แนวทางการใช้ชีวสารสนเทศกับผลตรวจดีเอ็นเอในงานนิติวิทยาศาสตร์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปัจจุบันเทคโนโลยีชีวสารสนเทศของดีเอ็นเอในงานนิติวิทยาศาสตร์ถูกนำมาใช้เพื่อช่วยในการสอบสวนคดีอาญา ข้อดีของเทคนิคนี้ คือ สามารถเชื่อมโยงเพื่อตรวจสอบและระบุตัวบุคคลที่มีประสิทธิภาพสูง ปัจจุบันมีหน่วยงานที่รวบรวมจัดเก็บชีวสารสนเทศของดีเอ็นเอสำหรับอ้างอิงในการวิจัยและงานด้านนิติวิทยาศาสตร์ตามมาตรฐานของสถาบันมาตรฐานและเทคโนโลยีแห่งชาติสหรัฐอเมริกา (NIST) กำหนดโดยชีวสารสนเทศของดีเอ็นเอสามารถนำมาใช้เพื่อการวิจัย การทดลองและการทดสอบ โดยใช้เป็นข้อมูลตัวอย่างในการสร้างระบบฐานข้อมูลดีเอ็นเอของตนเองก่อนใช้กับข้อมูลจริงเพื่ออำนวยความสะดวกในการทำงานในห้องปฏิบัติการสำหรับองค์กรที่ไม่เป็นสมาชิกของระบบดัชนีดีเอ็นเอ (CODIS) ปัจจุบันหน่วยงานที่ใช้ฐานข้อมูลดีเอ็นเอสำหรับการค้นหาเปรียบเทียบดีเอ็นเอระหว่างประเทศ เช่น องค์การตำรวจอาชญากรรมระหว่างประเทศ (INTERPOL) สำนักงานสอบสวนกลางแห่งสหรัฐอเมริกา (FBI) แต่ยังมีหน่วยงานอีกหลายหน่วยงานที่ไม่ได้เป็นสมาชิกระบบดัชนีดีเอ็นเอซึ่งจะไม่สามารถเข้าใช้ระบบดังกล่าวได้ จึงเป็นเหตุให้หน่วยงานที่ไม่ได้เป็นสมาชิกระบบดัชนีดีเอ็นเอจะต้องสร้างระบบฐานข้อมูลเพื่อทำการเปรียบเทียบดีเอ็นเอขึ้นมาเอง และเพื่อไม่ให้เกิดผลกระทบกับข้อมูลสำคัญที่มีอยู่เดิมจึงจำเป็นต้องหาแหล่งข้อมูลดีเอ็นเอมาใช้เพื่อสร้างระบบฐานข้อมูลดีเอ็นเออย่างถูกต้องและมีรูปแบบตรงกับระบบการตรวจพิสูจน์ที่มีอยู่อย่างมีมาตรฐาน บทความนี้จะกล่าวถึงองค์กรที่เกี่ยวข้อง เช่น องค์กรที่กำหนดมาตรฐานที่ใช้อ้างอิงแหล่งข้อมูลดีเอ็นเอที่นำมาใช้เพื่อการวิจัยและทดสอบเบื้องต้นสำหรับการเปรียบเทียบดีเอ็นเอ ตลอดจนแนะแนวทางในการสร้างฐานข้อมูลชีวสารสนเทศของดีเอ็นเอสำหรับหน่วยงานที่ไม่ได้เป็นสมาชิกระบบดัชนีดีเอ็นเอ ตั้งแต่หาแหล่งข้อมูลดีเอ็นเอก่อนที่จะนำไปออกแบบฐานข้อมูลกับชีวสารสนเทศของดีเอ็นเอโดยไม่กระทบกับข้อมูลดีเอ็นเอที่มีอยู่เดิม โดยจะกล่าวเชิงพรรณนาที่ไม่ลงลึกทางเทคนิคมากนักตั้งแต่เริ่มต้นจนกระทั่งได้แนวทางไปสู่การสร้างฐานข้อมูลชีวสารสนเทศของดีเอ็นเอของหน่วยงานที่เป็นไปตามมาตรฐาน
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ใน วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์ โรงเรียนนายร้อยตำรวจ ถิอว่าเป็นข้อคิดเห็นและความรั้บผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ใน วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์ ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจาก วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์ ก่อนเท่านั้น
References
Alfonse, L. E., Garrett, A. D., Lun, D. S., Duffy, K. R. and Grgicak, C. M. (2018). A large-scale dataset of single and mixed-source short tandem repeat profiles to inform human identification strategies: PROVEDIt. Forensic Science International: Genetics, 32, 62-70.
