การแสดงเดี่ยวขับร้องโดย รัฐพงศ์ ปิติชาญ : วรรณกรรมเพลงคลาสสิกและละครเพลง
คำสำคัญ:
การแสดงขับร้อง, วรรณกรรมเพลงขับร้องคลาสสิก, วรรณกรรมเพลงขับร้องละครเพลงบทคัดย่อ
การแสดงเดี่ยวขับร้องโดย รัฐพงศ์ ปิติชาญ : วรรณกรรมเพลงคลาสสิกและละครเพลง มีจุดประสงค์เพื่อสร้างสรรค์ผลงานการแสดงทางการขับร้อง ที่มีการผสมผสานระหว่างการขับร้องจากวรรณกรรมเพลงคลาสสิกและละครเพลงรวมทั้งสิ้น 12 เพลง โดยมีสัดส่วนของประเภทเพลงในการแสดงครึ่งต่อครึ่ง ผู้วิจัยได้คัดเลือกบทเพลงร้องจากวรรณกรรมเพลงคลาสสิกเป็นจำนวน 6 เพลง โดยมีทั้งบทเพลงที่มีเนื้อร้องภาษาอิตาเลียน และภาษาเยอรมัน และอีก 6 เพลง จากบทเพลงร้องวรรณกรรมละครเพลง โดยผู้วิจัยได้คัดเลือกจากบทเพลงที่มีชื่อเสียงโด่งดังทั้งบทเพลงที่ใช้ภาษาอังกฤษและภาษาไทย เนื่องด้วยบทเพลงที่ได้คัดเลือกมานั้น มีความยากและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว จึงต้องศึกษาและวิเคราะห์เพื่อให้เกิดความเข้าใจอย่างถ่องแท้ในด้านเทคนิคการขับร้อง ภาษา แนวปฏิบัติสังคีต และการตีความเพลง จากหนังสือ ตำรา และบทความที่เกี่ยวข้อง รวมถึงรายละเอียดทางของส่วนดนตรีที่บรรเลงประกอบการร้อง เพื่อให้ผู้วิจัยสามารถเลือกใช้วิธีการการขับร้องต่าง ๆ ได้เหมาะสมตามลักษณะเพลงมากที่สุด และเพื่อให้สามารถสื่อสารกับผู้ฟังได้ตรงกับจุดประสงค์ทางดนตรีของเพลงมากที่สุดทั้งสองประเภทวรรณกรรมเพลง
เอกสารอ้างอิง
Hongchaeu, Charunee. “Doctoral Music Theatre: ‘The Wisdom King’ The Innovative Thai Contemporary Musical.” Ph.D., Chulalongkorn University, 2018.
จารุณี หงส์จารุ. “ดุษฎีนิพนธ์นาฏยดุริยางค์: “ธีรราชา” นวัตกรรมละครเพลงร่วมสมัยไทย.” วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2561.
Intharasamee, Kittipong and Rojanasuksomboon, Anukul. “Comparison of Musical Performance Styles between Pleng Song Krueng and Western Musical Theater.” Humanities and Social Sciences: University of Thai Chamber of Commerce Journal 42, no. 3 (July-September 2022): 196
กิตติพงษ์ อินทรัศมี และอนุกูล โรจนสุขสมบูรณ์. “เปรียบเทียบรูปแบบการแสดงระหว่าง เพลงทรงเครื่อง กับละครเพลงของตะวันตก.” วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ปีที่่ 42, ฉบับที่่ 3 (กรกฎาคม-กันยายน 2565): 196.
Pancharoen, Natchar. Music Dictionary. Bangkok: Chulalongkorn University Press, 2021.
ณัชชา พันธุ์เจริญ. พจนานุกรมศัพท์ดุริยางคศิลป์. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2564.
Suttachitt, Narutt. Music Appreciation. Bangkok: Chulalongkorn University Press, 2023
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. สังคีตนิยม : ความซาบซึ้งในดนตรีตะวันตก. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2566.
Thewtong, Duangjai. Vocal Repertoire. Bangkok: Chulalongkorn University Press, 2002.
ดวงใจ ทิวทอง อมาตยกุล. วรรณคดีเพลงร้อง. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2564.
Woolford, Julian. How musicals work. London: Nick Hern Books, 2013.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 รัฐพงศ์ ปิติชาญ, กิตตินันท์ ชินสำราญ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ของบทความเป็นของเจ้าของบทความ บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นทัศนะของผู้เขียน
กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยและไม่รับผิดชอบต่อบทความนั้น


