ผลการจัดกิจกรรมประกอบอาหารอาเซียนที่มีต่อการตระหนักรู้ทางวัฒนธรรม ของเด็กปฐมวัย
คำสำคัญ:
การตระหนักรู้ทางวัฒนธรรม, การประกอบอาหารอาเซียน, เด็กปฐมวัยบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการตระหนักรู้ทางวัฒนธรรมของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมประกอบอาหารอาเซียน กลุ่มเป้าหมายที่ใช้เป็นเด็กชั้นอนุบาลจำนวน 9 คน ที่กำลังศึกษาระดับชั้นอนุบาลปีที่ 1- 3 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2561 โรงเรียนวัดขนอน(ศรัทธาสุวรรณราษฎร์อุปถัมภ์) อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ แผนการจัดกิจกรรมการประกอบอาหารอาเซียน และแบบสังเกตพฤติกรรมการตระหนักรู้ทางวัฒนธรรมของเด็กปฐมวัย วิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ การวิเคราะห์เชิงเนื้อหา
ผลการศึกษาพบว่าเด็กปฐมวัยมีการตระหนักรู้ทางวัฒนธรรมสูงขึ้นหลังจากการได้รับการจัดกิจกรรมการประกอบอาหารอาเซียน โดยด้านการเข้าใจวัฒนธรรมตนเองมีการเปลี่ยนแปลงมากที่สุด โดยมีคะแนนเฉลี่ยก่อนจัดกิจกรรมเท่ากับ 3.00 และหลังการจัดกิจกรรมเท่ากับ 9.00 รองลงมาคือด้านการเข้าใจวัฒนธรรมผู้อื่น มีคะแนนเฉลี่ยก่อนจัดกิจกรรมเท่ากับ 3.22 และหลังการจัดกิจกรรมเท่ากับ 9.00 และด้านการมีปฏิสัมพันธ์ข้ามวัฒนธรรมมีคะแนนเฉลี่ยก่อนจัดกิจกรรมเท่ากับ 3.11 และหลังการจัดกิจกรรมเท่ากับ 8.67 ตามลำดับ
Downloads
References
จิตรลดา รัตนพันธ์,ชิรวัฒน์ นิจเนตร,ชยพล วดิษและทวัช บุญแสง. (2560). การพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษา
เพื่อส่งเสริมการอยู่ร่วมกันเชิงพหุวัฒนธรรมระหว่างนักเรียนไทยและนักเรียนข้ามชาติในสถานศึกษา
ปฐมวัยในจังหวัดพังงา.วารสารราชภัฎสุราษฎ์ธานี, 4(1), 115-116.
นพวรรณ ยอดธรรม และ ปิยะนันท์ หิรัณย์ชโลทร. (2558). การจัดประสบการณ์เรียนรู้ตามแนววิถีประมงพื้นบ้าน
เพื่อส่งเสริมความตระหนักทางวัฒนธรรมในเด็กปฐมวัย. วารสารวิทยบริการ,26 (3),37-41.
บัญญัติ ยงย่วน,ปนัดดา ธนเศรษฐกรและวสุนันท์ ชุ่มเชื้อ.(2553).การพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาพหุวัฒนธรรม
ในโรงเรียนประถมศึกษา. โครงการวิจัย,สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติกระทรวงวัฒนธรรม. บัณฑิต ดุลยรักษ์และละเอียด จุลเอียด. (2550). ผลการเรียนรู้แบบร่วมมือวิชาสังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม
ที่มีต่อการยอมรับความหลากหลายทางวัฒนธรรมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 จังหวัดปัตตานี.
ชุดโครงการวิจัยสุขภาวะและพหุวัฒนธรรมศึกษา, สถาบันวิจัยและพัฒนาสุขภาพภาคใต้ มหาวิทยาลัย
สงขลานครินทร์.
บุษบา ทองอุปการ. (2553). ภูมิปัญญาอาหารมอญ หมู่บ้านมอญ สังขละบุรี.สืบค้นเมื่อ 1 กรกฎาคม 2561.เข้าถึง
ได้จาก: http://rlocal.kru.ac.th/index.php/th/2013-12-09-04-40-44/485-2015-08-24-08-20-18
ศรุดา นิติวรการ. (2557). วัฒนธรรมอาหารไทย...จากอดีตสู่ปัจจุบัน. กรุงเทพฯ:สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การ
สงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
สิริวรรณ ศรีพหล. (2555). การศึกษาผลการใช้ชุดฝึกอบรมทางไกลสำหรับครูสังคมศึกษาเรื่องการจัดการเรียนการ
สอนพหุวัฒนธรรมให้กับผู้เรียนในสถานศึกษา. สถาบันวิจัยและพัฒนา, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สุทธาทิพย์ ชายผา. (2541). โภชนศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). ขอนแก่น: วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร
จังหวัดขอนแก่น.
เสาวภา ศักยพันธ์. (2554). การปรับปรนและการเปลี่ยนแปลงของวัฒนธรรมอาหารไทลื้อในเขตล้านนา.
กรุงเทพมหานคร: กระทรวงวัฒนธรรม.
Branscombe & Goble. (2008). Infants and toddlers in group care: Feeding practices that foster
emotional health. YC Young Children, 63(6), 28-33
Bronfenbrenner, U. (1994). Ecological Model of Human Development. International Encyclopedia
of Education, 3(2), 37-43.
Good, Carter V. (1973). Dictionary of Education. New York: Mc Graw Hill Book.
Heather Loewecke. (2015). Food as a Foundation for Global Understanding. Retrieved July 15
, Available: https://www.edweek.org/teaching-learning/opinion- food-as-a-
foundation-for-global-understanding/2015/09
Shana Durand. (2016). Sharing Diverse Culture in Early Learning Setting. Retrieved August 20
, Available: https://www.geteduca.com/blog/sharing-diverse- cultures-early-learning
Stephen Tam. (2551). จอห์น ดิวอี้ (John Dewey) และการเล่าเรียนในโรงเรียน (แปลจาก John dewey
and Schooling โดย เพ็ชรรัตน์ จันทร์แสนวิไล). Retrieved June 28 2018. Available:
http://www.thaibts.com/html/teaching.html
UNICEF. (2006). Guidelines for Early Childhood Development Services. Retrieved August 23 2018,
Available: https://www.westerncape.gov.za/text/2010/12/guidelines_for_early_
childhood_2_rec_29052006.pdf
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ในกรณีที่กองบรรณาธิการ หรือผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งได้รับเชิญให้เป็นผู้ตรวจบทความวิจัย หรือ บทความทางวิชาการมีความเห็นว่าควรแก้ไขความบกพร่อง ทางกองบรรณาธิการจะส่งต้นฉบับให้ ผู้เขียนพิจารณาจัดการแก้ไขให้เหมาะสมก่อนที่จะลงพิมพ์ ทั้งนี้ กองบรรณาธิการจะยึดถือความคิด เห็นของผู้เชี่ยวชาญเป็นเกณฑ์
