มาตรการและกระบวนการในการจัดการปัญหาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ของเครือข่ายในกลุ่มจังหวัดที่มีความเสี่ยงสูง: สำเร็จหรือล้มเหลว

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษามาตรการและกระบวนการในการจัดการปัญหาแอลกอฮอล์ของเครือข่าย
ในกลุ่มจังหวัดที่มีความเสี่ยงสูง รวมถึงศึกษาความสำเร็จหรือความล้มเหลวในการจัดการ โดย ใช้การวิจัยเชิงคุณภาพ
ร่วมกับการวิจัยเชิงปริมาณ ในพื้นที่เป้าหมาย 4 จังหวัด ได้แก่ ลำปาง ศรีสะเกษ กำแพงเพชร และชัยภูมิ วิเคราะห์
ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์สรุปอุปนัย และสถิติเชิงพรรณนาโดย มีการตรวจสอบความถูกต้องตามหลักการตรวจสอบ
แบบสามเส้า
ผลการศึกษาจากการวิจัยเชิงคุณภาพ พบว่าทั้ง 4 จังหวัดต่างเลือกใช้มาตรการรณรงค์สาธารณะเป็นหลัก
ซึ่งเป็นแนวทางที่ไม่มีประสิทธิภาพและประสิทธิผลเพียงพอ อีกทั้งการดำเนินมาตรการยังไม่ครอบคลุมบริบทของ
ปัญหาทั้งหมด ประกอบกับส่วนใหญ่มีข้อจำกัดในด้านกระบวนการที่ลดทอนศักยภาพของเครือข่าย เมื่อประกอบกับ
ผลการศึกษาเชิงปริมาณ ที่พบว่าผลการดำเนินงานยังไม่สามารถลดความเสี่ยงต่อปัญหาแอลกอฮอล์ได้ จึงสอดคล้อง
กันตามแนวคิดตัวแบบตรรกะ
เครือข่ายควรเลือกใช้มาตรการที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นแนวปฏิบัติที่เป็นเลิศ (best practices) อาศัย
กฎหมายและกลไกรัฐที่รองรับให้เป็นประโยชน์ ถ่ายทอดแผนยุทธศาสตร์ไปสู่การปฏิบัติ พร้อมกับปรับนิยาม
เป้าหมายความสำเร็จให้ตรงกันในการทำให้ผู้ดื่มลดละเลิกส่งเสริมการมีส่วนร่วม สร้างความไว้วางใจและค่านิยมร่วม
ในเครือข่าย อีกประการที่สำคัญคือ ควรเปิดพื้นที่ให้ภาคประชาสังคมและภาคเอกชนเข้ามามีส่วนร่วมมากขึ้น