Tourist Safety Models in Tourism in Ayutthaya Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aim is to study general conditions of Ayutthaya Province which is one of the tourist attractions in Thailand. The research studies the process of safety and good services for tourists. First of all, this project is divided into two parts. The first part of this research employs a quantitative research method. The main source of information is from the poll given to the tourists in Ayutthaya asking for suggestions, on tourist safety. The second part employs a qualitative research method which interviews tourists and officers in Ayutthaya. In addition, there are six safety plans for tourist safety such as 1) Emergency and accident plan 2) Warning for theft and fraud plan 3) Natural disaster safety plan 4) Criminal risk reduction plan 5) Sanitation and epidemic prevention plan 6) Riot and terrorism prevention plan
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ใน วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์ โรงเรียนนายร้อยตำรวจ ถิอว่าเป็นข้อคิดเห็นและความรั้บผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ใน วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์ ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจาก วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์ ก่อนเท่านั้น
References
2. กระทรวงวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อม. (2541). การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์. กรุงเทพมหานคร: กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม.
3. ชาญวิทย์ เกษตรศิริ. (2540). วิถีไทย การท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร: โครงการวิถีทรรศน์.
4. ไชยวัฒน์ อัศว์ไชยตระกูล. (2556). การรับรู้เกี่ยวกับอาชญากรรมและความปลอดภัยของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่มีต่อการกลับมาท่องเที่ยวซ้ำและการแนะนำแหล่งท่องเที่ยว กรณีศึกษาถนนข้าวสาร กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาอาชญาวิทยาและงานยุติธรรม มหาวิทยาลัยมหิดล, นครปฐม.
5. ทัชชกร ภูวดิษยคุณ. (2555). ตำรวจกับการป้องกันและปราบปรามอาชญากรรม. นครปฐม: นิตินัย.
6. ธันย์ชนก สุขเกษม. (2558). รูปแบบการป้องกันปราบปรามอาชญากรรมของตำรวจท่องเที่ยวจังหวัดภูเก็ต. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาอาชญาวิทยาและงานยุติธรรม มหาวิทยาลัยมหิดล, นครปฐม.
7. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. (2558). โครงการค่าใช้จ่ายในการจัดประชุมเชิงปฏิบัติการเพื่อจัดทำยุทธศาสตร์การสร้างความเชื่อมั่นด้านความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ. กรุงเทพมหานคร: สำนักมาตรฐานและกำกับความปลอดภัยนักท่องเที่ยว สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
8. Baker, M., and Page, S. J. (2002). Visitor safety in urban tourism environments: the case of Auckland, New Zealand. Cities The International Journal of Urban Policy and Planning, 19(4), 273-282.
9. Dickson T., Hurrel M. (2007). International Visitor Safety: Sustainable Tourism Pty Ltd.
10. Office of the spokesperson. (2012). National Travel and Tourism Strategy. U.S. Department of State. Retrieved June 24, 2017. from https://www.state.gov/r/ pa/prs/ps/2012/05/189651.htm.
11. Organization for Economic Co-operation and Development. (2003). National Tourism Policy Review of Australia. Paris: OECD.
