แนวทางการพัฒนาชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูโดยใช้กระบวนการจิตตปัญญาศึกษาและระบบพี่เลี้ยง ของนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม

ผู้แต่ง

  • Thanyaporn Kongkhan 087-8774539

คำสำคัญ:

: ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครู กระบวนการจิตตปัญญาศึกษา ระบบพี่เลี้ยง

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ 1) ศึกษาแนวทางในการพัฒนาชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูของนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม 2) ศึกษาการปฏิบัติตามแนวทางในการพัฒนาชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูของนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม กลุ่มผู้ให้ข้อมูล คือ นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม จำนวน 50 คนได้จากการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่แบบสัมภาษณ์แนวทางในการพัฒนาชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูของนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม และแบบสอบถามระดับการปฏิบัติตามแนวทางในการพัฒนาชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูของนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์เชิงคุณภาพ และเชิงปริมาณ โดยใช้ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัย

ผลการศึกษาแนวทางในการพัฒนาชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูของนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามพบว่า ประกอบด้วย 5 แนวทาง คือ 1) เปิดใจและเชื่อมั่นในการเรียนรู้ร่วมกัน 2) มีเป้าหมายหรือวัตถุประสงค์ร่วมกัน 3) เปิดเผยข้อมูลต่อกัน 4) แบ่งปันแลกเปลี่ยนความรู้หรือประสบการณ์ 5) อภิปรายสรุปและเลือกวิธีการแก้ปัญหาที่เหมาะสม
ผลศึกษาการปฏิบัติแนวทางในการพัฒนาชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูของนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามพบว่า ระดับการปฏิบัติตามแนวทางในการพัฒนาชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูของนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามในภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง (=3.31) เมื่อพิจารณาเป็นรายข้อ พบว่า นักศึกษามีจุดประสงค์ร่วมกันในการพัฒนาการเรียนรู้ของผู้เรียน อยู่ในระดับมาก (=3.66) รองลงมา คือ นักศึกษาเปิดใจและเชื่อมั่นในการเรียนรู้ร่วมกัน (=3.41)

เอกสารอ้างอิง

Anusorn Suwannawong. (2015, January–April). The appearance of the professional learning community in the context of the education in Thailand. Panyapiwat, 8 (1), 163-174.
Arporn Puwitayapun.(2005). How to coach to be affective (Coaching).2ndedition. Bangkok:HR Center company limited.
Bredeson, P.V. (2003). Designs for Learning: A New Architecture for Professional
Development in School. Thousand Oakes,CA: Corwin Press, Inc.
DuFour, R., Eakey, R., and Many, T. (2006). Learning by Doing. A Handbook for Professional
Learning Communities at Work. Bloomington, IN: Solution Tree Press.
Nuntana Lamart. (2011). The study for developing the perfect human. Journal of Education Studies, Vol.38 (No.3)March – June 2011.
Thanyaporn Kongkhan et al.(2017). The study of the problem and the needs of the student teachers trained professional experiences, Social Education department, Faculty of Education, PibonsongkramRajapbat University. Journal of Faculty of Education, PibonsongkramRajapbat University, Vol.4 (No.1) Page.12-22.
Utid Bumrungchip. (2015). The competency development in IT aspect of the teacher in 21 century for stepping into the learning community. Journal of Education and Social Development, 11 (2), 189-200.
WichanPhanich. (2012).The way of creating for the student in 21 century. Bangkok :Tathata Publication.
Woralux Chukumnud. (2014). The model of the professional learning community of the teacher to the learning in 21 century in the context of the school in Thailand.Thesis of Doctoral degree of Education (Educational Administration), Faculty of Graduate Studies, Prince of Songkla University.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-07-17