การตีความและการฝึกซ้อมบทเพลงเปียโนโซนาตาหมายเลข 14 ในกุญแจเสียง ซีไมเนอร์ เค. 457 ประพันธ์โดยโมสาร์ท

บทคัดย่อ

          การวิจัยเรื่องการตีความและการฝึกซ้อมบทเพลงโซนาตาหมายเลข 14 ในกุญแจเสียงซีไมเนอร์ เค. 457 ประพันธ์โดยโมสาร์ท มีวัตถุประสงค์เพื่อตีความและวิเคราะห์เทคนิคการบรรเลง และเพื่อนำเสนอแนวทางการฝึกซ้อม อีกทั้งมีขอบเขตการวิจัยในการวิเคราะห์และตีความเทคนิคทางการบรรเลง 6 ประเด็น ได้แก่ การนำเสนอแนวทำนองเพลง โน้ตประดับ การเลือกใช้นิ้ว ความเข้มเสียง การควบคุมลักษณะเสียง และการใช้เพเดิล จากการศึกษาด้านประเด็นเทคนิคทางการบรรเลง ผู้วิจัยให้ความสำคัญกับการเล่นแนวทำนองให้ชัดเจน และส่วนใหญ่ได้เปลี่ยนการใช้นิ้วของโน้ตประดับให้ต่างจากโน้ตอ้างอิง รวมทั้งยังเปลี่ยนการใช้นิ้วบริเวณอื่นๆ ด้วย นอกจากนี้ ผู้วิจัยใช้ความเข้มเสียงเพิ่มเติมจากโน้ตอ้างอิงบางแห่ง โดยเล่นเบาลงหรือดังขึ้นทีละน้อยตามทิศทางการเคลื่อนที่ของโน้ต และมีการใช้เพเดิลเพิ่มเติมในท่อนที่ 1 และ 3 บริเวณที่โน้ตกำกับให้เล่นเสียงดัง ส่วนท่อนที่ 2 ใช้เพิ่มเติมตลอดทั้งท่อนเพื่อต้องการเชื่อมเสียงทั้งแนวทำนองและเสียงประสาน สำหรับแนวทางการฝึกซ้อมได้แบ่งเป็น 8 เทคนิคตามที่พบในบทเพลง ได้แก่ 1) โน้ตอาร์เปโจซ้อมแบบคอร์ดแท่งจากนั้นจึงเล่นตามโน้ตจริง 2) โน้ตประดับควรเลือกใช้นิ้วที่แข็งแรงและซ้อมแยกเฉพาะส่วนโน้ตประดับ 3) การเล่นข้ามมือซ้อมแยกเฉพาะมือที่เล่นเทคนิคนี้ 4) ให้ความสำคัญกับการซ้อมไล่บันไดเสียงด้วยการควบคุมลักษณะเสียงแบบต่างๆ 5) นำแบบฝึกหัดจากแฮนอนมาใช้เพื่อฝึกซ้อมการเล่นโน้ตขั้นคู่สามต่อเนื่อง 6) แนวทำนอง 2 แนวในมือขวาจะจดจำเสียงแนวทำนองสำคัญก่อน จากนั้นจึงซ้อมทั้ง 2 แนวร่วมกันโดยถ่ายน้ำหนักข้อมือไปทางแนวทำนองสำคัญนั้น 7) แนวทำนอง 2 แนวในมือซ้ายพบบริเวณที่มีการใช้โน้ตเพเดิล ระวังการเล่นน้ำหนักของโน้ตเพเดิลให้คงที่ 8) การเล่นเสียงดังใช้น้ำหนักจากแขนและโน้มตัวเข้าหาเปียโน