เทคโนโลยีดิจิทัลกับการจัดการเรียนรู้ร่วมกันออนไลน์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
สถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนจากการจัดการเรียนรู้ในห้องเรียนเป็นการจัดการเรียนรู้แบบออนไลน์ การออกแบบการจัดกิจกรรมเรียนรู้โดยนำเทคโนโลยีดิจิทัลมาบูรณาการทำให้เกิดการมีส่วนร่วมของผู้เรียนตามแนวทางการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 เพื่อพัฒนากระบวนการคิดให้ผู้เรียนแสวงหาความรู้และเลือกวิธีการเรียนรู้ของตนเองอย่างเหมาะสมและสร้างสรรค์ ประกอบด้วย 5 ขั้นตอน คือ 1) ผู้สอนนำเสนอสถานการณ์ที่ต้องการให้ผู้เรียนศึกษาจากบทเรียนและแบ่งกลุ่มผู้เรียนให้เลือกศึกษาหัวข้อเรื่องตามความสนใจ 2) ผู้เรียนประชุมวางแผนสร้างข้อตกลงเพื่อกำหนดจุดมุ่งหมาย ขอบเขตเนื้อหา วิธีการดำเนินงานและกำหนดเวลาการศึกษาค้นคว้าร่วมกัน 3) สมาชิกแต่ละคนศึกษาค้นคว้าข้อมูลตามที่ได้รับมอบหมายและอภิปรายร่วมกันเพื่อให้ได้ข้อมูลของกลุ่ม 4) สมาชิกแต่ละกลุ่มนำเสนอและแลกเปลี่ยนที่ได้เรียนรู้ร่วมกันในชั้นเรียน และ 5) ผู้สอนและผู้เรียนร่วมกันอภิปรายรวมทั้งสรุปบทเรียนและประเมินผลการเรียนรู้ร่วมกัน
การจัดการเรียนรู้ร่วมกันออนไลน์ ผู้สอนทำหน้าที่ให้คำแนะนำและกระตุ้นให้ผู้เรียนเกิดกระบวนการคิดอย่างต่อเนื่อง ซึ่งไม่จำเป็นต้องจัดการเรียนรู้ร่วมกันในห้องเรียนเท่านั้น แต่สามารถใช้วิธีการและเวลาที่แตกต่างกันในจัดการเรียนรู้ตามวัตถุประสงค์การเรียนรู้และสมรรถนะที่ต้องการให้เกิดขึ้น ส่งผลให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้อย่างมีความหมายและนำความรู้ไปใช้สร้างสรรค์ชิ้นงานใหม่ ๆ หรือองค์ความรู้ต่าง ๆ โดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัลซึ่งเป็นการพัฒนาผู้เรียนได้อย่างมีประสิทธิภาพ
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
เทื้อน ทองแก้ว. (2563). การออกแบบการศึกษาในชีวิตวิถีใหม่: ผลกระทบจากการแพร่ระบาด COVID-19. คุรุสภาวิทยาจารย์, 1(2), 1-10.
พิชญ์สินี มะโน. (2562). ผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงใน ยุค digital disruption ต่อการศึกษา. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 18(1), 1-6.
ภูษิมา ภิญโญสินวัฒน์. (2563). จัดการเรียนการสอนอย่างไรในสถานการณ์โควิด-19: จากบทเรียนต่างประเทศสู่การ จัดการเรียนรู้ของไทย. สืบค้นจาก https://tdri.or.th/2020/05/examples-of-teaching-and-learning-in-covid-19-pandemic/
เครือข่ายมหาวิทยาลัยราชภัฏ 38 แห่ง. (2563). การเรียนการสอนออนไลน์ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด-19. สืบค้นจาก https://register.kpru.ac.th/RajabhatPoll/?nu=20200007_report_poll
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2562). แนวทางการนิเทศเพื่อพัฒนาและส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุก (Active Learning) ตามนโยบายลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้. สืบค้นจาก http://academic.obec.go.th/images/document/ 1603180137_d_1.pdf
สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2561). ว่าด้วย...ดิจิทัล. สืบค้นจาก http://legacy.orst.go.th/wp-content/uploads/2018/04/01182561%E0%B8%A7%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%94%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B8%A2%E0%B8%94%E0%B8%B4%E0%B8%88%E0%B8%B4%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%A5.pdf
อุดม หอมคำ. (2561). ผลการใช้กิจกรรมการเรียนร่วมกันกับเพื่อนสนิทและคนรู้จักโดยใช้กูเกิลด็อกเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ด้วยตนเองของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฎสุรินทร์. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์, 20(ฉบับพิเศษ), 243-253.
Ansari, J. A. N. & Khan, N. A. (2020). Exploring the role of social media in collaborative learning the new domain of learning. Retrieved from https://slejournal.springeropen.com/articles/10.1186/s40561-020-00118-7
Faroun, I.K. (2020). Collaborative learning. Retrieved from https://www.researchgate.net/publication/340550128_Collaborative_Learning
World Economic Forum. (2020). The world economic forum COVID. Retrieved From https://www.weforum.org/agenda/2020/04/coronavirus-education-global-covid19-online-digital-learning
