The Exercise Promotion Model for Students of Lampang Vocational College
Article Sidebar
Published:
Dec 14, 2019
Keywords:
Exercise Promotion Students Vocational College
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research was to study the needs of exercise promotion, to construct and evaluate the exercise promotion model for students at Lampang Vocational College. The sample group used in this research consisted of 400 students who studied in the first semester of the 2019 academic year and the administrators at Lampang Vocational College. The research instruments were the 5-level-rating scale questionnaire on the need for exercise promotion, an interview, a focus group discussion and a model evaluation form. The data were analyzed for percentage, mean, standard deviation and content analysis The research found that 1) The need to promote the exercise of the students - students was at the highest level (x ̅= 4.30, SD = 0.29) 2) The form of exercise promotion of the students consisted of seven aspects: strategy, structure, form, personnel system, shared values. 3) The model assessment results revealed that the model was accurate (x ̅= 4.74, S.D. = 0.37), appropriate (x ̅= 4.78, S.D. = 0.06), feasible (x ̅= 4.70, S.D. = 0.04) and utilizable (x ̅= 4.74, S.D. = 0.04)
Article Details
How to Cite
ไชยจักร ณ., ตรีโสภณากร ข., & ลี่ทองอิน พ. (2019). The Exercise Promotion Model for Students of Lampang Vocational College. Journal of Graduate Research, 10(2), 195–212. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/banditvijai/article/view/202930
Section
Research Article
References
กรมนักเรียนนายเรืออากาศ รักษาพระองค์. (2553). การจัดการเชิงกลยุทธ์ (Strategic Management). สืบค้นจาก http//www.aircadetwing.com/index.php?lay=show&ac...Id
กรมอนามัย. (2562). การออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ. สืบค้นจาก https://sites.google.com/site/exercisemoph
กรรณิการ์ สิทธิชัย และสันติ ภูริภักดี. (2561). การจัดการองค์กรตามแนวคิด 7s ของ McKinsey ที่เอื้อต่อการเป็นองค์กรนวัตกรรม กรณีศึกษาองค์กรที่ได้รางวัลองค์กรนวัตกรรมยอดเยี่ยม. Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 11(3), 1419-1435.
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2561). แผนพัฒนาการกีฬาแห่งชาติ ฉบับที่ 6 (พ.ศ. 2560-2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). พระราชบัญญัติอาชีวศึกษา พุทธศักราช 2551. สืบค้นจาก https://www.moe.go.th/moe/nipa/ed_law/p.r.g.edu33.pdf
กฤติน กุลเพ็ง. (2552). การวางแผนและวิเคราะห์อัตรากำลังเพื่อการบริหารทรัยพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: บริษัท เอช อาร์ เซ็นเตอร์ จำกัด
เกศรา รักชาติ. (2553). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจในการทำงานและความยึดมั่นผูกพันของพนักงาน.
วารสารวิทยาสารเกษตรศาสตร์ สาขาสังคมศาสตร์, 2, 188-202.
เกษวลี สังขทิพย์. (2556). การปรับโครงสร้างองค์กรที่มีผลต่อการปฏิบัติงานการเงินและบัญชีขององค์กรอิสระ. (ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการบัญชี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี).
ชุติกาญจน์ หฤทัย, ธีรพร สถริอังกูร และสมจิตต์ วงศ์สุวรรณสิริ. (2559). ที่ศึกษาการพัฒนาระบบบริการพยาบาลสำหรับโรงพยาบาลชุมชนที่ได้รับการยกฐานะ. วารสารกองการพยาบาล, 43(1), 113-134.
ฐานิตร์ ชะนะมา. (2558). การนำเทคโนโลยีสารสนเทศไปสู่การบริหารงานของการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย ในช่วงปี พ.ศ. 2555 ถึง พ.ศ. 2559. (การค้นคว้าอิสระรัฐศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาบริหารรัฐกิจ คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
ธนภณ ภู่มาลา. (2560). รูปแบบการบริหารงานคุณภาพของมหาวิทยาลัยเอกชนไทยโดยการใช้กระบวนการบริหารทรัพยากรมนุษย์, 10(2), 43-59.
