Effects and Solutions of the Use of Online Social Networks in Youths
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to study the general environment of social networks, usage, and effects of social networks on youths, and solutions to the effects of social networks towards youths. Researchers implemented both quantitative and qualitative research methods with a sample of 400 youths who were in the third and fourth year undergraduates studying in Bangkok, Nonthaburi, Pathumthani, and Samutprakarn.
The study indicated that users of social networking services have increased continuously, especially Facebook, with the most users of any social platform. The sample consisted of the equal proportion of male and female users with the average social networking usage of 4 years, 3.5 hours a day, 1-5 times a day. The prime time was during 17.01 – 20.00. They mostly surfed the internet on desktop computers. The first main social network that they knew is Facebook. The most frequent usage included Google, YouTube, and Facebook. The majority of activities were listening to music, watching videos, chatting, and searching, whereas writing blogs or diaries was the least frequent. The effect of social networks towards youths was that they were more comfortable and relaxed. The effect of social networks towards society was that it was easy and convenient to chat and meet both old and new friends. The effect that the youths considered as the least important was communication with their family. According to solutions from the youths’ point of view, it was recommended that they should focus on reducing the time of internet usage by themselves, followed by parental control that could limit expenses and time of the internet usage. The solutions at a family level were as follows: 1) building better social bonds in the family; 2) imposing regulations on the access and usage of social networks; and 3) building up the role model in order to encourage and develop self-esteem in youths. Meanwhile, the solutions to the effects towards the society were as follows: 1) building up cooperation; 2) encouraging and developing cognitive skills of youths; and 3) raising awareness of the effects of social networks.
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ใน วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์ โรงเรียนนายร้อยตำรวจ ถิอว่าเป็นข้อคิดเห็นและความรั้บผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ใน วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์ ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจาก วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์ ก่อนเท่านั้น
References
2. ชมรมจิตแพทย์เด็กและเยาวชนแห่งประเทศไทย. (2556). คู่มือการขับเคลื่อนงานการสร้างภูมิคุ้มกันของสังคมในมิติวัฒนธรรม ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2557. กรุงเทพ: สำนักเฝ้าระวังทางวัฒนธรรม สำนักงานปลัดกระทรวงวัฒนธรรม.
3. ชาญวิทย์ พรนภดล และคณะ. (2552). รายงานการวิจัยฉบับเผยแพร่การศึกษาหาปัจจัยป้องกันการติดเกมในเด็กและวัยรุ่น. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยมหิดล.
4. ณิช วงศ์ส่องจ้า. (2558). การศึกษากระบวนการระบบพิสูจน์หลักฐานอาชญากรรมไซเบอร์.วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาสาสตร์ โรงเรียนนายร้อนตำรวจ. 1(1), 55-61
5. ปณิชา นิติพรมงคล. (2554). พฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์ของคนวัยทำงานในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
6. ปริศนา มัชฌิมา, สายสุดา ปั้นตระกูล และกาญจนา เผือกคง. (2555). รูปแบบการมีส่วนร่วมของชุมชนในการป้องกันและแก้ไขปัญหาเกมออนไลน์ที่มีผลต่อเยาวชนไทย: กรณีศึกษาชุมชนสีคาม กรุงเทพมหานคร. SDU Res. J. 7(2), 77- 89.
7. ทัตธนันท์ พุ่มนุช. (2555). การศึกษาพฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์เพื่อพัฒนาในการปฏิบัติงานของบุคลากรทางการศึกษาในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา จังหวัดนครปฐม. Veridian E-Journal. SU5(1), 523 - 540.
8. พรปภัสสร ปริญชาญกล, แสงเดือน ทวีสินและชนากิตติ์ ราชพิบูลย์. (2553). การศึกษาพฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์และผลกระทบต่อนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย ในเขตกรุงเทพมหานคร. คณะครุศาสตร์ อุตสาหกรรมและเทคโนโลยีมหาวิทยาลัย เทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี, กรุงเทพฯ.
9. พัชรภรณ์ ไกรชุมพล. (2553). ทัศนคติและพฤติกรรมการสื่อสารผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์ในการสร้างชื่อเสียง กรณีศึกษา ยูทูบ (Youtube). สืบค้นเมื่อ 22 กุมภาพันธ์ 2556. เข้าถึงได้จาก https://203.131.210.100/ejournal/wp-content/uploads/2013/03/55018.pdf
10. สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2555). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 14). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สามลดา.สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2556). Child Watch กับสภาวการณ์เด็กและเยาวชนในรอบปี 2554-2555. สืบค้นเมื่อ 8 มีนาคม 2557. เข้าถึงได้จาก https://www.teenpath.net/ data/r-research/00011/tpfile/00001.pdf
11. สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. (2553). จิตแพทย์แนะ 10 เกมสร้างสรรค์. สืบค้นเมื่อ 12 สิงหาคม2556. เข้าถึงได้จาก https://pr.moph.go.th/iprg/include/admin_hotnew/show_hotnew. php?Id Hot_new=17669
12. สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2555). วัยรุ่น: อินเทอร์เน็ต: เกมออนไลน์ สืบค้นเมื่อ 9 เมษายน 2557. เข้าถึงได้จาก
https://service.nso.go.th/nso/web/article/article47.html
13. สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2556). การมีการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในครัวเรือน พ.ศ. 2556. สืบค้นเมื่อ 9 มกราคม 2557. เข้าถึงได้จาก https://www.nso.go.th
14. Davis, F. D. (1989). Perceived usefulness, perceived ease of use, and user acceptance of information technology. MIS Quarterly. 13, 319-339.
15. El- Hadary. (2003). Security and the factors affecting the acceptance of B2B digital marketplaces in Egypt. Retrieved November 12, 2014. From https://www.icict.gov.eg/CICT2003/Proceedings/Security_and_the_Factors_
Affecting_the_Acceptance_of_B2B_Digital_Marketplaces_in_Egypt.pdf
16. Fishbein, M., & Ajzen, I. (1975). Belief, attitude, intentions and behavior: An introduction to theory and research. Boston: Addison-Wesley.
17. Kim. (2004). Hybrid technology acceptance model: The case of object-oriented programming department of information systems college of business administration Dongguk University, Seoul, Korea. Retrieved December 30, 2016, from https:// 72.14.203.104/search?q =cache:PXywNjBakscJ:www.pacisnet.org/file/2004
18. Rogers,. E. M. (2003). Diffusion of Innovations. (5th ed.) New York: Free Press.
19. Yamane, Taro. (1967). Statistics: An Introductory Analysis, (2th ed.) New York: Harper and Row.
