การประเมินองค์ประกอบการเรียนแบบผสมผสานโดยใช้โปรแกรมเชิงจินตภาพที่ส่งเสริมทักษะการคิดเชิงคำนวณ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อออกแบบและประเมินองค์ประกอบการเรียนแบบผสมผสานโดยใช้โปรแกรมเชิงจินตภาพที่ส่งเสริมทักษะการคิดเชิงคำนวณ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 กลุ่มเป้าหมาย คือ ผู้เชี่ยวชาญการประเมินความเหมาะสมขององค์ประกอบการเรียนแบบผสมผสานฯ 9 ท่าน ได้มาโดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง (Purposive sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสังเคราะห์และแบบประเมินความเหมาะสมขององค์ประกอบการเรียนรู้แบบผสมผสานฯ สถิติที่ใช้ ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า องค์ประกอบการเรียนแบบผสมผสานโดยใช้โปรแกรมเชิงจินตภาพที่ส่งเสริมทักษะการคิดเชิงคำนวณ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ประกอบด้วย 6 โมดูล ได้แก่ 1) วัตถุประสงค์ (Objective) 2) กระบวนการเรียนการสอน (Blended Learning) 3) การวัดประเมินผล (Evaluation) 4) บทบาทผู้เรียน (Learner Role) 5) บทบาทผู้สอน (Instructor role) และ 6) สภาพแวดล้อม (Environment Support) มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก ( = 4.13, SD. =0.61)
Article Details
References
กชนันท์ โนรินทร์. (2558). การพัฒนารูปแบบการเรียนแบบผสมผสานที่ส่งเสริมทักษะชีวิตสำหรับนักเรียนประถมศึกษา. (วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร).
กรวิชญ์ โสภา และกนกพร ฉันทนารุ่งภักดิ์. (2561). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบผสมผสานเพื่อพัฒนาทักษะการปฏิบัติคอมพิวเตอร์กราฟิกสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. Veridian E-Journal Silpakorn University, 10(1), 87-102.
กิตติ เสือแพร, มีชัย โลหะการ และปณิตา วรรณพิรุณ. (2559). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบผสมผสานด้วยการเรียนแบบ ปรับเหมาะร่วมกับเครือข่ายสังคมออนไลน์เพื่อส่งเสริมทักษะการคิดคำนวณและทักษะการเขียนโปรแกรม สำหรับนักศึกษาสาขาวิศวกรรมไฟฟ้า. วารสารบัณฑิตศึกษา, 10(3), 10-13.
ชีวิน ตินนังวัฒนา . (2555). ผลการใช้แผนการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสาน (Blended Learning) เรื่องอาหารและสารอาหาร กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, สาขาเทคโนโลยีการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
บัญญพนต์ พูลสวัสดิ์ และพนมพร ดอกประโคน. (2559). เกมบนโปรแกรมเชิงจินตภาพ และแนวคิดเชิงคํานวณอย่างเป็นระบบ. Journal of Information Science and Technology, 6(2), 9-16.
เนตรนภา เอี่ยมอนุพงษ์, ดิเรก ธีระภูธร, พิชัย ทองดีเลิศ และทำรงลักษณ์ เอื้อนครินทร์. (2559). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบผสมผสาน เรื่องความรู้เกี่ยวกับอาเซียน สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษาที่มีรูปแบบการเรียนต่างกัน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฎอุตรดิตถ์,11(1), 140-150.
