มหาวิทยาลัย

บูรพา, 13(1), 1-21.

มาริษา ศรีษะแก้ว และสถาพร วิชัยรัมย์. (2562). เศรษฐกิจพอเพียง : แนวทางการพัฒนาอย่างยั่งยืนในประเทศไทย.

วารสารสหวิทยาการจัดการ, 3(1), 39-49.

วีระศักดิ์ บุญญดิษฐ์, พงษ์ศักดิ์ สุวรรณมาลย์, สุนทร อรุณโณ, และณัฏฐณิชา วรรณมณี. (2564). หลักการ

บริหารกับการพัฒนาที่ยั่งยืนของสังคมไทย, วารสารมหาจุฬาตานีปริทรรศน์ปริทรรศน์ มหาวิทยาลัย

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 3(6), 33-41.

ศุภมิตร จันทะคาม, แดนวิชัย สายรักษา และรังสรรค์ สิงหเลิศ. (2563). ยุทธศาสตร์การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิง

ธรณีของอุทยานธรณีขอนแก่นสูอุ่ทยานธรณีโลกของยูเนสโก. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏ

มหาสารคาม, 17(1), 599–611.

ศุภินธน์การย์ ระวังวงศา และนภพร เชื้อขํา. (2566). การพัฒนาอย่างมีส่วนร่วม : การพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน.

วารสารวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, 7(1), 290–306.

ศูนย์ข้อมูลและวิจัยเพื่อการพัฒนา. (2559). การพัฒนาเชิงพื้นที่อย่างยั่งยืน: แนวทางและประสบการณ์จากการ

ปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สันติ ตันตระพัฒน์. (2561). พลังงานทดแทนและการพัฒนาอย่างยั่งยืนในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักข่าวซินหัว. (2567). ลัดเลาะผาสูง เดินชมวิว ‘ภูเขาเยี่ยนตั้ง’ ในเจ้อเจียง. สืบค้น 27 มกราคม

, จาก https://www.xinhuathai.com/china/479970_20241127?utm_source=com

สำนักงานการท่องเที่ยวแห่งชาติ. (2564). การสร้างประสบการณ์การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์

สำนักงานการท่องเที่ยวแห่งชาติ.

สำนักงานพัฒนาชุมชน. (2565). การพัฒนาชุมชนและการส่งเสริมวัฒนธรรมท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์

สำนักงานพัฒนาชุมชน.

สำนักงานวิจัยแห่งชาติ. (2565). การสนับสนุนงานวิจัยเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืนในอุทยานธรณี. กรุงเทพฯ:

สำนักพิมพ์สำนักงานวิจัยแห่งชาติ.

อิทธิศักดิ์ จิราภรณ์วารี. (2024). ประเทศไทยกับการพัฒนาอย่างยั่งยืน. วารสารบริหารการพัฒนานวัตกรรมเชิง

บูรณาการ, 2(2), 1–15.

อุทยานธรณีขอนแก่น. (2565). ความเป็นมาของอุทยานธรณีขอนแก่น. สืบค้น 10 พฤศจิกายน 2567,

จาก https://www.khonkaen-geopark.com

Cohen, M. (2020). Sustainable Development in Practice: Theories and Applications. UK: Oxford

University Press.

Harrison, M., & Cozens, P. (2016). Geoparks: A Strategy for Sustainable Development. USA: Springer.

Parker, C. (2018). Community Development in Geoparks: A Path Towards Sustainability. UK: Routledge.

Sutthirak, P. (2019). Geopark and Local Community Development: Case Study of Khon Kaen

Geopark. Journal of Sustainable Development, 12(2), 77–89.

Taniguchi, M., & Watanabe, Y. (2014). Geological Significance of Mount Fuji and its Surrounding

Areas: A Geopark Proposal. Journal of Geosciences, 40(3), 215-220.

UNESCO. (2015). Global Geoparks: A New Tool for Sustainable Development. Paris: UNESCO.

UNESCO. (2016). Sustainable Development Goals: Ensuring a Better Future for All. Paris: UNESCO.

UNESCO-UIS. (2024). The Sustainable Development Goals Extended Report 2024. New York: UNSD.

United Nations. (2015). Transforming Our World: The 2030 Agenda for Sustainable Development.

New York: United Nations.