THE ARRANGEMENT OF RONG NGENG SONGS FOR THE ENSEMBLE

Authors

  • AKKARAWAT SINGCHOO Faculty of Education Phuket Rajabhat University

Keywords:

Rong Ngeng Songs, Arrangement, Ensemble

Abstract

          The objectives of this research were to study the Rong Ngeng songs of the Suan Kawee Band in Krabi Province and the arrangement of the Rong Ngeng songs for ensembles. There were seven arrangements of Rong Ngeng songs for ensembles that were analyzed:Sapa Etu, Lay Hung Gung Gong, Burong Buteh Jeh, Mamad, Zama Rizam, Lagu Suan Kawee, and Pahri Phuket. The four major themes were: form design, adding new melodies, adding new rhythms, and arranging the roles of each musical instrument to achieve balance in ensembles. The ten musical instruments in the arrangement of the Rong Ngeng song compositions were: 1) violin, 2) trumpet, 3) altosaxophone, 4) tenor saxophone, 5) baritone saxophone, 6) piano, 7) bass, 8) small ramada drum, 9) big rammana drum, and 10) gong.

          The research results provide guidelines for creating new dimensions of knowledge for musical society and they provide direction on how to integrate western theories of music increating new local Thai folk songs in the future.

References

กาญจนา อินทรสุนานนท์. “พื้นฐานมานุษยดุริยางควิทยาภาควัฒนธรรม.” ใน เอกสารคำสอนคณะศิลปกรรมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 2540.

กลิ่น คงเหมือนเพชร. การวิเคราะห์เพลงพื้นบ้านรองแง็งและเพลงตันหยง. กระบี่: กระบี่การพิมพ์, 2538.

ณัชชา พันธ์เจริญ. พจนานุกรมศัพท์ดุริยางคศิลป์. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: เกศกะรัต, 2552.

ณัชชา โสคติยานุรักษ์. สังคีตลักษณ์และการวิเคราะห์. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2544.

บรรจง ชลวิโรจน์. การประสานเสียง. กรุงเทพฯ : คณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ สถาบันราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 2542.

ประภาส ขวัญประดับ. ดนตรีรองเง็ง : กรณีศึกษาคณะขาเดย์แวเด็ง. สงขลา : มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา, 2546.

พูนพิศ อมาตยกุล. “อิทธิพลเพลงไทยแท้ต่อสุนทราภรณ์.” ใน เอกสารประกอบการสอนสัมมนาเรื่องสุนทราภรณ์วิชาการ. กรุงเทพมหานคร : หอสมุดแห่งชาติ, 2532.

ลัญฉนะวัติ นิมมานรตนกุล. หลักการประพันธ์เพลง. นนทบุรี : นิมมานรตนกุล, 2552.

วีรชาติ เปรมานนท์. ปรัชญาและเทคนิคการแต่งเพลงร่วมสมัย. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2537.

สุกรี เจริญสุข. จะฟังเพลงอย่างไรให้ไพเราะ. กรุงเทพฯ : เรือนแก้วการพิมพ์, 2532.

สุขมาล จันทวี. “การวิเคราะห์เพลงไทยสากลใหม่ในช่วงปี พ.ศ. 2524-2534.”ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต,

มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 2536.

สมชาย รัศมี. เพลงพระราชนิพนธ์แนวคิดและหลักการเรียบเรียงเสียงเพลงสำหรับร้องประสานเสียง. กรุงเทพฯ : คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สถาบันราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 2542.

Downloads

Published

2021-01-27

Issue

Section

บทความวิจัย | Research Article