การนำแนวคิดขีดความสามารถเป็นฐานในการจัดการเรียนการสอน
คำสำคัญ:
การจัดการเรียนการสอน ขีดความสามารถของผู้เรียน การพัฒนาผู้เรียนบทคัดย่อ
การจัดการเรียนการสอนโดยใช้ขีดความสามารถเป็นฐาน พัฒนามาจากแนวคิดของการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ แนวคิดนี้พัฒนาโดยนาย David McCleland นักจิตวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยฮาเวิร์ด และแพร่ขยายไปยังวงการธุรกิจ ในปี 2537 และเข้ามาในประเทศไทยในปี 2548 ซึ่งสอดคล้องกับวัตถุประสงค์ในการจัดการศึกษาที่มิใช่การมุ่งเน้นเสริมสร้างความรู้อย่างเดียว แต่ยังมุ่งที่จะพัฒนาผู้เรียนให้สามารถพัฒนาศักยภาพและขีดความสามารถที่มีอยู่ในตัวตนของแต่ละบุคคลให้เต็มตามศักยภาพ โดยการแสวงหาความรู้และเรียนรู้ได้ด้วยตนเองอย่างต่อเนื่องตลอดชีวิต (แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2552-2561)
บทความนี้จึงมีวัตถุประสงค์ที่จะนำเสนอความหมาย กรอบแนวคิด และกระบวนการจัดการเรียนรู้ เพื่อนำไปสู่การจัดการศึกษาที่มีขีดความสามารถทางการศึกษาเป็นฐาน ผู้เขียนหวังว่า บทความฉบับนี้จะเป็นประโยชน์ต่อครูที่มีความสนใจในการนำแนวคิดดังกล่าวไปใช้ในการจัดการศึกษา
เอกสารอ้างอิง
ขจรศักดิ์ ศิริมัย และคณะ. (2554). การพัฒนาระบบสมรรถนะเพื่อพัฒนาทรัพยากรบุคคล.กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร
ดุจดาว ดวงเด่น. (2540). การพัฒนาอาชีพโดยเน้นขีดความสามารถ: กรณีศึกษางานเงินฝาก – บัญชี ธนาคาร
ไทยธนุ จำกัด (มหาชน). (งานนิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพฯ.
เดชา เดชะวัฒนไพศาล. (2543). Competency – Based Human Resources Management. กรุงเทพฯ: HR Magazine.
ปิยรัตน์ ชุณหศรี. (2548). การเพิ่มพูนสมรรถนะของพนักงานระดับปฏิบัติการโดยการฝึกอบรม กรณีศึกษา 5 บริษัทในเครือซัมมิทกรุ๊ป. (วิทยานิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.
ปิยสุดา ขัติยะวรา. (2545). การกําหนดขีดความสามารถของนักบริหารทรัพยากรมนุษย์ในด้านผลประโยชน์และสวัสดิการ: กรณีศึกษาธนาคารพาณิชย์ไทย. (งานนิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒน
บริหารศาสตร์, กรุงเทพฯ.
พุฒิ เด่นสมพรพันธ์. (2543). สมรรถนะเพื่อเป็นแนวทางในการออกแบบกิจกรรมการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์:กรณีศึกษาสานักงานสาขาพระราม 4 ธนาคารเพื่อการส่งออกและนาเข้าแห่งประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพฯ. สืบค้นเมื่อ 20 ตุลาคม 2561, จาก http://libsearch.nida.ac.th.
พสุ เดชะรินทร์. (2546). กลยุทธ์ใหม่ในการจัดการ. กรุงเทพฯ: ผู้จัดการ.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี สฤษดิ์วงศ์.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2548). ภาพรวมผลการประเมินสมรรถนะหลักทางการบริหาร ปี พ.ศ. 2547. กรุงเทพฯ: ศูนย์นักบริหารระดับสูง สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน.
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). แผนการศึกษาชาติ ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2552-2559. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.
อานนท์ ศักดิ์วรวิชญ์. (2547). แนวความคิดเรื่องสมรรถนะเรื่องเก่าที่เราหลงทาง. จุฬาลงกรณ์วารสาร, 16( 64), 57-78.
Asia society. (2011). Educating for Global Competence: Preparing Our Youth to Engage the
World. Retrieved December 27, 2018, from www.ccsso.org.
Block, J. H. (1979). Mastery learning: The current State of the craft. Educational Leadership,
36, 157-161.
