การพัฒนาทักษะการเขียนสะกดท้ายคำ โดยการจัดการเรียนรู้ด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย สำหรับนักเรียนชาวเขาเผ่าปก่เกอะญอ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนราชธานีวิยาลัย จังหวัดสุโขทัย
คำสำคัญ:
ทักษะการเขียนสะกดท้ายคำ, บทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย, นักเรียนชาวเขาเผ่าปกาเกอะญอบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาทักษะการเขียนสะกดท้ายคำ โดยการจัดการเรียนรู้ด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย 2) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียนชาวไทยภูเขาเผ่าปกาเกอะญอชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนราชธานีวิทยาลัย ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2563 จำนวน 15 รูป ซึ่งได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง 1) แผนการจัดการเรียนรู้เรื่องมาตราตัวสะกดท้ายคำ สำหรับนักเรียนชาวไทยภูเขาเผ่าปกาเกอะญอ 2) บทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย สำหรับนักเรียนชาวไทยภูเขาเผ่าปกาเกอะญอ 3) แบบวัดทักษะการเขียนสะกดท้ายคำ ซึ่งใช้ในการทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียน จำนวน 40 ข้อ 4) แบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ค่าเฉลี่ย (M) ส่วนเบี่ยงมาตรฐาน(S) และการทดสอบค่า t – test แบบ dependent
ผลการวิจัย พบว่า
- การทดสอบนักเรียนชาวไทยภูเขาเผ่าปกาเกอะญอ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนราชธานีวิทยาลัย
มีคะแนนเฉลี่ย เท่ากับ 17.93 คะแนน และ 38.13 คะแนน ตามลำดับ และเมื่อเปรียบเทียบระหว่างคะแนนก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียน พบว่า คะแนนสอบหลังเรียนของนักเรียน สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 - นักเรียนมีความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย จำแนกเป็นรายด้าน ดังนี้ ด้านการออกแบบบทเรียนอยู่ในระดับมากที่สุด (M = 4.54, S = 0.29) ด้านเนื้อหาอยู่ในระดับมากที่สุด (M = 4.58, S = 0.56) และด้านการจัดการเรียนรู้อยู่ในระดับมาก (M = 4.37, S = 0.51) โดยรวมนักเรียนมีความพึงพอใจในการจัดการเรียนรู้ด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดียอยู่ในระดับมาก (M = 49, S = 0.43) และเมื่อตรวจสอบค่าเฉลี่ยความพึงพอใจของนักเรียนกับเกณฑ์ 3.5 โดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย พบว่านักเรียนมีความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
คำสำคัญ: ทักษะการเขียนสะกดท้ายคำ บทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย นักเรียนชาวเขาเผ่าปกาเกอะญอ
References
1. กรมวิชาการ. (2545). แนวทางการจัดหลักสูตรสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์รับส่งและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ).
2. กรมวิชาการ. (2546). แนวทางการจัดกิจกรรมการเรียนรู้กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยตามหลักสูตรขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: โรงพิมพิ์คุรุสภาลาดพร้าว.
3. กิดานันท์ มลิทอง. (2548). เทคโนโลยีการศึกษาและการศึกษาเพื่อการศึกษา. กรุงเทพฯ: อรุณการพิมพ์.
4. กิดานันท์ มลิทอง. (2543). เทคโนโลยีทางการศึกษาและนวัตกรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด อรุณการพิมพ์.