Bioinformatics, S. I. (2021). Swiss Institute of Bioinformatics. Retrieved July 5, 2021. from https://www.sib.swiss/about-sib/organization
BIOTEC. (2021). BIOTEC NSTDR. Retrieved June 28, 2021. from https://www.biotec.or.th/th/index.php
Bulter, J. M. (2015). Advanced Topics in Forensic DNA Tying: Interpretation. USA: Elsevier Inc.
Butler, J. M. and STRBase (2008). Forensic Science International: Genetics Supplement Series, 1(1), 97-99. Retrieved July 3, 2021. from https://sciencedirect.com/science/article/pii/s187517680800070x.
Butler, J. M., DAB, SWGDAM, ENFSI, and BSAG. (2021). Forensic DNA Advisory Groups. Retrieved July 3, 2021. from https://nist.gov/publications/forensic-dna-advisory-groups-dab-swgdam-enfsi-and-bsag.
EMBL-EBI. (2021). EMBL European Bioinformatics Institute. Retrieved July 3, 2021. from Embl-Ebi: http://www.ebi.ac.uk
ENFSI. (2021). Welcome to ENFSI. Retrieved July5, 2021. from ENFSI: http://www.enfsi.eu/
FBI. (2008). FBI Handbook of Crime Scene Forensics. New York: Skyhorse Publishing.
Genetics, N. I. (2021). National Institute of Genetics. Retrieved July 7, 2021. from https://www.nig.ac.jp/nig/.
Gettings, K. B., Aponte, R. A., Vallone, P. M. and Butler, J. M. (2015). STR allele sequence variation: Current knowledge and future issues. Forensic Science International-genetics, 18, 118-130. Retrieved July 3, 2021. from https://nist.gov/publications/str-allele-sequence-variation-current-knowledge-and-future-issues.
INTERPOL. (2019). Engaging Co-creation for Future Security Threats Final Report. Lyon: Interpol Innovation Centre|@INTERPOL_GCI.
Karantzali, E., Rosmaraki, P., Kotsakis, A., Pajolec , M.R. and Fitsialos, G. (2019). The effect of FBI CODIS Core STR Loci expansion on familial DNA database searching. Forensic Science International: Genetics, 43,102129.
Masys, D. R. (1989). New directions in bioinformatics. Journal of Research of the National Institute of Standards and Technology, 94(1), 59-63. Retrieved July 3, 2021. from http://europepmc.org/abstract/med/28053399.
Medicine, U. S. (2021). National Center for Biotechnology Information. Retrieved July 7, 2021. from NCBI: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/.
Office of the Official Information Commission. (2008). State agency’s authorities and duties in protecting personal information. Retrieved July, 5 2021. from http://www.oic.go.th/web2017/disclosure_pi_without_consent_data_subject.htm (In Thai).
PROVEDIT Database LFTDI. (2019). LFTID Laboratory for Forensic Technology Development & Integration. Retrieved July 6, 2021. from https://lftdi.camden. rutgers.edu/provedit/files/.
QFAB. (2021). QFAB Bioinformatics. Retrieved July 6, 2021. from https://qfab.org/
Ragan, M. A. (2006). ARC CENTER IN BIOINFORMATICS. Asia-pacific Biotech News, 10(24), 1391-1394. Retrieved July 3, 2021. from https://espace.library.uq.edu.au/view/ uq:167210.
Rerkamnuaychoke, B. (2019). Recent Advances in Forensic Genetics. Bangkok: Beyond Enterprise. (In Thai).
Tvedebrink, T., Bright J. A., Buckleton, J. S. and Curran, J. M. (2015). The effect of wild card designations and rare alleles in forensic DNA database searches. Forensic Science International: Genetics, 16, 98-104.