THE DEVELOPMENT OF MUSIC ACTIVITIES FOR IMPROVING SOCIAL SKILLS IN CHILDREN WITH AUTISM
Keywords:
MUSIC ACTIVITIES, CHILDREN WITH AUTISM, SOCIAL INTERACTION, SOCIAL SKILLS, COMMUNICATION, INTEREST AND REPETITIONAbstract
This study aimed to examine music activity plans designed for children with autism and compare their social skills before and after implementing the plans at the Autistic Thai Foundation, Bangkok. The sample consisted of 6 autistic children, aged between 6-11 years old and drawn by their advisory teachers, using purposive sampling. The research instruments were 8 music activity plans and 40-item behavioral assessment forms.
The findings showed that the 8 music activity plans helped the samples develop their social skills. The plans were geared towards the children with autism in 3 areas of the development; observation, recognition, and creativity by imitation. The music activities comprised 3 steps. The first step was an introductory part that drew the samples’ attention and rendered them relaxed and comfortable. The second step included learning and repetition which allowed them to imitate actions, gestures, pronunciation, and articulation, listen to different tones, and practice successively and repetitively. The last step included creative thinking and the end of the activities. This step allowed the children to express themselves freely by creating gestures and tapping musical instruments along the music, and reacting to each music activity. The findings also revealed that the levels of social skills in the children with autism after the implementation were all higher than those before the implementation at a significance level of .01.
References
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. “สำรวจโลกของเด็กออทิสติก.” https://www.dmh.go.th/news-dmh/view.asp?id=31178.
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. “จิตวิทยาการสอนดนตรี.” วารสารเพลงดนตรี ข่าวสารเพลงดนตรี ปีที่ 1, ฉบับที่ 3 (กันยายน 2537): 64-69.
ทวีศักดิ์ สิริรัตน์เรขา. การบำบัดทางเลือกในเด็กพิเศษ. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว, 2550.
ธวัชชัย นาควงษ์. การสอนดนตรีสำหรับเด็กตามแนวของคาร์ลออร์ฟ. กรุงเทพฯ : ภาควิชาศิลปะนิเทศ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 2542.
ปาหนัน กฤษณรมย์. “ผลของกิจกรรมดนตรีบำบัดต่อความสามารถในการรับรู้และตอบสนองต่อดนตรีพัฒนาการและคุณภาพชีวิตของเด็กออทิสติก.” วารสารปาริชาต มหาวิทยาลัยทักษิณ ปีที่ 33, ฉบับที่ 2 (พฤษภาคม-สิงหาคม 2563): 169-181.
รวมศักดิ์ เจียมศักดิ์. “แนวทางการจัดกิจกรรมดนตรีบำบัดสำหรับเด็กพิเศษผ่านกระบวนการจัดการเรียนรู้.” วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา ปีที่ 8, ฉบับที่ 1 (มกราคม-มิถุนายน 2563): 85-112.
โรงพยาบาลราชวิถี. “เร่งวิจัย “ยีน” ต้นเหตุโรคออทิสติก คาดเด็กไทยป่วย 3 แสนคน.”https://www.rajavithi.go.th/rj/?p=5151.
วรานิษฐ์ พิชิตยศวัฒน์. “ประสิทธิผลของกิจกรรมดนตรีบำบัดต่อพัฒนาการทางสื่อความหมายและปฏิสัมพันธ์ของเด็กออทิสติก.” วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, 2555.
วารุณี สกุลภารักษ์ และวรรณอาภา หฤทัยงาม. “ดนตรีและกิจกรรมเคลื่อนไหวสำหรับเด็กปฐมวัย.” วารสารวชิรเวชสารและวารสารเวชศาสตร์เขตเมือง ปีที่ 63, ฉบับที่ 3 (พฤษภาคม-มิถุนายน 2562): 203-208.
วาสนา สาระจันทร์. “การจัดการเรียนรู้วิชาดนตรี ตามแนวคิดของคาร์ลออร์ฟร่วมกับกระบวนการแก้ปัญหา เพื่อพัฒนาทักษะการปฏิบัติทางดนตรีและทักษะความคิดริเริ่มสร้างสรรค์และนวัตกรรมสาหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย.” วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์, 2561.
Boxill, Edith Hillman. Music therapy for the developmentally disabled. Rockville, Md.: Aspen Systems Corp., 1985.
Liisa, Henriksson Macaulay. The music miracle: The scientific secret to unlocking young child’s full potential. London: Earnest House, 2014.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 NUTTIKA SOONTORNTANAPHOL
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ของบทความเป็นของเจ้าของบทความ บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นทัศนะของผู้เขียน
กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยและไม่รับผิดชอบต่อบทความนั้น