แนวทางการพัฒนาหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิตสาขาวิชาดนตรีศึกษาของมหาวิทยาลัยราชภัฏ

Klen Boonyanant

Authors

Klen Boonyanant PSRU

Keywords:

Curriculum Development Guidelines, Bachelor of Education in Music Education Program, Rajabhat Universities

Abstract

This research aimed to 1) analyze current status and problems of curriculum implementation of music education programs of Rajabhat universities 2) identify trends of curriculum and threats of music education programs of Rajabhat universities 3) propose curriculum development guidelines. Samples of this study were 1) 110 lecturers of music education programs, Rajabhat universities chosen by simple random sampling method and 2) 24 heads and deputies of music education programs, Rajabhat universities chosen by cluster sampling method. The research tools were 1) semi-structured interview towards current status and problems of curriculum implementation 2) questionnaires towards current status and problems of curriculum implementation 3) semi-structured interview towards trends and threats of music education programs. Data collection and data analysis used in this research were content analysis and simple statistics: frequency, percentage, mean, and standard deviation. The findings revealed that

1. Current status of curriculum implementation is at high level with mean at 3.98 and standard deviation at 0.56 whereas problems of curriculum implementation were found in 3 stages: curriculum preparation, curriculum management, and instruction.

2. Trends of music education curriculum consist of 6 aspects: aims, structure, content, instruction, equipment and media, and evaluation. Threats of music education programs can be shown respectively in 5 top ranks as 1) decrease of Thai population and prospective students 2) corona virus 2019 and policy to use online platform for teaching instantly 3) too many teaching hours for each music education lecturer 4) policies change unstably and 5) competition between nearby Rajabhat universities and others.

3. Curriculum development guidelines of Bachelor of Education in music education program for Rajabhat universities consist of 2 aspects: curriculum details, and roles of the people involved the curriculum.

References

กมลวรรณ ตังธนกานนท์. (2559). การวัดและประเมินทักษะการปฏิบัติ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการเรื่องมาตรฐานคุณวุฒิระดับปริญญาตรี สาขาครุศาสตร์และสาขาศึกษาศาสตร์ (หลักสูตรสี่ปี) พุทธศักราช 2562. เอกสารอัดสำเนา
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2544). พฤติกรรมการสอนดนตรี. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2555). ดนตรีศึกษา : หลักการและสาระสำคัญ. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2561). ดนตรีศึกษา : หลักการและสาระสำคัญ. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ที่ประชุมอธิการบดีมหาวิทยาลัยราชภัฏ. (2561). ยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นระยะ 20 ปี. เอกสารอัดสำเนา.
ที่ประชุมอธิการบดีมหาวิทยาลัยราชภัฏ. (2562). การพัฒนาหลักสูตรครุศาสตรบันฑิต 4 ปี อิงสมรรถนะ มหาวิทยาลัยราชภัฏ. เอกสารอัดสำเนา.
เทียนฉาย กีระนันทน์ และคณะ. (2558). สถิติ วิจัย และประเมินผลการศึกษา 20302 เล่ม 1. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช.
ธำรง บัวศรี. (2542). ทฤษฎีหลักสูตร: การออกแบบและการพัฒนา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ธนรัชต์ การพิมพ์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
พรนภา มีชํานาญ และคณะ. (2563). การศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีตอสิ่งสนับสนุนในการเรียนการสอนของสาขาวิชาดนตรีศึกษาและสาขาวิชาดนตรีสากลมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติพิบูลสงครามวิจัย ครั้งที่ 6 ประจำปี พ.ศ. 2563, 385-393.
เพ็ญศรี เศรษฐวงศ์. (2540). การวิจัยเชิงสำรวจทางการศึกษา. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. (2561). ประวัติมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. http://www.psru.ac.th/history/his_2.html วันที่สืบค้น 5 มิถุนายน 2563.
เมธาวี จำเนียร และ กรกฏ จำเนียร. (2561). ประโยชน์ปัญหาและแนวทางแก้ไขการใช้สื่อออนไลน์ในการเรียนอย่างมีประสิทธิภาพของโรงเรียนในจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารราชพฤกษ์, 16(3), 113-121
ศักดิ์ชัย หิรัญรักษ์. (2554). มาตรฐานวิชาชีพครูดนตรีศึกษาของไทย : มาตรฐานด้านภูมิการดนตรีและภูมิการศึกษาที่ครูดนตรีศึกษาควรรู้และกระทำได้. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาดนตรี วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2552). กรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2552 (Thai Qualifications Framework for Higher Education). เอกสารอัดสำเนา.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2551). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. http://www.vck.ac.th วันที่สืบค้น 5 มิถุนายน 2563.
สุขวสา ยอดกมล. (2551). วิธีวิทยาในการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
สุคนธ์ ภูริเวทย์. (2542). การออกแบบการสอน. นครปฐม : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อมาวสี อัมพันศิริรัตน์. (2557). มโนทัศน์ของการวิจัยเชิงคุณภาพ. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 1(2), 68-78.
Incze, L. S. (2013). Popular Guitar Pedagogy. Master Thesis of Master of Arts in Educational Leadership. McGill University.
Stampfli, L. T. (2006). A Survey of Digital Music Technology Implementation by Graduate and Undergraduate Piano Pedagogy Faculty in American Colleges and Universities. Doctoral Dissertation of Doctor of Philosophy in Music. University of South Oklahoma.