การศึกษาเพศวิถีของการตั้งครรภ์วัยรุ่นในโรงเรียน
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (qualitative research) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการก่อรูปของการตั้งครรภ์วัยรุ่น ศึกษาเพศวิถีของวัยรุ่นในการตั้งครรภ์ไม่พร้อม และศึกษาเพศวิถีศึกษา ในการหาแนวทางที่สมควรในการดำเนินการเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของวัยรุ่นในโรงเรียน โดยเก็บข้อมูลจาก วัยรุ่นตั้งครรภ์ วัยรุ่นชาย วัยรุ่นหญิง พ่อแม่หรือผู้ปกครองของวัยรุ่น และครูในสถานศึกษา จำนวน 68 คน การเก็บข้อมูลใช้การสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview)
ผลการวิจัยพบว่า การก่อรูปการตั้งครรภ์วัยรุ่นเป็นผลมากจาก บริบททางสังคมและวัฒนธรรม สื่อสังคมออนไลน์ ช่องว่างในทัศนคติเรื่องเพศระหว่างวัยรุ่นกับผู้ใหญ่ สัมพันธภาพภายในครอบครัว สภาพเศรษฐกิจ ทัศนะของวัยรุ่นเกี่ยวกับความรัก การสร้างสัมพันธภาพระหว่างคนรักของวัยรุ่น การไม่ตระหนักถึงการคุมกำเนิด ซึ่งนำไปสู่การมีเพศสัมพันธ์ในวัยรุ่นจนเกิดการตั้งครรภ์ขึ้นมา เพศวิถีมีความข้องเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของวัยรุ่นในโรงเรียนคือ ขาดการสื่อสารเรื่องเพศในครอบครัว ค่านิยมทางเพศที่ไม่เหมาะสม อิทธิพลจากกลุ่มเพื่อนที่มีประสบการณ์การมีเพศสัมพันธ์ สื่อกระตุ้นอารมณ์ทางเพศ วัฒนธรรมชายเป็นใหญ่ และความลักลั่นของการเรียนการสอนเพศวิถีศึกษา
ข้อเสนอแนะจากการศึกษานี้คือ การเสริมสร้างบทบาทของสถาบันครอบครัวในการเรียนรู้เพศศึกษา การเรียนการสอนเพศวิถีศึกษาในโรงเรียน ผลักดันพ่อวัยรุ่นให้มีส่วนรับผิดชอบปัญหา การสร้างกระแสความเท่าเทียมกันในสังคม การปรับเปลี่ยนทัศนคติของสังคม การกรองข่าวของสื่ออย่างเป็นธรรม
Article Details
ในกรณีที่กองบรรณาธิการ หรือผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งได้รับเชิญให้เป็นผู้ตรวจบทความวิจัย หรือ บทความทางวิชาการมีความเห็นว่าควรแก้ไขความบกพร่อง ทางกองบรรณาธิการจะส่งต้นฉบับให้ ผู้เขียนพิจารณาจัดการแก้ไขให้เหมาะสมก่อนที่จะลงพิมพ์ ทั้งนี้ กองบรรณาธิการจะยึดถือความคิด เห็นของผู้เชี่ยวชาญเป็นเกณฑ์
References
คณะกรรมการพัฒนาอนามัยการเจริญพันธุ์แห่งชาติ. (2558). รายงานการประชุมคณะกรรมการพัฒนา อนามัยการเจริญพันธุ์แห่งชาติ.
คณะอนุกรรมาธิการด้านเด็กและเยาวชนวุฒิสภา. (2556). “ปัญหาเด็ก เยาวชน : ปัญหาครอบครัว ปัญหาสังคมและปัญหาชาติ?”. รายงานการประชุมปัญหาเด็กและเยาวชน. กรุงเทพฯ : ห้องประชุมคณะกรรมาธิการ อาคารรัฐสภา.
ชลลดา ศรเดช . (2550). การเห็นคุณค่าพรหมจารีของวัยรุ่นหญิง (Unpublished Master’s thesis). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพมหานคร.
ปังปอนด์ รักอำนวยกิจ. (2556). แม่วัยใส : สถานการณ์และบริบทสังคมไทย. กรุงเทพฯ: โครงการสำรวจและศึกษา เพื่อเฝ้าระวังและเตือนภัยทางสังคม รอบที่ 1, วิทยาลัยประชากรศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภรภาตา อรุณรัตน์, ประไพวรรณ ด่านประดิษฐ์ และสุชาดา รัชชุกุล. (2552). กลวิธีในการปฏิเสธการมีเพศสัมพันธ์ของวัยรุ่นหญิงตามประสบการณ์ของวัยรุ่นชาย. พิษณุโลก : มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ยุวนาถ ทิฐิคำฉาย. (2552). ระบบชายเป็นใหญ่กับประสบการณ์ในการทำแท้งหลากวิธีของวัยรุ่นหญิง(Unpublished Master’s thesis). มหาวิทยาลัยมหิดล, นครปฐม.
วิทิตา สุขทั่วญาติ. (2551). บทเรียนที่ได้จากการสะท้อนคิดของนักเรียนหญิงที่ออกกลางคันเนื่องจากการ ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ (Unpublished Independent study). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
ศิริพร จิรวัฒน์กุล. (2554). รายงานการวิจัยเรื่อง การศึกษาแนวทางการป้องกันและแก้ไขปัญหาการตั้งครรภ์ไม่พร้อมในวัยรุ่น (แม่วัยใส). ขอนแก่น: ศูนย์ประสานงานองค์การอนามัยโลกด้านการวิจัยและฝึกอบรม ด้านเพศภาวะและสุขภาพสตรี มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สมเดช รุ่งศรีสวัสดิ์. (2552). รายงานการวิจัยเรื่อง การเปิดรับสื่อลามกทางอินเทอร์เน็ตกับการมีเพศสัมพันธ์ของวัยรุ่น. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
สำนักอนามัยการเจริญพันธุ์ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2555). พฤติกรรม เสี่ยงทางเพศและการตั้งครรภ์ ในวัยรุ่น. นนทบุรี: กระทรวงสาธารณสุข. Factsheet ฉบับที่ 1.
Lowdermilk, D. L. & Perry, S. E.. (2004). Maternity & women’s health care(8th ed). St. Louis, MO: Mosby.
Olsson, P., & Wijewardena, K.. (2010). Unmarried woman’s decisions on pregnancy Termination: Qualitative interviews in Colombo, Sri Lanka.Sexual & Reproductive Healthcare; 135-141.
Terry, P. J. (2001). School-Based Sex Education. Retrieved from http://www.eric.ac.th.
UNFPA . (2013). Minutes of the Selected Stakeholder Consultation on the Issue of Adolescent Pregnancy in Thailand. 11th June.