นฤมล เอกธรรมสุทธิ์, สายฝน วิบูลรังสรรค์ และอรุณี อ่อนสวัสดิการ. (2560). การพัฒนารูปแบบส่งเสริมการใช้ประโยชน์จากการประเมินโครงการของวิทยาลัยพยาบาลสังกัดสถาบันพระบรมราชชนก. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 19(3), 164-179.
นวลละออง อุทามนตรี และรชยา อินทนนท์. (2558). การพัฒนาบุคลากร กรณีศึกษา มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. วารสารศิลปะศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 11(1), 25-67.
นัฐฐยา พิพัฒน์นราธร และนิษฐ์วดี จิรโรจน์ภิญโญ. (2561). การบริหารจัดการสู่ความเป็นเลิศของโรงเรียนเอกชนในกรุงเทพมหานคร. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 5(1), 223-240.
ประชา ตันเสนีย์. (2562). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. สืบค้นจาก www.drpracha.com/index.php?topic=1014.0
ปวีนิตย์ มากแก้ว. (2557). การศึกษาด้านความสามารถและทักษะในการทำงาน ด้านการบริการที่ดีด้านการทำงานร่วมกันเป็นทีมที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะของพนักงานระดับปฏิบัติการเขตสาทร กรุงเทพมหานคร. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, สาขาวิชาบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ).
ปัณฑารีย์ ฟองแพร่. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาองค์กรให้มีศักยภาพการทางานสูง: กรณีศึกษาธนาคารยูโอบี. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการจัดการธุรกิจโลก วิทยาลัยพาณิชยศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา).
มูลนิธิหัวใจแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์. (2561). การออกกำลังกาย. สืบค้นจาก https://www.thaiheartfound.org/category/lists/exercise
ยศสราวดี กรึงไกร. (2560). การพัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษาด้วยความรับผิดชอบต่อสังคม ของสถานศึกษา สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).
เยาวเรศว์ นุตเดชานันท์. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการพัฒนาองค์กรตามเกณฑ์คุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐของกรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. นนทบุรี: กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข.
วรรณลภย์ สุริยะโยธิน และทวีศักดิ์ กฤษเจริญ. (2559). อิทธิพลของโครงสร้างองค์กรต่อผลการปฏิบัติงานตามคุณลักษณะขององค์กรเชิงนวัตกรรม. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 19, 200-217.
วิฑูรย์ สิมะโชคดี. (2553). พัฒนาการของนโยบายคุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐ. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฏีบัณฑิต, สาขารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง).
วิทยา สุหฤทดำรง. (2553). การปรับปรุงประสิทธิภาพการจัดการคลังสินค้า. วารสารวิทยาการจัดการสมัยใหม่, 2, 65-78.
วิทยาลัยอาชีวศึกษาลำปาง. (2561). รายงานสุขภาพวิทยาลัยอาชีวศึกษาลำปาง ประจำปี 2561. ลำปาง: วิทยาลัยอาชีวศึกษาลำปาง.
วิทยาลัยอาชีวศึกษาลำปาง. (2562). ข้อมูลวิทยาลัยอาชีวศึกษาลำปาง. สืบค้นจาก https://www.lampangvc.ac.th/?option=List&id_type=1&id_view=113&to=%E0%B8%82%E0%B8%B1%E0%B8%AD%E0%B8%A1%E0%B8%B9%E0%B8%A5%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B9%88%E0%B8%A7%E0%B9%84%E0%B8%9B&
วีณา ประชากูล และประสาท เนืองเฉลิม. (2554). รูปแบบการเรียนการสอน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). มหาสารคาม: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ศิริรัตน์ วณิชโยบล และลัดดา ปรีชาวีรกุล. (2558). ระบบสนับสนุนการบริหารจัดการลูกค้าสัมพันธ์ของหน่วยเครื่องกลกลางคณะวิทยาศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. สงขลา: ภาควิชาคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สมชาย วรกิจเกษมสกุล. (2554). ระเบียบวิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. อุดรธานี: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: บริษัทพริกหวานการฟฟิค จำกัด.
