The Supervision Model for a Dual Curriculum of Vocational and Upper Secondary Educaiton Institutions in Chiang Mai Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objective of this research was to construct a supervision model for a dual curriculum of vocational and upper secondary education institutions in Chiang Mai province. This study employed a mixed-method approach. The population consisted of 70 school administrators, supervisors, teachers and vocational school administrators. The research instruments were composed of the questionnaire on current and desirable contexts of the dual curriculum management, a data analysis form, an assessment form, and an in-depth interview. The quantitative data were statistically analyzed for mean, standard deviation, and PNImodified. The Content Analysis was used to analyze the qualitative data.
The research results revealed that the supervision model consisted of principle, structure, scope, tactics, and support system. Its propriety (µ = 4.57, = .078), feasibility (µ = 4.46,
= .015), and utility (µ = 4.45,
= .022) were at the highest levels.
Article Details
References
กฤษมันษ์ วัฒนาณรงค์.(2555) ความสำคัญและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับอาชีวศึกษา บทความการศึกษาไทยรัฐออนไลน์. กรุงเทพฯ: ภาควิชาครุศาสตร์เทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
กุลกาญจน์ สุวรรณรักษ. (2562). การนิเทศการสอนในยุค 4.0. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏ
บ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
เกรียงศักดิ์ สังข์ชัย. (2552). การพัฒนารูปแบบการนิเทศการสอนครูวิทยาศาสตร์เพื่อพัฒนาศักยภาพนักเรียนที่มีแววความสามารถพิเศษทางวิทยาศาสตร์. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร).
เกษศิรินทร์ ศรีสัมฤทธิ์. (2556). รูปแบบการพัฒนาวิชาชีพเพื่อเสริมสร้างสมรรถภาพครูด้านการจัดประสบการณ์
ที่ส่งเสริมทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์และจิตวิทยาศาสตร์ของเด็กปฐมวัย. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร).
คำภาสน์ บุญเติม. (2561). ปัญหาและข้อเสนอแนะการบริหารหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ทวิศึกษา) ในโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 40. ราชภัฎเพชรบูรณ์สาร, 20(2), 25-32.
ฉัตรชัย จุมวงศ์, วาโร เพ็งสวัสด์ิ, ชไมพร รักษาสุข และสมพร หลิมเจริญ. (2559). รูปแบบการนิเทศการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาคุณภาพนักเรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารบริหารการศึกษา มศว., 13(24), 24-24.
ชลธาร สมาธิ, สมเกตุ อุทธโยธา และบุญเลิศ คำปัน. (2561). การพัฒนาคู่มือการบริหารจัดการศึกษาเรียนร่วมหลักสูตรอาชีวศึกษาและมัธยมศึกษาตอนปลาย (ทวิศึกษา) ของโรงเรียนสบเมยวิทยาคม จังหวัดแม่ฮ่องสอน. วารสารบัณฑิตวิจัย, 9(1), 148-165.
ณัฐภัทร์ ไชยจักร, ขจร ตรีโสภณากร, พรเทพ ลี่ทองอิน. (2562) รูปแบบการส่งเสริมการออกกำลังกายของนักเรียน – นักศึกษาวิทยาลัยอาชีวศึกษาลำปาง. วารสารบัณฑิตวิจัย, 10(2), 195-212.
ธราดล เปี่ยมพงศ์สานต์, เสกสิริ นิวัติศัยวงศ์ ,วิพัตรา โตเต็มโชคชัยการ และจุฑาทิพย์ ตาฬุมาศสวัสดิ์ (2560). การพัฒนาฝีมือแรงงาน ทางออกวิกฤตเศรษฐกิจไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันออกแบบอนาคตประเทศไทย. (Future Innovative Thailand Institute: FIT).
ธีระ รุญเจริญ. (2550). ความเป็นอาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ: แอล. ที. เพรส จำกัด.
นิรุตต์ บุตรแสนดี. (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคีที่มุ่งเน้นประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาด้วยกระบวนการวิชัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม. (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฏีบัณฑิต, สาขาวิชาวิจัย วัดผลและสถิติการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา).
ปวีร์ ศิริรักษ์. (2559). แนวทางการพัฒนาการนำนโยบายการศึกษาระบบทวิศึกษาไปสู่การปฏิบัติของวิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชนในจังหวัดนครราชสีมา. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
วทัญญู ขลิบเงิน. (2558). การพัฒนาแบบจำลองการดูแลให้คำปรึกษาผสมผสานเทคโนโลยีสื่อสังคมเพื่อส่งเสริมคุณลักษณะความเป็นครูสาหรับนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 7(1), 163-176).
วัชรา เล่าเรียนดี. (2556). ศาสตร์การนิเทศการสอนและการโค้ช การพัฒนาวิชาชีพ : ทฤษฎีกลยุทธ์สู่การปฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 12). นครปฐม: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์.
วิฑูรย์ สิมะโชคดี. (2553). พัฒนาการของนโยบายคุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐ. (ดุษฏีนิพนธ์ปรัชญาดุษฏีบัณฑิต, สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง)
วุฒิชัย กปิลกาญจน์ (2560). การศึกษาและวิเคราะห์ข้อมูลสถานการณ์การจัดการศึกษาระดับอาชีวศึกษา.กรุงเทพฯ: คณะกรรมการการศึกษาและการกีฬา สภานิติบัญญัติแห่งชาติ.
สํานักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2560). แผนพัฒนาการอาชีวศึกษา พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: สํานักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 34. (2559). รายงานผลการดำเนินงาน สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดเชียงใหม่ ประจำปีงบประมาณ 2559. เชียงใหม่: ศึกษาธิการจังหวัดเชียงใหม่.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). การจัดทำรายละเอียดตัวชี้วัด ตามเป้าหมายของแผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพฯ: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
สุดสาย ศรีศักดา, สุนีย์ เงินยวง, เกียรติสุดา ศรีสุข และน้ำผึ้ง อินทะเนตร. (2563). รูปแบบการนิเทศเพื่อส่งเสริมสมรรถนะด้านการวิจัยของครูอาชีวศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 22(1), 287-300.
สุภาภรณ์ กิตติรัชดานนท์. (2550). การพัฒนารูปแบบการนิเทศการจัดการเรียนการสอนใน สถานศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฏีบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร).
เสกสรร ปิวศิลป์ศักดิ์. (2562). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศโดยใช้กระบวนการจัดการเรียนรู้ของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 35. (ดุษฏีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย).
อำนาจ วัดจินดา. (2558). ประเมินองค์การด้วย McKinsey 7S. สืบค้นจากhttps://www.hrcenter.co.th/file/columns/hr_f_20170512_102402.pdf
Anderson, L. W. (2001). A Taxonomy for LearningTeaching, and Assessing: A Revision ofBloom’s Taxonomy of Education Objectivcs. NY: Addison Wesley Longman.
Brown, W.B., and Moberg, D. J. (1980). Organizational theory and management: A macro approach. New York: John Wiley & Sons.
Glickman, C. D. Gordon, S. P. and Ross-Gordon, J. M. (2007). Supervision and supervision and curriculum development 135 instructional leadership: A developmental approach. (7th ed). Boston: Allyn & Bacon.
Maria, M. and Katarina, K.(2014). Strategic Implementation as a Part of Strategic Management. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 110 (861 – 870).
Wiles, J., and Bondi, J. (2004). Supervision: A guide to practice. (6th ed). NJ: Pearson Prentice-Hall.