การกำหนดความรับผิดทางอาญา: ศึกษาความผิดฐานฉ้อโกงบริการสาธารณะ ที่เหมาะสมในประเทศไทย

บทคัดย่อ

                 ตั้งแต่มีการประกาศใช้ประมวลกฎหมายอาญาฉบับปัจจุบันก็ยังมิได้มีการแก้ไขเพิ่มเติมความผิด  ฐานฉ้อโกงบริการสาธารณะไว้ในหมวด 3 ความผิดฐานฉ้อโกงแต่อย่างใด ซึ่งทำให้การฉ้อโกงบริการสาธารณะ ไม่เป็นความผิดทางอาญาในบางกรณีและเป็นเพียงการผิดสัญญาทางแพ่งเท่านั้น เนื่องจากตามแนวการวินิจฉัยของศาลและความเห็นทางวิชาการของนักกฎหมายต่างสรุปตรงกันว่า บริการไม่ใช่ทรัพย์สิน อย่างไรก็ตาม สภาพสังคมไทยในปัจจุบันได้เปลี่ยนแปลงไปมาก มีการจัดทำบริการสาธารณะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว บริการสาธารณะจึงเป็นการสนองตอบความต้องการทางสังคมและปัจเจกชนที่เป็นสมาชิกของสังคม โดยเฉพาะสาธารณูปโภคขั้นพื้นฐานที่สำคัญในประเทศไทย ได้แก่ ไฟฟ้า ประปา และโทรคมนาคม ส่งผลให้รูปแบบของการฉ้อโกงได้เปลี่ยนแปลงตามไปด้วย ทั้งนี้ การฉ้อโกงบริการสาธารณะเพิ่มขึ้นจำนวนมาก ซึ่งถือว่าเป็นการกระทำความผิดที่สมควรได้รับการตำหนิและรับโทษตามกฎหมายไม่ต่างกันกับการฉ้อโกงทรัพย์สินในกรณีอื่น อีกทั้งยังเป็นอาชญากรรมทางเศรษฐกิจ
รูปแบบหนึ่งที่สร้างความเสียหายต่อเศรษฐกิจและสังคมอย่างมาก ซึ่งประมวลกฎหมายอาญาในปัจจุบันยังคงมีช่องว่างที่ไม่สามารถเอาผิดและลงโทษผู้กระทำความผิดได้อย่างครอบคลุมและมีประสิทธิภาพ แม้จะมีพระราชบัญญัติที่มีลักษณะเฉพาะเพื่อลงโทษและแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับการจัดทำบริการสาธารณะในบางกรณี แต่ก็ยังคงมีการบังคับใช้ที่ขาดประสิทธิภาพ ดังนั้นจึงสมควรแก้ไขปรับปรุงพระราชบัญญัติที่มีลักษณะเฉพาะให้ครอบคลุมการกระทำความผิดมากยิ่งขึ้นและบัญญัติความผิดฐานฉ้อโกงบริการสาธารณะที่เหมาะสมเพิ่มเติมในกรณีที่จำเป็นไว้ในประมวลกฎหมายอาญา เพื่อให้การบังคับใช้กฎหมายมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นและสอดคล้องกับสถานการณ์ในปัจจุบัน