5. จุไร วรศักดิ์โยธิน. (2523). การสร้างคู่มือการสอนเขียนภาษาไทยระดับประกาศนียบัตรวิชาการศึกษาชั้นสูง.(วิทยานิพนธ์ ค.ม.). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
6. ชิน โพธิอ่อน. (2526). การศึกษาความยากง่ายของคำ ลักษณะคำยากและเหตุผลในการเขียนสะกดคำผิดของนักเรียนที่จบชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 จังหวัดอุดรธานี. ปริญญานิพนธ์ บัณฑิตวิทยาลัย,มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่
7. ถนอม เลาหจรัสแสง. (2541). คอมพิวเตอร์ช่วยสอน. กรุงเทพฯ: ภาควิชาโสตทัศนศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
8. ทองพูล จุลเดช. (2544). การพัฒนาแผนการสอนการเขียนคำในมาตราตัวสะกดแม่กนโดยใช้สื่อประสม สำหรับนักเรียนชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่1. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
9. ทิพวรรณ นามแก้ว. (2535). การใช้แบบฝึกทักษะการเขียนคำที่มีพยัญชนะ น ง ด ม ก ข เป็นตัวสะกดสำหรับ นักเรียนชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
10. บันลือ พฤษวัน. (2536). พัฒนาการเขียนสร้างสรรค์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
11. บูรณะ สมชัย. (2538). การสร้าง CAI-Multimedia ด้วย Authorware 4.0. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
12. ประสงค์ รายณสุข. (2523). การศึกษาปัญหาและวิธีการแก้ไขการพูดภาษาไทยของเด็กชาวเขา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
13. พรเทพ เมืองแมน. (2544). การออกแบบและพัฒนา CAI Multimedia ด้วย Authorware. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
14. เพ็ญศรี ศรีสวัสดิ์. (2552). ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยใช้ชุดการสอนสื่อประสมเครือข่ายอินเทอร์เน็ต วิชาการใช้คอมพิวเตอร์ในสถาบันการพลศึกษาวิทยาเขตสุพรรณบุรี. วิทยานิพนธ์, สถาบันการพลศึกษา วิทยาเขตสุพรรณบุรี, สุพรรณบุรี.
15. มนต์ชัย เทียนทอง. (2545). การออกแบบและพัฒนาคอร์สแวร์สำหรับบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน. กรุงเทพฯ: ศูนย์ผลิตตำรา สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
16. รัตนา เฉลียว. (2546). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน วิชาภาษาอังกฤษ เรื่องการอ่านจับใจความสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ กศม. เทคโนโลยีการศึกษามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
17. ฤทธิชัย อ่อนมิ่ง. (2545). การออกแบบและพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย. กรุงเทพฯ: ภาควิชเทคโน
โลยีการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครรินทรวิโรฒ.
18. ลำจวน กิติ. (2547). การใช้เกมฝึกการเขียนสะคำยากสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์,มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
19. วรรณี โสมประยูร. (2542). การสอนภาษาไทยระดับประถมศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่2). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
20. วัชรี ทาวงศ์. (2546). การพัฒนาแบบฝึกเสริมทักษะการเขียนสะกดคำที่มีตัวการันต์ สำหรับนักเรียนชาวไทยภูเขาเผ่ากะเหรี่ยง ชั้นประถมศึกษาปีที่5. วิทยานิพนธ์, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่
21. วาสนา เกตุภาค. (2534). การเขียน. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
22. วุฒิชัย ประสารสอย. (2543). บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน: นวัตกรรมเพื่อการศึกษา. กรุงเทพฯ: วี.เจ.พริ้นติ้ง.
23. ศรีวิไล ดอกจันทร์. (2529). ภาษาและการสอน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สุกัญญา.
24. ศรีวิไล พลมณี. (2545). พื้นฐานการสอนภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ. เชียงใหม่: ศูนย์ไทยศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
25. ศิรินภา โพธิ์ทอง. (2560). ผลการเรียนด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดียตามแนวคิดทักษะการสอนปฏิบัติของเดวีส์ เรื่อง การสะกดคำ กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยชั้นประถมศึกษาปีที่ 2. วารสารวิชาการการจัดการเทคโนโลยีสารสนเทศและนวัตกรรม, 6(2), 183-190.
26. ศิริวรรณ เขียวชอุ่ม. (2538). การสร้างแบบฝึกการเขียนคำที่ไม่ตรงตามมาตราตัวสะกดสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม., มหาวิทยาลัยบูรพา.
