ปัญหาทางกฎหมายในการจัดเก็บและการเก็บรักษาดีเอ็นเอผู้ต้องขังในประเทศไทย

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับดีเอ็นเอ แนวคิด ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องในการจัดเก็บและการเก็บรักษาดีเอ็นเอผู้ต้องขังในประเทศไทย ศึกษากฎหมายเรื่องการจัดเก็บตัวอย่างดีเอ็นเอจากร่างกายของบุคคล การเก็บรักษาข้อมูลลายพิมพ์ดีเอ็นเอและตัวอย่างดีเอ็นเอของผู้กระทำความผิด รวมถึงหน่วยงานที่ควบคุมดูแลระบบฐานข้อมูลดีเอ็นเอแห่งชาติ โดยทำการเปรียบเทียบกฎหมายและแนวทางปฏิบัติ ของต่างประเทศ เพื่อนำเสนอแนวทางในการตรากฎหมายและการแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายที่เกี่ยวข้องในประเทศไทยให้ครอบคลุมยิ่งขึ้น โดยใช้รูปแบบการวิจัยในเชิงเอกสาร (Documentary Research) และการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-Depth Interview) จากผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อเก็บรวบรวมข้อมูล จากการศึกษา พบว่าในปัจจุบันประเทศไทยยังไม่มีกฎหมายที่ให้อำนาจเจ้าหน้าที่รัฐจัดเก็บตัวอย่างดีเอ็นเอของผู้ต้องขังที่เป็นนักโทษได้ เนื่องจากกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาของประเทศไทยให้อำนาจเจ้าหน้าที่รัฐจัดเก็บตัวอย่างดีเอ็นเอจากร่างกายของบุคคลที่อยู่ขั้นตอนกระบวนการก่อนศาลมีคำพิพากษา คือ ในชั้นสอบสวนและในศาลเท่านั้น มิได้ให้อำนาจไปถึงบุคคลที่อยู่ในขั้นตอนกระบวนการภายหลังที่ศาลมีคำพิพากษา จึงเห็นสมควรให้มีการตรากฎหมายขึ้นมาเพื่อให้อำนาจเจ้าหน้าที่รัฐสามารถดำเนินการจัดเก็บตัวอย่างดีเอ็นเอของผู้ต้องขังได้ ตลอดจนกำหนดหลักเกณฑ์อื่น ๆ เช่น ผู้มีอำนาจจัดเก็บตัวอย่างดีเอ็นเอ ประเภทฐานความผิด และเงื่อนไขในการจัดเก็บตัวอย่างดีเอ็นเอในขั้นตอนกระบวนการภายหลังศาลมีคำพิพากษา โดยให้เจ้าหน้าที่ของรัฐสามารถจัดเก็บตัวอย่างดีเอ็นเอของผู้ต้องขังได้โดยไม่ต้องได้รับความยินยอมอย่างเช่นในต่างประเทศ นอกจากนี้ควรมีกฏหมายกำหนดหลักเกณฑ์ในเรื่องการเก็บรักษาข้อมูลลายพิมพ์ดีเอ็นเอและตัวอย่างดีเอ็นเอของผู้ต้องขัง อีกทั้งให้มีการจัดทำระบบฐานข้อมูลดีเอ็นเอแห่งชาติในประเทศไทย โดยให้มีหน่วยงานกลางในการควบคุมดูแลระบบฐานข้อมูลดีเอ็นเอนั้น