ความสัมพันธ์ระหว่างการพูดกับตนเองกับแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ในการเรียน ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
คำสำคัญ:
การพูดกับตนเอง, สภาวะทางอารมณ์, แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสหสัมพันธ์ (correlational research design) มีจุดมุ่งหมายเพื่อ 1) ศึกษาการพูดกับตนเองและสภาวะทางอารมณ์ของนักศึกษา และ 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการพูดกับตนเองกับสภาวะทางอารมณ์และแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ในการเรียนของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาระดับปริญญาตรีที่ลงทะเบียนเรียนในรายวิชามนุษยสัมพันธ์สำหรับครู และรายวิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน จำนวน 148 คน ได้จากการเลือกแบบเจาะจง โดยใช้เกณฑ์การกำหนดขนาดตัวอย่างจากการประมาณจากจำนวนประชากร โดยประชากรจำนวนหลักร้อย ขนาดของกลุ่มตัวอย่าง 15% ของจำนวนประชากรทั้งหมด เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบทดสอบการพูดกับตนเอง แบบวัดอารมณ์ และแบบวัดแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ในการเรียน วิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้ค่าเฉลี่ย และ Pearson’s product moment correlation
ผลการวิจัย
1. ผลการศึกษาค่าเฉลี่ยการพูดกับตนเองและสภาวะทางอารมณ์ของนักศึกษา พบว่า นักศึกษามีแนวโน้มที่จะพูดกับตนเองในเชิงกระตุ้นให้มีกำลังใจ (M = 3.66) มากกว่าการพูดกับตนเองในเชิงกดดัน (M = 1.92) และพบว่า นักศึกษามีสภาวะทางอารมณ์ด้านบวก (M = 3.79) มากกว่าสภาวะทางอารมณ์ด้านลบ (M = 1.99)
2. ผลการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการพูดกับตนเองกับสภาวะทางอารมณ์ของนักศึกษา พบว่า การพูดกับตนเองในเชิงกระตุ้นให้มีกำลังใจ และการพูดกับตนเองในเชิงกดดันมีความสัมพันธ์ทางลบในระดับปานกลางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 ในขณะที่ลักษณะการพูดกับตนเองมีความสัมพันธ์กับสภาวะทางอารมณ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 โดยหากมีการพูดกับตนเองในเชิงกระตุ้นให้มีกำลังใจจะมีความสัมพันธ์ทางบวกกับสภาวะทางอารมณ์ด้านบวก (ความสัมพันธ์ระดับสูง) และจะมีความสัมพันธ์ทางลบกับสภาวะทางอารมณ์ด้านลบ (ความสัมพันธ์ระดับปานกลาง) ในขณะที่การพูดกับตนเองในเชิงกดดันจะมีความสัมพันธ์ทางบวกกับสภาวะทางอารมณ์ด้านลบ (ความสัมพันธ์สูง) และมีความสัมพันธ์ทางลบกับสภาวะทางอารมณ์ด้านบวก (ความสัมพันธ์ปานกลาง) และเมื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างการพูดกับตนเองกับแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ในการเรียน พบว่า แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์มีความสัมพันธ์ทางบวกกับการพูดกับตนเองในเชิงกระตุ้นให้มีกำลังใจ (ความสัมพันธ์ระดับต่ำ) ขณะที่มีความสัมพันธ์ทางลบกับการพูดกับตนเองในเชิงกดดัน (ความสัมพันธ์ระดับต่ำ)
เอกสารอ้างอิง
Burnett, P.C. (1999). Children’s self-talk and academic self-concepts: The impact of teacher’s statements. Educational Psychology in Practice, 15[3], 195-200.
Burnett, P.C. (2003). The impact of teacher feedback on student self-talk and self-concept in reading and mathematics. Journal of Classroom Interaction, 38[1], 11-16.
Goetz, T. &Hall N. C. (2013). Emotion andAchievement in the classroom. In J. Hattie & E. M.Anderman (Eds.). International guide to studentachievement, 192-195. New York: Taylor &Francis.
Hardy, J., Hall, C.R., Gibbs, C., & Greenslade, C. (2005). Self-Talk and Gross Motor Skill Performance: an Experimental Approach. Athletic Insight The Online Journal of Sport Psychology, 7(2), 1-13.
Katawanich, T. (2003). The general psychology .Bangkok: SE-ED
Khamkhunasai, P. (2014). Integrated Learning Process for Developing Thinking Skills Higher Education Students.Songkla: Daofilm Graphic.
Kolovelonis, A., Goudas, M., & Dermitzaki, I. (2012). The effects of self-talk and goal setting on self-regulation of learning a new motor skill in physical education. International Journal of Sport and Exercise Psychology, 10[3], 221-235.
Lumbensa, P. (2006). Factor affecting towards the learning achievement motivation of the grade 3 student at the Private Islamic School in Pattani (Thesis master’s degree). Songkla: Prince of Songkla University.
Moungpan, N.& Hatthasak, M. (2018). A Synthesis of Researches on Achievement Motivation in Education Settings between 2005 - 2015. Dusit Thani College Journal, 11(3), 151–167. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/journaldtc/article/view/118618
Oliver, E. j., Markland, D., Hardy, J., & Petherick, C. M. (2008). The effects of autonomy supportive versus controlling environments on self-talk. Motivation and Emotion, 32, 200-212.
Oliver, E. j., Markland, D., Hardy, J. (2010). Interpretation of self-talk and post-lecture affective states of higher education students: A self-determination theory perspective. British Journal of Educational Psychology, 80, 307-323.
Panich, T. (2011). Self-talk. Sport Psychology Bulletin, 8(55), 8-9.
Permpituk, S., & Limsuthiwanpoom, T. (n.d). The learning achievement motivation of the first year student, Faculty of accounting, Bangkok University.
Srisa-at, B. (1992). Preliminary Research (3rd ed.). Bangkok, Thailand: Suweeriyasan Press.
The training project of creating the paradigm and the appearance of the new age government officer. The academic training in creating the learning achievement motivation for working.
Tyng, C. M., Amin, H. U., Saad, M. N., & Malik, A. S. (2017). The influences of emotion on learning and memory. Frontiers in psychology, 1454.
Um, E., Plass, J. L., Hayward, E. O., and Homer, B. D. (2012). Emotional design in multimedia learning. J. Educ. Psychol. 104, 485–498. doi: 10.1037/a0026609
Yerkinbekova, M. A., Kasumova, R. S., & Fedorovich, O. (2014). A Study of Emotional States Students. International Journal of Humanities Social Sciences and Education (IJHSSE), 1(2), 41-47.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์เป็นของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