ปรียา สมพืช. (2556). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบผสมผสานโดยใช้กรณีศึกษาตามแนวโยนิโสมนสิการเพื่อพัฒนาการคิดไตร่ตรองและการตัดสินใจเชิงจริยธรรมวิชาชีพสื่อมวลชน สำหรับนักศึกษาปริญญาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏ. (วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ผนวกเดช สุวรรณทัต. (2560). Computational thinking ในชั้นเรียนแห่งศตวรรษที่ 21. สืบค้นจาก https://doi.org/10.1145/1118178.1118215
ผ่องใส เพ็ชรรักษ์, อาทร จิตสุนทรชัยกุล และศิรัตน์ แจ้งรักษ์สกุล. (2555). การศึกษาพฤติกรรมการเรียนที่มีผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา สาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรม คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. สืบค้นจาก http://libdoc.dpu.ac.th/research/147592.pdf
ภาษกร แจ่มหม้อ, สุริศักดิ์ ประสานพันธ์, วารีรัตน์ แก้วอุไร และเอื้อมพร หลินเจริญ. (2559). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้วิชาชีววิทยาแบบผสมผสานโดยใช้แหล่งข้อมูลเป็นหลัก เพื่อส่งเสริมความใฝ่เรียนรู้ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร,18(2), 37-48.
โรงเรียนบ้านวังแข้. (2561). Self Assessment Report โรงเรียนบ้านวังแข้ ประจำปีการศึกษา 2561. อุดรธานี: โรงเรียนบ้านวังแข้.
วราภรณ์ สินถาวร. (2553). การพัฒนารูปแบบการเรียนแบบผสมผสานแบบร่วมมือโดยใช้แหล่งข้อมูลเป็นหลัก
ในการเรียนรู้เพื่อพัฒนาการรู้สารสนเทศ และทักษะการเรียนรู้เป็นทีมของนักศึกษาครูระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏ. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา ภาควิชาหลักสูตรการสอนและเทคโนโลยีการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
วิวรรธน์ จันทร์เทพย์. (2553). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบผสมผสานด้วยการเรียนรู้เป็นทีม เพื่อพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์. สืบค้นจาก https://tdc.thailis.or.th/tdc/dccheck.php?Int_code=10&RecId=510&obj_id=
&showmenu=no&userid=0
ศุภักษร ฟองจางวาง และกอบสุข คงมนัส. (2559). การศึกษาองค์ประกอบของรูปแบบการเรียนการสอนแบบผสมผสานโดยใช้การเรียนรู้แบบร่วมมือ เรื่อง การเขียนโปรแกรมขั้นพื้นฐานด้วยภาษาจาวาสคริปต์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. Veridian E-Journal, Silpakorn University,9(3), 937-951.
สถาบันการเรียนรู้ออนไลน์. (2560). การคิดเชิงคำนวณ (COMPUTATIONAL THINKING) คืออะไร มาทำความรู้จักกัน. สืบค้นจาก https://school.dek-d.com/blog/featured/การคิดเชิงคำนวณ/
อักษร เอ็ดดูเคชั่น. (2561). Computing Science: องค์ความรู้สำคัญแห่งโลกอนาคต. สืบค้นจาก http://www.aksorn.com/cs/computing-science-2018/
อุบลวรรณ กิจคณะ. (2561). การพัฒนารูปแบบการเรียนออนไลน์แบบกลุ่มสืบเสาะที่มีสแคฟโฟลด์ที่ส่งเสริมความสามารถการคิดเชิงประมวลผล. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาคอมพิวเตอร์ศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม).
Allen, I. E. & Seaman, J. (2005). Growing by degrees : Online education in the United States, 2005. Retrieved from http://www.onlinelearningsurvey.com/reports/growing-by-degree.pdf
Davies, A., Fidler,D & Gorbis, M. (2010). Future Work Skills 2020. Retrieved from https://uqpn.uq.edu.au/files
/203/LIBBY%20MARSHALL%20future_work_skills_2020_full_research_report_final_1.pdf
Jones, V. & Jo, J.H. (2004). Ubiquitous learning environment: An adaptive teaching system using ubiquitous technology. In R. Atkinson, C. McBeath, D. Jonas-Dwyer & R. Phillips (Eds), Beyond the comfort zone: Proceedings of the 21st ASCILITE Conference (pp. 468-474). Perth, New Zealand.
Joyce, B., & Welis, M. (1996). Models of Teaching. (5th ed.). Boston: Allyn & Bacon.
Joyce, B., Welis, M., & Calhoun, E. (2004). Models of Teaching. (7th ed.). Boston: Allyn & Bacon.