Clark, F. W. (1976). Characteristics of the competency-based curriculum. In M. L. Arkava & E. C. Brennen (Eds.), Competency-based education for social work. Evaluation and curriculum issues (pp. 22–46). New York, NY: Council on Social Work Education.
Danielson, C. (2007). Enchancing professional practice: A framework for teaching. (2nd ed.). Alexandria, VA: ASCD.
Giddens, A. (1990). The Consequences of Modernity. Stanford University Press: Stanford, CT.
Griffin, P. & Care, E. (2015). Assessment and Teaching of 21st Century Skills. Methods and Approach (Eds). Springer: Dordrecht.
Guskey, T. R. (2007). Closing achievments gaps: Revisitin benjamin s. blooms "learning for
mastery". Journal of Advanced Academics. doi: 10.4219/jaa-2007-704
Hall, G. F. & Jones, H. L. (1976). Competency-based education: A process for the improvement of education. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall Inc.
Hay-Group. (1996). Generic Competency Dictionary for Internal Use. Millennium Edition.
King, M. B. & Carmichael, L. D. (2007). Common standards for rigor and relevance in teaching Academic subjects. Retrieved December 10, 2018, from http://centerforaiw.com/sites/ centerforaiw.com/files/Authentic-Instruction Assessment BlueBook.pdf.
Le, C., Wolfe, R. & Steinberg, A. (2014). The past and the promise: Today's competency education movement. Students at the Center: Competency Education Research Series. Boston, MA: Jobs for the Future.
Marzano, R. J. (2010). Formative assessment & standards-based grading. Bloomington, IN: Marzano Research Laboratory.
Partnership for 21st Century Skills. (2018). P21 Framework Definitions Retrieved November 18, 2018, from http://www.p21.org/storage/documents/P21-Framework -Definitions.pdf.
Smaldino, S. E., Lowther, D. L. & Russell, J. D. (2008). Instructional media and technologies for learning. (9th ed.). Upper Saddle River, NJ: Pearson.
Soares, L. (2012). A ‘Disruptive’ Look at Competency-Based Education. How the Innovative Use of Technology Will Transform the College Experience Center. Retrieved December 10, 2018, from http://cdn.americanprogress.org/wpcontent/uploads/issues/2012/06/pdf/ comp_based_education.pdf.
Spencer, L. M. & Spencer, S. M. (1993). Competence at Work: Models for Superior Performance. Retrieved December 11, 2018, from www.joe.org/joe/1999december/iw4.html.
Stone, B. (1999). Emotional Intelligence and Core Competencies. Journal of Extension, 37(6). Retrieved December 27, 2018, from www.joe.org/joe/1999December/iw4.html
Sturgis, C. & Patrick, S. (2010). When failure is not an option: Designing competency-based pathways for next generation learning.Available from ERIC, from Nellie Mae Education Foundation.
Tyler, R. W. (1976). Perspectives on American education: Reflections on the past…challenges for the future. Chicago, IL: Science Research Associates INC.
Wiggins, G. (1998). Educative assessment: Designing assessments to inform and improve student performance. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Wiggens, G. & McTighe, J. (2005). Understanding by Design. (2nd ed.). Upper Saddle River, NJ:
Pearson Education.
ดุจดาว ดวงเด่น. (2540). การพัฒนาอาชีพโดยเน้นขีดความสามารถ: กรณีศึกษางานเงินฝาก – บัญชี ธนาคาร
ไทยธนุ จำกัด (มหาชน). (งานนิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพฯ.
เดชา เดชะวัฒนไพศาล. (2543). Competency – Based Human Resources Management. กรุงเทพฯ: HR Magazine.
ปิยรัตน์ ชุณหศรี. (2548). การเพิ่มพูนสมรรถนะของพนักงานระดับปฏิบัติการโดยการฝึกอบรม กรณีศึกษา 5 บริษัทในเครือซัมมิทกรุ๊ป. (วิทยานิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.
ปิยสุดา ขัติยะวรา. (2545). การกําหนดขีดความสามารถของนักบริหารทรัพยากรมนุษย์ในด้านผลประโยชน์และสวัสดิการ: กรณีศึกษาธนาคารพาณิชย์ไทย. (งานนิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒน
บริหารศาสตร์, กรุงเทพฯ.
พุฒิ เด่นสมพรพันธ์. (2543). สมรรถนะเพื่อเป็นแนวทางในการออกแบบกิจกรรมการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์:กรณีศึกษาสานักงานสาขาพระราม 4 ธนาคารเพื่อการส่งออกและนาเข้าแห่งประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพฯ. สืบค้นเมื่อ 20 ตุลาคม 2561, จาก http://libsearch.nida.ac.th.
