การวิเคราะห์แนวทำนองสำคัญในบทประพันธ์เพลง “ภัทรมหาราชา” ประพันธ์โดย ณรงค์ฤทธิ์ ธรรมบุตร

ผู้แต่ง

  • สราวุฒิ ผลาชีวะ วิทยาลัยดนตรี มหาวิทยาลัยรังสิต
  • วิบูลย์ ตระกูลฮุ้น วิทยาลัยดนตรี มหาวิทยาลัยรังสิต

คำสำคัญ:

การวิเคราะห์ทำนองสำคัญ, ภัทรมหาราชา, ณรงค์ฤทธิ์ ธรรมบุตร

บทคัดย่อ

          การวิเคราะห์ศึกษาครั้งนี้เพื่อวิเคราะห์ศึกษาแนวคิดและวิธีการใช้แนวทำนองสำคัญในบทประพันธ์เพลงภัทรมหาราชา ประพันธ์โดย ณรงค์ฤทธิ์ ธรรมบุตร โดยมีขอบเขตการวิเคราะห์โครงสร้างทำนองสำคัญ และการนำแนวทำนองสำคัญไปใช้ในการพัฒนาบทประพันธ์เพลง ผู้วิจัยได้นำแนวคิดการวิเคราะห์ดนตรีแบบแผน รวมถึงใช้แนวคิดในบริบทของดนตรีคลาสสิกร่วมสมัย มุ่งเน้นวิเคราะห์ที่ทำนองสำคัญ และอธิบายถึงองค์ประกอบอื่น ๆ ร่วมด้วย
          จากการวิจัยบทประพันธ์เพลง ภัทรมหาราชา มีโครงสร้างทางดนตรีประกอบด้วยแนวทำนองจากวงดุริยางค์และแนวทำนองจากวงขับร้องประสานเสียง ผู้ประพันธ์ มีแนวคิดด้านทำนองด้วยการใช้โมทีฟ เป็นวัตถุดิบหลักในการพัฒนาและขยายแนวทำนองให้ยาวขึ้นกระทั้งเป็น ประโยคเพลงแบบหน่วยประโยคใหญ่ และประโยคใหญ่ โครงสร้างหลักแนวทำนองภายใน สอดคล้องกับเสียงประสานที่ใช้ในบทประพันธ์ การนำทำนองสำคัญกลับมาใช้พบการพัฒนาที่หลากหลาย ได้แก่ การขยายส่วนลักษณะจังหวะ การปรับลักษณะจังหวะ การเปลี่ยนอัตราจังหวะ การซ้ำ การทดเสียง การปรับระยะขั้นคู่ การย้ายช่วงคู่แปด การเลียน และการแปรทำนอง แสดงให้เห็นถึงความสามารถการใช้วัตถุดิบอย่างคุ้มค่า และทำให้บทประพันธ์เพลงมีพัฒนาการอย่างมีเอกภาพ

เอกสารอ้างอิง

Caplin, William Earl. Classical Form: A Theory of Formal Functions for the Instrumental Music of Haydn, Mozart, and Beethoven. New York: Oxford University Press, 1998.

Dhamabutra, Narongrit. The Contemporary Composition. Bangkok: Chulalongkorn University Press, 2009.

ณรงค์ฤทธิ์ ธรรมบุตร. การประพันธ์เพลงร่วมสมัย. กรุงเทพ ฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2552.

Dhamabutra, Narongrit. Decoding and Analysis: Compositions of Narongrit Dhamabutra. Bangkok: Chulalongkorn University Press, 2010.

ณรงค์ฤทธิ์ ธรรมบุตร. อรรถาธิบายและบทวิเคราะห์บทเพลงที่ประพันธ์โดย ณรงค์ฤทธิ์ ธรรมบุตร. กรุงเทพ ฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2553.

Gauldin, Robert. Harmonic Practice in Tonal Music. 2nd ed. New York: W.W. Norton & Company, 2004.

Ingelf, Sten. Learn from the Masters Classical Harmony: Textbook. Lund: Grahns Tryckeri AB, 2010.