สุพรรณี อึ้งปัญสัตวงศ์, บุญศรี พรหมมาพันธุ์, ศริศักดิ์ สุนทรไชย และลาวัลย์ รักสัตย์. (2554). รูปแบบประเมินการจัดการศึกษาของคณะวิทยาศาสตร์โดยใช้บาลานซ์สกอร์การ์ด. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยขอนแก่น, 1(1), 58-78.
สุรีย์ เข็มทอง และอโณทัย งามวิชัยกิจ. (2561). การพัฒนาศักยภาพบุคลากรด้านการบริการในธุรกิจโรงแรมขนาดเล็ก:กรณีศึกษาโรงแรมในจังหวัดเลย. วารสารวิชาการบริหารธุรกิจ สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย ในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมาร, 7(1), 38-53.
เสาวนารถ เล็กเลอสินธุ์. (2561). การบริหารจัดการองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดภาคกลาง. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์.
อำนาจ วัดจินดา. (2558). ประเมินองค์การด้วย McKinsey 7S. สืบค้นจาก
https://www.hrcenter.co.th/index.php?module=columns_detail&ColumnID=647
Alshahe, A. (2013). The McKinsey 7S model framework for e-learning system readiness assessment. International Journal of Advances in Engineering & Technology, 6(5), 1948-1966.
Im2market. (2015). กลยุทธ์การตลาด 7s กรอบแนวคิดของ McKinsey. สืบค้นจากhttps://www.im2market.com/2015/01/21/650
Keeves, J. P. (1997). Educational research methodology and measurement: An international handbook. Oxford: Pergamon Press.
Mišanková, M. and Kočišová, K. (2014). Strategic Implementation as a Part of Strategic Management. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 110, 861 – 870.
McMillan, J. H. and Schumacher, S. (2009). Research in education. (7th Ed). New York, USA: Addison-Wesley Educational Publishers Inc.
Shaqrah, A. A. (2018). Analyzing business intelligence systems based on 7s model of McKinsey. International Journal of Business Intelligence Research, 9(1), 34-45.
Wilson, A., Baker, R., Bankart, J., Banerjee, J., Bhamra, R., Conroy, S.,…, Waring, J. (2015). Establishing and implementing best practice to reduce unplanned admissions in those aged 85 years and over through system change [Establishing System Change for Admissions of People 85+ (ESCAPE 85+)]. Health Services and Delivery Research, 3(37).
Wilson, A., Baker, R., Bankart, J., Banerjee, J., Bhamra, R., Conroy, S.,…, Waring, J. (2019). Understanding variation in unplanned admissions of people aged 85 and over: A systems-based approach. BMJ Open, 9(7), 1-11.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis. New York: Harper International.
กรมอนามัย. (2562). การออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ. สืบค้นจาก https://sites.google.com/site/exercisemoph
กรรณิการ์ สิทธิชัย และสันติ ภูริภักดี. (2561). การจัดการองค์กรตามแนวคิด 7s ของ McKinsey ที่เอื้อต่อการเป็นองค์กรนวัตกรรม กรณีศึกษาองค์กรที่ได้รางวัลองค์กรนวัตกรรมยอดเยี่ยม. Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 11(3), 1419-1435.
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2561). แผนพัฒนาการกีฬาแห่งชาติ ฉบับที่ 6 (พ.ศ. 2560-2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). พระราชบัญญัติอาชีวศึกษา พุทธศักราช 2551. สืบค้นจาก https://www.moe.go.th/moe/nipa/ed_law/p.r.g.edu33.pdf
กฤติน กุลเพ็ง. (2552). การวางแผนและวิเคราะห์อัตรากำลังเพื่อการบริหารทรัยพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: บริษัท เอช อาร์ เซ็นเตอร์ จำกัด
เกศรา รักชาติ. (2553). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจในการทำงานและความยึดมั่นผูกพันของพนักงาน.
