ดนตรีสร้างสรรค์สำหรับเด็กจากอัตลักษณ์เพลงพื้นบ้านไทยภาคกลาง

ผู้แต่ง

  • ภัสชา น้อยสอาด สาขาวิชาดุริยางคศิลป์ตะวันตก คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร

คำสำคัญ:

ดนตรีสร้างสรรค์, เด็ก, อัตลักษณ์, เพลงพื้นบ้านไทยภาคกลาง

บทคัดย่อ

        บทความวิชาการนี้เป็นส่วนหนึ่งของฐานความรู้จากวิทยานิพนธ์เรื่องกระบวนการสร้างสรรค์บทเพลงสำหรับเด็กปฐมวัยในมิติเพลงพื้นบ้านไทยภาคกลาง เพื่อเสนอการสร้างสรรค์ดนตรีจากอัตลักษณ์พื้นบ้านภาคกลาง ประกอบด้วย 1) การเก็บรวบรวมข้อมูลภาคสนามเพื่อให้ได้ข้อมูลอัตลักษณ์เพลงพื้นบ้านภาคกลาง ด้วยการสัมภาษณ์ การสังเกต และการเรียนรู้จากศิลปินและนักวิชาการพื้นบ้าน และ 2) การสร้างสรรค์ดนตรี ได้แก่ การออกแบบดนตรี การประพันธ์ดนตรีและอรรถาธิบาย การวิพากษ์ดนตรี การจัดทำต้นฉบับ และการนำเสนอผลงาน บทความนี้สามารถเป็นทางเลือกหรือนำมาสู่การต่อยอดองค์ความรู้ด้านของกระบวนการสร้างสรรค์ตามแนวมานุษยดนตรีวิทยา

เอกสารอ้างอิง

Eungamporn, Nillawanna. “Sareerasamphan: Methodological approach to Enhance Musicianship through body movement-related music.” Doctoral thesis, Chulalongkorn University, 2014.

นิลวรรณา อึ้งอัมพร. สรีระสัมพันธ์: กระบวนการพัฒนาทักษะความเป็นนักดนตรีโดยใช้บทฝึกดนตรีเพื่อการเคลื่อนไหว. วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2557.

Nakrob, Saran. Ethnomusicology. Bangkok: Kasetsart University, 2014.

ศรัณย์ นักรบ. ดนตรีชาติพันธุ์วิทยา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 2557.

Noisa-ard, Patcha. “Process of Creating songs for early childhood in the dimension of central Thai folk songs” Doctoral Thesis, Bunditpatanasilapa Institute, 2023.

ภัสชา น้อยสอาด. “กระบวนการสร้างสรรค์บทเพลงสำหรับเด็กปฐมวัยในมิติเพลงพื้นบ้านไทยภาคกลาง”

วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาดุษฎีบัณฑิต, สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์, 2566.

Phancharoen, Natcha. Form and Analysis. 4th edition. Bangkok: Ketkarat, 2008.

ณัชชา พันธุ์เจริญ. สังคีตลักษณ์และการวิเคราะห์. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: เกศกะรัต, 2551.

Phromwiset, Tawatcharat. “Language and Prosody in Southern Ruea Song: Locality and Preserving Identity and Identity in Contemporary Society.”Rusmilae Journal, 37, No. 2 (May-August 2016): 16-17.

ธวัชรัตน์ พรหมวิเศษ. “ภาษาและฉันทลักษณ์ในเพลงเรือภาคใต้: ท้องถิ่นกับการธำรงอัตลักษณ์และตัวตนในสังคมร่วมสมัย.” วารสารรูสมิแล ปีที่ 37, ฉบับที่ 2 (พฤษภาคม-สิงหาคม 2559): 16-17.

Pitokrat, Narongchai. “Ethnomusicology”. Parichart Journal 8, no. 1 Thaksin University, (April - September 1994): 10.

ณรงค์ชัย ปิฎกรัชต์. มานุษยดนตรีวิทยา. วารสารวิชาการปาริชาต มหาวิทยาลัยทักษิณ ปีที่ 8 ฉบับที่ 1 (เมษายน - กันยายน 2537): 10.

Pitokrat, Narongchai. Music Theory for Research and Musical Materials. Lopburi: Dancers, 2020.

ณรงค์ชัย ปิฎกรัชต์. ทฤษฎีดนตรีเพื่อการวิจัยและสารัตถบทดนตรี. ลพบุรี: นาฏดุริยางค์, 2563.

Royal Academy. Royal Institute Dictionary 2011. Bangkok: Siriwattana Interprint, 2013.

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: ศิริวัฒนาอินเตอร์พริ้นท์, 2556.

Stets, Jan E. and Burke, Peter J. (2000). Identity Theory and Social Identity Theory. Social Psychology Quarterly, V 63(3). From http://links.jstor.org/sici?sici=0190-2725%28200009%2963%3A3%3C224%3AITASIT%3E2.0.CO%3B2-V.

Sophasamrit, Nipha. “The Creative Composition of the Chake Developed from Elaborate Musical Characteristics of Khru Thongdi Sutcharitkun’s Style Mrs.” Doctoral Thesis, Bunditpatanasilapa Institute, 2022.

นิภา โสภาสัมฤทธิ์. “การวิจิตรลักษณ์ทางจะเข้ตำรับครูทองดี สุจริตกุล สู่การสร้างสรรค์.” วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาดุษฎีบัณฑิต, สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์, 2566.

Supannayos, Buaphan and all. Research Report on Collection and Storage of Wisdom Heritage: Central Folk Songs. Department of Cultural Promotion Ministry of Culture, 2014, http://research.culture.go.th/medias/ ct166.pdf.

บัวผัน สุพรรณยศ และคณะ. รายงานการวิจัยเพื่อรวบรวมและจัดเก็บข้อมูลมรดกภูมิปัญญา: เพลงพื้นบ้านภาคกลาง. กรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม, 2557.

Suphanayos, Buaphan. Folk songs in the Central Region: Patipak, Patiparn, Creative Methods. Bangkok: Samlada, 2018.

บัวผัน สุพรรณยศ. กลอนเพลงพื้นบ้านภาคกลาง: ปฏิพากย์ ปฏิภาณ วิธีการสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: สามลดา, 2561.

Thaothong, Preecha. “Writing Academic Content from the Creation of Academic Art and the Creation of Research Art.” P.L.A., 2019.

ปรีชา เถาทอง. การเขียนเนื้อหาสาระทางวิชาการจากการสร้างสรรค์ศิลปะวิชาการ สร้างสรรค์ศิลปะ-วิจัย การวิจัยศิลปะ. ม.ป.ท., 2562.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-11-27

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ | Academic Article