Kostka, Stefan, Dorothy Payne, and Byron Almen. Tonal Harmony with an Introduction to Twentieth-Century Music. 7th ed. New York: McGraw-Hill, 2013.

Phancharoen, Natcha. Music Dictionary. 4th ed. Bangkok: Kedkarat, 2009.

ณัชชา พันธุ์เจริญ. พจนานุกรมศัพท์ดุริยางคศิลป์. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : เกศกะรัต, 2552.

Phancharoen, Natcha. Form and Analysis. 5th ed. Bangkok: Kedkarat, 2010.

ณัชชา พันธุ์เจริญ. สังคีตลักษณ์และการวิเคราะห์. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : เกศกะรัต, 2553.

Princess Galyani Vadhana Institute of Music. Programme 4th Concert Season Homage to His Majesty King Bhumibol Adulyadej. n.p., 2017.

Potavanich, Vanich. “Symphonic Poem “Rattanakosin (R.E.146-237).” Rangsit Music Journal 16, no. 2 (July - December 2021): 146-158.

วานิช โปตะวนิช. “ดุริยางคนิพนธ์ “รัตนโกสินทร์ (ร.ศ. 146-237).” วารสารดนตรีรังสิต มหาวิทยาลัยรังสิต ปีที่ 16, ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม – ธันวาคม 2564): 146-158.

Miguel, Roig-Francoli Ángel. Harmony in Context. 2nd ed. New York: McGraw-Hill, 2005.

Sirirattanapan, Boonrut. “The Motivic Development in Western Music of Dhamma Likay of King Ajatashatru.” Rangsit Music Journal 13, no. 1 (January - June 2018): 1-14.

บุญรัตน์ ศิริรัตนพันธ. “การพัฒนาโมทีฟส่วนดนตรีตะวันตกในลิเกธรรมะประวัติเรื่องพระเจ้าอชาตศัตรู.” วารสารดนตรีรังสิต มหาวิทยาลัยรังสิต ปีที่ 13, ฉบับที่ 1 (มกราคม – มิถุนายน 2561): 1-14.

Tanasansopin, Khaekhai, and Wiboon Trakulhun. “An Analysis of “Phenomenon” by Narong Prangcharoen.” Rangsit Music Journal 12, no. 2 (July - December 2017): 17-30.

แขไข ธนสารโสภิณ และวิบูลย์ ตระกูลฮุ้น. “วิเคราะห์บทประพันธ์เพลง “ปรากฏการณ์” ของณรงค์ ปรางค์เจริญ.” วารสารดนตรีรังสิต มหาวิทยาลัยรังสิต ปีที่ 12, ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม – ธันวาคม 2560): 17-30.

Trakulhun, Wiboon. Diatonic Tonal Harmony. Pathum Thani: Anantanak, 2021.

วิบูลย์ ตระกูลฮุ้น. การประสานเสียงไดอะทอนิก. ปทุมธานี : อนันตนาค, 2564.

Trakulhun, Wiboon. “Tonal Music.” Rangsit Music Journal 1, no. 2 (July - December 2006): 27-34.

วิบูลย์ ตระกูลฮุ้น. “ดนตรีโทนาล.” วารสารดนตรีรังสิต ปีที่ 1, ฉบับที่ 2 (กรกฏาคม – ธันวาคม 2549): 27-34.

Trakulhun, Wiboon. Twentieth-Century Music. Bangkok: Chulalongkorn University Press, 2015.

วิบูลย์ ตระกูลฮุ้น. ดนตรีศตวรรษที่ 20. กรุงเทพ ฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2558.

Trakulhun, Wiboon. Western Music Theory. 3rd ed. Pathum Thani: Anantanak, 2021.

วิบูลย์ ตระกูลฮุ้น. ทฤษฎีดนตรีตะวันตก. พิมพ์ครั้งที่ 3. ปทุมธานี : อนันตนาค, 2564.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-03-27

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย | Research Article