การศึกษาความสามารถในการคิดวิเคราะห์ โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ปัญหาเป็นฐาน สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลองแบบกลุ่มเดียววัดก่อนและหลัง (One-group pretest-posttest design) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem-Based Learning: PBL) ที่มีต่อความสามารถในการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ก่อนเรียนและหลังเรียน และเพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่มีต่อการจัดการเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐาน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 จำนวน 33 คน จากโรงเรียนขนาดกลางแห่งหนึ่งในจังหวัดกาฬสินธุ์ ซึ่งได้มาโดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง (Purposive sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แผนการจัดการเรียนรู้แบบ PBL จำนวน 4 แผน (ค่า IOC = 1.00) แบบทดสอบวัดความสามารถในการคิดวิเคราะห์ (ค่า IOC = 0.67–1.00 และค่า Cronbach’s Alpha = 0.89) และแบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียน (ค่า IOC = 1.00 และค่า Cronbach’s Alpha = 0.87) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบ t-test แบบกลุ่มสัมพันธ์ ผลการวิจัยพบว่า คะแนนความสามารถในการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนหลังเรียนโดยใช้รูปแบบ PBL สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 นอกจากนี้ นักเรียนยังมีความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ในระดับมากที่สุด โดยเฉพาะในด้านการมีส่วนร่วม ความหลากหลายของกิจกรรม และความชัดเจนของจุดประสงค์การเรียนรู้ ผลการวิจัยสะท้อนให้เห็นว่า รูปแบบ PBL มีศักยภาพในการส่งเสริมการคิดวิเคราะห์และการมีส่วนร่วมของผู้เรียนในชั้นเรียนวิทยาศาสตร์
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อมูลภาพ เสียง วิดีโอ และข้อความที่ปรากฎบนเว็บไซต์นี้ ผู้นำไปใช้จะถูกอนุญาตให้นำไปใช้ได้ โดยจะต้องอ้างอิงแหล่งที่มา จะต้องไม่นำไปใช้เพื่อการค้า และจะต้องไม่ดัดแปลง (CC-BY-NC-ND)
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา.
กรมวิชาการ. (2546). แนวทางการพัฒนาการเรียนการสอนวิทยาศาสตร์ตามกรอบมาตรฐานการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
รุ่งนภา ชาพิทักษ์, และดุจเดือน ไชยพิชิต. (2564). การพัฒนาทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยการจัดการเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐานของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วารสารราชาเกษตรวิชาการ, 6(6), 216–232.
ประสาท เนืองเฉลิม. (2557). รูปแบบการจัดการเรียนรู้: การออกแบบและพัฒนานวัตกรรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ. (2564). รายงานผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET). สืบค้นจาก https://www.niets.or.th/th/catalog/view/3086
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2565). รายงานผลการประเมินโครงการ PISA 2022 ประเทศไทย. สืบค้นจาก https://pisathailand.ipst.ac.th
Bloom, B. S. (1976). Human characteristics and school learning. McGraw-Hill.
Chaichana, S. ., & Hitakowit, S. . (2025). Problem-Based Learning (PBL) for Enhancing Lower Secondary Students in Health Education: Life Safety. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 5(3), 1211–1228. https://doi.org/10.60027/iarj.2025.288392
Cohen, J. (1992). A power primer. Psychological Bulletin, 112(1), 155–159. https://doi.org/10.1037/0033-2909.112.1.155
Duch, B. J., Groh, S. E., & Allen, D. E. (2001). The power of problem-based learning: A practical “how to” for teaching undergraduate courses in any discipline. Stylus Publishing.
Strauss, G., & Sayless, L. R. (1960). Personnel: The human problems of management. Prentice Hall.
Theabthueng, P., Khamsong, J., & Worapun, W. (2022). The development of grade 8 student analytical thinking and learning achievement using the integrated problem based learning and Think Pair Share technique. Journal of Educational Issues, 8(1), 420–429. https://doi.org/10.5296/jei.v8i1.19711
Wolman, B. B. (1973). Concerning psychology and the philosophy of science.
