การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์เพื่อกระจายรายได้สู่เมืองรองจากฐานทรัพยากรของชุมชนยลวิถี บ้านโคกเมือง อำเภอประโคนชัย จังหวัดบุรีรัมย์
คำสำคัญ:
การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์, การกระจายราย , เมืองรอง , บ้านโคกเมือง , จังหวัดบุรีรัมย์บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาและวิเคราะห์สภาพการจัดการการท่องเที่ยวบนฐานอัตลักษณ์ท้องถิ่น และศึกษาศักยภาพของชุมชนที่มีอิทธิพลต่อการบริหารจัดการและความสำเร็จของรูปแบบการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ ตลอดทั้งพัฒนารูปแบบการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ เพื่อกระจายรายได้สู่เมืองรอง จากฐานทรัพยากรของชุมชนยลวิถีบ้านโคกเมือง อำเภอประโคนชัย จังหวัดบุรีรัมย์ โดยเป็นการวิจัยแบบผสม การเก็บข้อมูลแบ่งออกเป็น 2 ระยะ คือ 1) วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัย กลุ่มตัวอย่าง คือ นักท่องเที่ยวที่เข้ามาท่องเที่ยวในบ้านโคกเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ จำนวน 400 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา และวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง ตรวจสอบสมมติฐานด้วยวิธีการวิเคราะห์ข้อมูลสถิติแบบเส้นทางกำลังสองน้อยที่สุดบางส่วน และ 2) วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยใช้วิธีการสนทนากลุ่ม แบบเจาะจง จำนวน 11 คน จากกลุ่มผู้มีส่วนได้เสีย ผลการวิจัย พบว่า 1) จุดแข็งของชุมชน คือ การมีทรัพยากรการท่องเที่ยว ทุนทางวัฒนธรรมที่หลากหลาย 2) ศักยภาพของชุมชนด้านทุนทางวัฒนธรรมความคิดสร้างสรรค์ ทักษะเฉพาะตัว เทคโนโลยี มีอิทธิพลทางตรงต่อการบริหารจัดการ โดยตัวแปรต้นสามารถอธิบายความผันแปรของการบริหารจัดการได้ร้อยละ 35.00 และมีอิทธิพลทางอ้อมต่อรูปแบบการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ โดยตัวแปรคั่นกลาง(การบริหารจัดการ) มีอิทธิพลทางตรงต่อการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ร้อยละ 51.00 และ 3) การพัฒนารูปแบบการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ ผ่านกระบวนการ PDCA โดยการให้นักท่องเที่ยวเป็นผู้มีส่วนร่วมในการออกแบบกิจกรรมและค้นหาผลลัพธ์ด้วยตนเองตั้งแต่ต้นน้ำ กลางน้ำ และปลายน้ำ ผลการวิจัยสามารถนำไปเป็นข้อเสนอแนะเชิงนโยบายเพื่อขับเคลื่อนการจัดการการท่องเที่ยวบนฐานอัตลักษณ์ท้องถิ่นและพัฒนาศักยภาพของชุมชนเพื่อรองรับการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน
เอกสารอ้างอิง
Agila, V., & Jayachithra, J. (2023). Traditional and cultural values through life skills education. International Journal of Humanities and Social Science Research, 9(1), 91-93.
Aungsutheerakul, P., Chamnantham, S., & Wariphan, P. (2023). A guideline for promoting the potential of creative tourism in Chanthaburi province. Santapol College Academic Journal, 9(2), 156-165. [in Thai]
Buriram Provincial Statistical Office. (2023). Report on Statistics of Visitors to Ancient Sites. Buriram Data Catalog. https://buriram.gdcatalog.go.th/dataset/dataset_31 _05 [in Thai]
Catts, R., & Lau, J. (2008). Towards Information Literacy Indicators: Conceptual Framework Paper. UNESCO.
Committee of National Tourism Policy. (2023). 3rd National Tourism Development Plan (2023 - 2027) Resilience Sustainability Inclusive Growth. Ministry of Tourism and Sports. [in Thai]
Dechtongkam, K . (2021). Developing and driving creative tourisms towards sustainability under COVID-19 pandemic. Journal of International and Thai Tourism, 17(2), 1-18. [in Thai]
Edwards, G. C. (1990). Implementing Public Policy. Congressional Quarterly Press.
Hair, J. F., Sarstedt, M., Hopkins, L., & Kuppelwieser, G. V. (2014). Partial least squares structural equation modeling (Pls-Sem): An emerging tool in business research. European Business Review, 26(2), 106-121.
Henseler, J., Hubona, G., & Ray, P. A. (2016). Using PLS path modeling in new technology research: updated guidelines. Industrial Management & Data Systems, 116(1), 2–20.