วารสารวิทยาสารเกษตรศาสตร์ สาขาสังคมศาสตร์, 2, 188-202.
เกษวลี สังขทิพย์. (2556). การปรับโครงสร้างองค์กรที่มีผลต่อการปฏิบัติงานการเงินและบัญชีขององค์กรอิสระ. (ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการบัญชี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี).
ชุติกาญจน์ หฤทัย, ธีรพร สถริอังกูร และสมจิตต์ วงศ์สุวรรณสิริ. (2559). ที่ศึกษาการพัฒนาระบบบริการพยาบาลสำหรับโรงพยาบาลชุมชนที่ได้รับการยกฐานะ. วารสารกองการพยาบาล, 43(1), 113-134.
ฐานิตร์ ชะนะมา. (2558). การนำเทคโนโลยีสารสนเทศไปสู่การบริหารงานของการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย ในช่วงปี พ.ศ. 2555 ถึง พ.ศ. 2559. (การค้นคว้าอิสระรัฐศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาบริหารรัฐกิจ คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
ธนภณ ภู่มาลา. (2560). รูปแบบการบริหารงานคุณภาพของมหาวิทยาลัยเอกชนไทยโดยการใช้กระบวนการบริหารทรัพยากรมนุษย์, 10(2), 43-59.
นฤมล เอกธรรมสุทธิ์, สายฝน วิบูลรังสรรค์ และอรุณี อ่อนสวัสดิการ. (2560). การพัฒนารูปแบบส่งเสริมการใช้ประโยชน์จากการประเมินโครงการของวิทยาลัยพยาบาลสังกัดสถาบันพระบรมราชชนก. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 19(3), 164-179.
นวลละออง อุทามนตรี และรชยา อินทนนท์. (2558). การพัฒนาบุคลากร กรณีศึกษา มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. วารสารศิลปะศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 11(1), 25-67.
นัฐฐยา พิพัฒน์นราธร และนิษฐ์วดี จิรโรจน์ภิญโญ. (2561). การบริหารจัดการสู่ความเป็นเลิศของโรงเรียนเอกชนในกรุงเทพมหานคร. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 5(1), 223-240.
ประชา ตันเสนีย์. (2562). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. สืบค้นจาก www.drpracha.com/index.php?topic=1014.0
ปวีนิตย์ มากแก้ว. (2557). การศึกษาด้านความสามารถและทักษะในการทำงาน ด้านการบริการที่ดีด้านการทำงานร่วมกันเป็นทีมที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะของพนักงานระดับปฏิบัติการเขตสาทร กรุงเทพมหานคร. (การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, สาขาวิชาบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ).
ปัณฑารีย์ ฟองแพร่. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาองค์กรให้มีศักยภาพการทางานสูง: กรณีศึกษาธนาคารยูโอบี. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการจัดการธุรกิจโลก วิทยาลัยพาณิชยศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา).
มูลนิธิหัวใจแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์. (2561). การออกกำลังกาย. สืบค้นจาก https://www.thaiheartfound.org/category/lists/exercise
ยศสราวดี กรึงไกร. (2560). การพัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษาด้วยความรับผิดชอบต่อสังคม ของสถานศึกษา สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).
เยาวเรศว์ นุตเดชานันท์. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการพัฒนาองค์กรตามเกณฑ์คุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐของกรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. นนทบุรี: กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข.
วรรณลภย์ สุริยะโยธิน และทวีศักดิ์ กฤษเจริญ. (2559). อิทธิพลของโครงสร้างองค์กรต่อผลการปฏิบัติงานตามคุณลักษณะขององค์กรเชิงนวัตกรรม. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 19, 200-217.
วิฑูรย์ สิมะโชคดี. (2553). พัฒนาการของนโยบายคุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐ. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฏีบัณฑิต, สาขารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง).
วิทยา สุหฤทดำรง. (2553). การปรับปรุงประสิทธิภาพการจัดการคลังสินค้า. วารสารวิทยาการจัดการสมัยใหม่, 2, 65-78.