พสุ เดชะรินทร์. (2546). กลยุทธ์ใหม่ในการจัดการ. กรุงเทพฯ: ผู้จัดการ.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี สฤษดิ์วงศ์.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2548). ภาพรวมผลการประเมินสมรรถนะหลักทางการบริหาร ปี พ.ศ. 2547. กรุงเทพฯ: ศูนย์นักบริหารระดับสูง สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน.
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). แผนการศึกษาชาติ ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2552-2559. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.
อานนท์ ศักดิ์วรวิชญ์. (2547). แนวความคิดเรื่องสมรรถนะเรื่องเก่าที่เราหลงทาง. จุฬาลงกรณ์วารสาร, 16( 64), 57-78.
Asia society. (2011). Educating for Global Competence: Preparing Our Youth to Engage the
World. Retrieved December 27, 2018, from www.ccsso.org.
Block, J. H. (1979). Mastery learning: The current State of the craft. Educational Leadership,
36, 157-161.
Clark, F. W. (1976). Characteristics of the competency-based curriculum. In M. L. Arkava & E. C. Brennen (Eds.), Competency-based education for social work. Evaluation and curriculum issues (pp. 22–46). New York, NY: Council on Social Work Education.
Danielson, C. (2007). Enchancing professional practice: A framework for teaching. (2nd ed.). Alexandria, VA: ASCD.
Giddens, A. (1990). The Consequences of Modernity. Stanford University Press: Stanford, CT.
Griffin, P. & Care, E. (2015). Assessment and Teaching of 21st Century Skills. Methods and Approach (Eds). Springer: Dordrecht.
Guskey, T. R. (2007). Closing achievments gaps: Revisitin benjamin s. blooms "learning for
mastery". Journal of Advanced Academics. doi: 10.4219/jaa-2007-704
Hall, G. F. & Jones, H. L. (1976). Competency-based education: A process for the improvement of education. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall Inc.
Hay-Group. (1996). Generic Competency Dictionary for Internal Use. Millennium Edition.
King, M. B. & Carmichael, L. D. (2007). Common standards for rigor and relevance in teaching Academic subjects. Retrieved December 10, 2018, from http://centerforaiw.com/sites/ centerforaiw.com/files/Authentic-Instruction Assessment BlueBook.pdf.
Le, C., Wolfe, R. & Steinberg, A. (2014). The past and the promise: Today's competency education movement. Students at the Center: Competency Education Research Series. Boston, MA: Jobs for the Future.
Marzano, R. J. (2010). Formative assessment & standards-based grading. Bloomington, IN: Marzano Research Laboratory.
Partnership for 21st Century Skills. (2018). P21 Framework Definitions Retrieved November 18, 2018, from http://www.p21.org/storage/documents/P21-Framework -Definitions.pdf.
Smaldino, S. E., Lowther, D. L. & Russell, J. D. (2008). Instructional media and technologies for learning. (9th ed.). Upper Saddle River, NJ: Pearson.
Soares, L. (2012). A ‘Disruptive’ Look at Competency-Based Education. How the Innovative Use of Technology Will Transform the College Experience Center. Retrieved December 10, 2018, from http://cdn.americanprogress.org/wpcontent/uploads/issues/2012/06/pdf/ comp_based_education.pdf.
Spencer, L. M. & Spencer, S. M. (1993). Competence at Work: Models for Superior Performance. Retrieved December 11, 2018, from www.joe.org/joe/1999december/iw4.html.
Stone, B. (1999). Emotional Intelligence and Core Competencies. Journal of Extension, 37(6). Retrieved December 27, 2018, from www.joe.org/joe/1999December/iw4.html
Sturgis, C. & Patrick, S. (2010). When failure is not an option: Designing competency-based pathways for next generation learning.Available from ERIC, from Nellie Mae Education Foundation.
Tyler, R. W. (1976). Perspectives on American education: Reflections on the past…challenges for the future. Chicago, IL: Science Research Associates INC.
Wiggins, G. (1998). Educative assessment: Designing assessments to inform and improve student performance. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Wiggens, G. & McTighe, J. (2005). Understanding by Design. (2nd ed.). Upper Saddle River, NJ:
Pearson Education.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
2020-07-17
ฉบับ
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2020 วารสารครุพิบูล
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์เป็นของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