Jaiuea, M., Kedkaew, P., Pechphan, T., & Jonvirat, R. (2023). The life-style, travel behaviors and selection of tourist destination of generation Z tourists in Thailand. Journal of Business Administration The Association of Private Higher Education Institutions of Thailand, 13(1), 85 - 105. [in Thai]
Jansuri, A., Suttipisan, S., & Khanonkram, K. (2020). Guideline for the creative tourism development based on Thainess identity at Bang Rachan Thai retro market, Sing Buri province. Journal of Thithat Watthanatham, 19(2), 141-162. [in Thai]
Khopolklang, N., & Kaewsanga, K. (2021). Capabilities development of local community for creative tourism Chaing Khan Loei. Journal of Thai Hospitality and Tourism, 16(1), 12-25. [in Thai]
Kuakul, Y., & Wae-useng, N. (2018). Development of academic affairs administration model of Islamic private schools in southern border provinces to make learners perfect men. Al-Hikmah Journal (Social Science), 8(15), 15-28. [in Thai]
Ministry of Tourism and Sports. (2020). Culture+Creative tourism 4/2562. Tourism Economic Review, 1(3), 1-63. [in Thai]
Ontam, N. (2019). PDCA (Deming Cycle) management techniques. Journal of Association of Professional Development of Educational Administration of Thailand (JAPDEAT), 1(3), 39-46. [in Thai]
Pinprachanan, T., Panupat, C., & Junead, J. (2022). Creative tourism activities development for cultural conservation of Urak Lawoi ethnic group on Lanta island Krabi province. Journal of Arts Management, 6(3), 1348-1368. [in Thai]
Prasunin, J. (2017). Community strategic plan for the special economic zone and areas for sustainable tourism in Wiang Chiang Saen municipality. Research and Development journal Suan Sunandha Rajabhat University, 9(1), 32-46. [in Thai]
Raymond, C. (2007). Creative Tourism New Zealand: The Practical Challenges of Developing Creative Tourism. Routledge.
Richards, G. (2010). Creative Tourism and Local Development. Sunstone.
Richards, G., & Raymond, C. (2000). Creative tourism. ATLAS News, 23, 16-20.
Sarstedt, M., Ringle, C. M., Smith, D., Reams, R., & Hair, J. F. (2014). Partial least squares structural equation modeling (PLS-SEM): a Useful tool for family business researchers. Journal of Family Business Strategy, 1(5), 105-115.
Saurabh, G., Onkar, N. M., & Sunil, K. (2022). Tourist participation, well-being and satisfaction: The mediating roles of service experience and tourist empowerment. Current Issues in Tourism, 26(16), 2613-2628. https://doi.org/10.1080/13683500.2022.2091429
Srilachai, A., & Buasorn, P. (2018). Guidelines for sustainable tourism management for community-based tourism, A case study of Ban Kokmuang, Jorakhemak, Prakhonchai District, Buriram province. Journal of Graduate Studies Valaya Alongkorn Rajabhat University, 12(1), 218-229. [in Thai]
Supun, J. (2023). A development model of a community market for Chainat province tourism. NRRU Community Research Journal, 17(1), 169-181. [in Thai]
Suwansoon, P. (2025). Creative Tourism. Secretariat of the House of Representatives. [in Thai]
Tanongkit, M., Junprasert, T., & Akakulanan, S. (2018). Determinants of success in creative tourism case study of Ban Nam Chieo tourism community enterprise. Journal of International and Thai Tourism, 14(1), 1-33. [in Thai]
Thanam, R., & Jansuri, A. (2020). Guidelines for the promoting rural tourism based on creative tourism of Umphang district Tak Province. Journal of Thithat Watthanatham, 19(2), 90-111. [in Thai]
Thuvanuti, P., & Paopandee, C. (2022). Factors affecting the potential of cultural tourist attractions Bangkhunsai subdistrict Ban Laem district Phetchaburi province. Academic Journal of Phetchaburi Rajabhat University, 12(1), 39-45. [in Thai]
Warunsub, D., Wongprasit, N., Jiradetprapai, S., & Tekhanmag, K. (2018). A cultural capital management model for creative tourism in Thailand. ARU Research Journal, 5(1), 17-24. [in Thai]
Wattanadittachan, W., & Thammaapipon, S. (2023). The factors of the success of the tourism community enterprise of Ban Tham Suea in Krabi province. Journal of Educational Management and Research Innovation, 5(6), 1307-1318. [in Thai]
Wongkird, P., Apisupakronkun, P., Tangarn, S., Siriprapa, J., & Sahawong, W. (2021). Communication for promoting cultural tourism of Khok Muang community, Jorakhay Mak sub-district, Prakhonchai district, Buriram province. Interdisciplinary Management Journal of Buriram Rajabhat University, 5(1), 13-22. [in Thai]
World Tourism Organization. (2018). UNWTO Annual Report 2017. UNWTO. https://doi.org/10.18111/9789284419807
World Travel & Tourism Council. (2024, May 14). Travel & Tourism Economic Impact 2024. World Travel & Tourism Council.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิชาการบริหารธุรกิจ สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการบริหารธุรกิจ สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทยต้องเป็นบทความที่ไม่เคยได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่ หรืออยู่ระหว่างการพิจารณาตีพิมพ์ในวารสารอื่นๆ การละเมิดลิขสิทธิ์เป็นความรับผิดชอบของผู้ส่งบทความโดยตรง