วิทยาลัยอาชีวศึกษาลำปาง. (2561). รายงานสุขภาพวิทยาลัยอาชีวศึกษาลำปาง ประจำปี 2561. ลำปาง: วิทยาลัยอาชีวศึกษาลำปาง.
วิทยาลัยอาชีวศึกษาลำปาง. (2562). ข้อมูลวิทยาลัยอาชีวศึกษาลำปาง. สืบค้นจาก https://www.lampangvc.ac.th/?option=List&id_type=1&id_view=113&to=%E0%B8%82%E0%B8%B1%E0%B8%AD%E0%B8%A1%E0%B8%B9%E0%B8%A5%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B9%88%E0%B8%A7%E0%B9%84%E0%B8%9B&
วีณา ประชากูล และประสาท เนืองเฉลิม. (2554). รูปแบบการเรียนการสอน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). มหาสารคาม: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ศิริรัตน์ วณิชโยบล และลัดดา ปรีชาวีรกุล. (2558). ระบบสนับสนุนการบริหารจัดการลูกค้าสัมพันธ์ของหน่วยเครื่องกลกลางคณะวิทยาศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. สงขลา: ภาควิชาคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สมชาย วรกิจเกษมสกุล. (2554). ระเบียบวิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. อุดรธานี: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: บริษัทพริกหวานการฟฟิค จำกัด.
สุพรรณี อึ้งปัญสัตวงศ์, บุญศรี พรหมมาพันธุ์, ศริศักดิ์ สุนทรไชย และลาวัลย์ รักสัตย์. (2554). รูปแบบประเมินการจัดการศึกษาของคณะวิทยาศาสตร์โดยใช้บาลานซ์สกอร์การ์ด. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยขอนแก่น, 1(1), 58-78.
สุรีย์ เข็มทอง และอโณทัย งามวิชัยกิจ. (2561). การพัฒนาศักยภาพบุคลากรด้านการบริการในธุรกิจโรงแรมขนาดเล็ก:กรณีศึกษาโรงแรมในจังหวัดเลย. วารสารวิชาการบริหารธุรกิจ สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย ในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมาร, 7(1), 38-53.
เสาวนารถ เล็กเลอสินธุ์. (2561). การบริหารจัดการองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดภาคกลาง. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์.
อำนาจ วัดจินดา. (2558). ประเมินองค์การด้วย McKinsey 7S. สืบค้นจาก
https://www.hrcenter.co.th/index.php?module=columns_detail&ColumnID=647
Alshahe, A. (2013). The McKinsey 7S model framework for e-learning system readiness assessment. International Journal of Advances in Engineering & Technology, 6(5), 1948-1966.
Im2market. (2015). กลยุทธ์การตลาด 7s กรอบแนวคิดของ McKinsey. สืบค้นจากhttps://www.im2market.com/2015/01/21/650
Keeves, J. P. (1997). Educational research methodology and measurement: An international handbook. Oxford: Pergamon Press.
Mišanková, M. and Kočišová, K. (2014). Strategic Implementation as a Part of Strategic Management. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 110, 861 – 870.
McMillan, J. H. and Schumacher, S. (2009). Research in education. (7th Ed). New York, USA: Addison-Wesley Educational Publishers Inc.
Shaqrah, A. A. (2018). Analyzing business intelligence systems based on 7s model of McKinsey. International Journal of Business Intelligence Research, 9(1), 34-45.
Wilson, A., Baker, R., Bankart, J., Banerjee, J., Bhamra, R., Conroy, S.,…, Waring, J. (2015). Establishing and implementing best practice to reduce unplanned admissions in those aged 85 years and over through system change [Establishing System Change for Admissions of People 85+ (ESCAPE 85+)]. Health Services and Delivery Research, 3(37).
Wilson, A., Baker, R., Bankart, J., Banerjee, J., Bhamra, R., Conroy, S.,…, Waring, J. (2019). Understanding variation in unplanned admissions of people aged 85 and over: A systems-based approach. BMJ Open, 9(7), 1-11.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis. New York: Harper International.