วิวัฒนาการลายประดับสถาปัตยกรรมร่วมแบบเขมรสู่แรงบันดาลใจ ในการประดับตกแต่งสถาปัตยกรรมร่วมสมัยในจังหวัดบุรีรัมย์

ผู้แต่ง

  • ทิพยาภรณ์ ทองแช่ม คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
  • จีราวรรณ แสงเพ็ชร์ คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

คำสำคัญ:

งานประดับตกแต่ง, ทับหลัง, เสาประดับกรอบประตู, สถาปัตยกรรมร่วมแบบเขมร

บทคัดย่อ

          งานวิจัยเรื่อง วิวัฒนาการลวดลายประดับสถาปัตยกรรมร่วมแบบเขมรสู่แรงบันดาลใจในการตกแต่งสถาปัตยกรรมร่วมสมัยในเขตพื้นที่จังหวัดบุรีรัมย์ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิวัฒนาการ คติความเชื่อ และรูปแบบลวดลายสลักตกแต่งสถาปัตยกรรมศิลปะร่วมแบบเขมรที่มีอิทธิพลต่อศาสนสถานและสถาปัตยกรรมร่วมสมัยในเขตพื้นที่จังหวัดบุรีรัมย์ ตลอดจนกระบวนการคิดภูมิปัญญาของช่างโบราณในอดีตที่ปรับเปลี่ยนมาสู่การสร้างสรรค์ในยุคปัจจุบัน จากการศึกษาพบว่า คติความเชื่อและรูปแบบในการสร้างสรรค์ลายจำหลักตกแต่งสถาปัตยกรรมร่วมสมัยมีการปรับเปลี่ยนจากศาสนาพราหมณ์-ฮินดูมาเป็นพุทธศาสนา ตลอดจนนำไปสู่การพัฒนาลวดลายหลากหลายรูปแบบ ดังนั้นรูปแบบและวิวัฒนาการของลายประดับตกแต่งสถาปัตยกรรมจึงเปลี่ยนแปลงไปตามคติความเชื่อของผู้สร้าง รวมทั้งกระบวนการคิดสร้างสรรค์ลวดลายของช่างสมัยใหม่ที่มิได้มีความแตกต่างจากช่างเขมรโบราณ โดยลายสลักที่สามารถตรวจสอบหรือกำหนดรูปแบบได้ คือ ลวดลายสลักจากทับหลังและเสาประดับกรอบประตู

เอกสารอ้างอิง

หม่อมเจ้าสุภัทรดิศ ดิศกุล. ศิลปะขอม. กรุงเทพมหานคร : อัมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน), 2547.

หม่อมราชวงศ์สุริยวุฒิ สุขสวัสดิ์. ศิลปะร่วมแบบเขมรในประเทศไทย ภูมิหลังทางปัญญา – รูปแบบทางศิลปกรรม. กรุงเทพมหานคร : มติชน, 2537.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-06-28

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย | Research Article