การประเมินความต้องการจำเป็นในการเป็นมหาวิทยาลัยดิจิทัลของ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ1) ศึกษาและเปรียบเทียบสภาพที่เป็นจริงและสภาพที่คาดหวังในการเป็นมหาวิทยาลัยดิจิทัลของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนครและ2) เพื่อประเมินความต้องการจ าเป็นในการเป็นมหาวิทยาลัยดิจิทัลของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนครประชากรและกลุ่มตัวอย่างในการศึกษาแบ่งเป็น3กลุ่มได้แก่1) นักศึกษาที่ลงทะเบียนเรียนในปีการศึกษา2560 2) อาจารย์ผู้สอน3) บุคลากรสายสนับสนุนเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถามการวิเคราะห์ข้อมูลใช้โปรแกรมส าเร็จรูปทางคอมพิวเตอร์21สถิติที่ใช้คือความถี่ร้อยละค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานการทดสอบค่าทีและดัชนีการจัดเรียงล าดับความส าคัญของความต้องการจ าเป็น (PNIModified) ผลการศึกษาพบว่า
1. สภาพปัจจุบันและสภาพที่คาดหวังในการเป็นมหาวิทยาลัยดิจิทัลนักศึกษาและบุคลากรสายสนับสนุนมีค่าเฉลี่ยของสภาพที่เป็นจริงกับสภาพที่ควรจะเป็นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01โดยสภาพปัจจุบันมีค่าเฉลี่ยต่ ากว่าสภาพที่คาดหวังในทุกด้านในขณะที่ผู้สอนมีค่าเฉลี่ยของสภาพที่เป็นจริงกับสภาพที่ควรจะเป็นไม่แตกต่างกันแต่เมื่อพิจารณาในรายด้านจะเห็นได้ว่าสภาพปัจจุบันมีค่าเฉลี่ยต่ ากว่าสภาพที่คาดหวังในทุกด้าน
2.ผลการวิเคราะห์ความต้องการจำเป็นในการเป็นมหาวิทยาลัยดิจิทัล พบว่า ในกลุ่มนักศึกษามีความต้องการจ าเป็นเกี่ยวกับด้านห้องเรียนห้องปฏิบัติการมากที่สุด ในกลุ่มของอาจาร์ยผู้สอนมีมีความต้องการจำเป็นเกี่ยวกับด้านห้องเรียนห้องปฏิบัติการและด้านระบบบริการทรัพยากรการเรียนรู้มากที่สุด และในกลุ่มของบุคลากรมีความต้องการจำเป็นมากที่สุดคือ ด้านระบบบริการทรัพยากรการเรียนรู้