27. สนิท สัตโยภาส. (2532). การสอนภาษาไทยแก่เด็กประถมศึกษา. กรุงเทพฯ: บรรณกิจเทรดดิ้ง.
28. สมบูรณ์ ทินกร. (2535). การศึกษาเปรียบเทียบความสามารถและความซื่อสัตย์ในการเขียนสะกดคำภาษาไทย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับการสอนโดยใช้แบบฝึกทักษะการเขียนสะกดคำ กับการใช้แบบฝึกหัดตามคู่มือครู. วิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร, กรุงเทพฯ.
29. สุรีรัตน์ โพธิสาขา. (2556). บทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดียเพื่อพัฒนาทักษะการวิเคราะห์วิชาภาษาไทย ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, ปทุมธานี.
30. Chu. (2006). The investigating the effectiveness of redundant text and animation in multimedia learning development. Dissertation Abstracts Internationl, 67(01), 150-A.
31. Jing-Ming Ju. (2009). The effects of multimedia stories of deaf or hard-of-hearing of multimedia. ERLC document reproduction service No ED397797.
32. Sawsan Nusir. (2011). Designing an lnteractive Multimedia Learning System for Taiwanes Students with Hearing lmpairment. Asian Journal of Management and the Children of Primary Scools in Jordan. CIS Department IT & CS Faculty Yarmouk University, lrbid} Jordan.
2. กรมวิชาการ. (2546). แนวทางการจัดกิจกรรมการเรียนรู้กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยตามหลักสูตรขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: โรงพิมพิ์คุรุสภาลาดพร้าว.
3. กิดานันท์ มลิทอง. (2548). เทคโนโลยีการศึกษาและการศึกษาเพื่อการศึกษา. กรุงเทพฯ: อรุณการพิมพ์.
4. กิดานันท์ มลิทอง. (2543). เทคโนโลยีทางการศึกษาและนวัตกรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด อรุณการพิมพ์.
5. จุไร วรศักดิ์โยธิน. (2523). การสร้างคู่มือการสอนเขียนภาษาไทยระดับประกาศนียบัตรวิชาการศึกษาชั้นสูง.(วิทยานิพนธ์ ค.ม.). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
6. ชิน โพธิอ่อน. (2526). การศึกษาความยากง่ายของคำ ลักษณะคำยากและเหตุผลในการเขียนสะกดคำผิดของนักเรียนที่จบชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 จังหวัดอุดรธานี. ปริญญานิพนธ์ บัณฑิตวิทยาลัย,มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่
7. ถนอม เลาหจรัสแสง. (2541). คอมพิวเตอร์ช่วยสอน. กรุงเทพฯ: ภาควิชาโสตทัศนศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
8. ทองพูล จุลเดช. (2544). การพัฒนาแผนการสอนการเขียนคำในมาตราตัวสะกดแม่กนโดยใช้สื่อประสม สำหรับนักเรียนชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่1. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
9. ทิพวรรณ นามแก้ว. (2535). การใช้แบบฝึกทักษะการเขียนคำที่มีพยัญชนะ น ง ด ม ก ข เป็นตัวสะกดสำหรับ นักเรียนชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
10. บันลือ พฤษวัน. (2536). พัฒนาการเขียนสร้างสรรค์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
11. บูรณะ สมชัย. (2538). การสร้าง CAI-Multimedia ด้วย Authorware 4.0. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
12. ประสงค์ รายณสุข. (2523). การศึกษาปัญหาและวิธีการแก้ไขการพูดภาษาไทยของเด็กชาวเขา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
13. พรเทพ เมืองแมน. (2544). การออกแบบและพัฒนา CAI Multimedia ด้วย Authorware. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
14. เพ็ญศรี ศรีสวัสดิ์. (2552). ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยใช้ชุดการสอนสื่อประสมเครือข่ายอินเทอร์เน็ต วิชาการใช้คอมพิวเตอร์ในสถาบันการพลศึกษาวิทยาเขตสุพรรณบุรี. วิทยานิพนธ์, สถาบันการพลศึกษา วิทยาเขตสุพรรณบุรี, สุพรรณบุรี.
15. มนต์ชัย เทียนทอง. (2545). การออกแบบและพัฒนาคอร์สแวร์สำหรับบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน. กรุงเทพฯ: ศูนย์ผลิตตำรา สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
16. รัตนา เฉลียว. (2546). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน วิชาภาษาอังกฤษ เรื่องการอ่านจับใจความสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ กศม. เทคโนโลยีการศึกษามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
17. ฤทธิชัย อ่อนมิ่ง. (2545). การออกแบบและพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย. กรุงเทพฯ: ภาควิชเทคโน
โลยีการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครรินทรวิโรฒ.
18. ลำจวน กิติ. (2547). การใช้เกมฝึกการเขียนสะคำยากสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์,มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
19. วรรณี โสมประยูร. (2542). การสอนภาษาไทยระดับประถมศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่2). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
20. วัชรี ทาวงศ์. (2546). การพัฒนาแบบฝึกเสริมทักษะการเขียนสะกดคำที่มีตัวการันต์ สำหรับนักเรียนชาวไทยภูเขาเผ่ากะเหรี่ยง ชั้นประถมศึกษาปีที่5. วิทยานิพนธ์, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่
21. วาสนา เกตุภาค. (2534). การเขียน. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
22. วุฒิชัย ประสารสอย. (2543). บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน: นวัตกรรมเพื่อการศึกษา. กรุงเทพฯ: วี.เจ.พริ้นติ้ง.
23. ศรีวิไล ดอกจันทร์. (2529). ภาษาและการสอน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สุกัญญา.
24. ศรีวิไล พลมณี. (2545). พื้นฐานการสอนภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ. เชียงใหม่: ศูนย์ไทยศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
25. ศิรินภา โพธิ์ทอง. (2560). ผลการเรียนด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดียตามแนวคิดทักษะการสอนปฏิบัติของเดวีส์ เรื่อง การสะกดคำ กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยชั้นประถมศึกษาปีที่ 2. วารสารวิชาการการจัดการเทคโนโลยีสารสนเทศและนวัตกรรม, 6(2), 183-190.
26. ศิริวรรณ เขียวชอุ่ม. (2538). การสร้างแบบฝึกการเขียนคำที่ไม่ตรงตามมาตราตัวสะกดสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม., มหาวิทยาลัยบูรพา.
27. สนิท สัตโยภาส. (2532). การสอนภาษาไทยแก่เด็กประถมศึกษา. กรุงเทพฯ: บรรณกิจเทรดดิ้ง.
28. สมบูรณ์ ทินกร. (2535). การศึกษาเปรียบเทียบความสามารถและความซื่อสัตย์ในการเขียนสะกดคำภาษาไทย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับการสอนโดยใช้แบบฝึกทักษะการเขียนสะกดคำ กับการใช้แบบฝึกหัดตามคู่มือครู. วิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร, กรุงเทพฯ.
29. สุรีรัตน์ โพธิสาขา. (2556). บทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดียเพื่อพัฒนาทักษะการวิเคราะห์วิชาภาษาไทย ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, ปทุมธานี.
30. Chu. (2006). The investigating the effectiveness of redundant text and animation in multimedia learning development. Dissertation Abstracts Internationl, 67(01), 150-A.
31. Jing-Ming Ju. (2009). The effects of multimedia stories of deaf or hard-of-hearing of multimedia. ERLC document reproduction service No ED397797.
32. Sawsan Nusir. (2011). Designing an lnteractive Multimedia Learning System for Taiwanes Students with Hearing lmpairment. Asian Journal of Management and the Children of Primary Scools in Jordan. CIS Department IT & CS Faculty Yarmouk University, lrbid} Jordan.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
2021-12-02
ฉบับ
บท
บทความวิจัย
