การพัฒนาคู่มือการจัดการเรียนรู้แบบพบกลุ่มบนพื้นฐานหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ที่ส่งผลต่อการคิดวิเคราะห์ ความมีวินัยในตนเองและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย

Abstract

การพัฒนาคู่มือการจัดการเรียนรู้แบบพบกลุ่มบนพื้นฐานหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ที่ส่งผลต่อการคิดวิเคราะห์ ความมีวินัยในตนเองและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย
A DEVELOPMENT OF MANUAL ON GROUP LEARNING MANAGEMENT BASED ON THE PHILOSOPHY OF SUFFICIENCY ECONOMY AFFECTING ANALYTICAL THINKING, SELF-DISCIPLINE AND LEARNING ACHIEVEMENTS OF UPPER SECONDARY EDUCATION

 บทคัดย่อ

            การวิจัยครั้งนี้ มีความมุ่งหมายเพื่อศึกษาการพัฒนาคู่มือการจัดการเรียนรู้แบบพบกลุ่มบนพื้นฐานหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ที่ส่งผลต่อการคิดวิเคราะห์ ความมีวินัยในตนเอง และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2556 ศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยอำเภอท่าอุเทน จังหวัดนครพนม จำนวน 1 ห้องเรียน นักศึกษา 22 คน เป็นกลุ่มทดลองซึ่งได้มาจากการสุ่มอย่างง่าย (Simple Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) คู่มือการจัดการเรียนรู้แบบพบกลุ่มบนพื้นฐานหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง 2) แบบทดสอบวัดการคิดวิเคราะห์ 3) แบบสังเกตความมีวินัยในตนเอง และ 4) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสถิติทดสอบที (t – test for Dependent Samples) การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว (One – way ANOVA) การวิเคราะห์ความแปรปรวนพหุคูณร่วมแบบทางเดียว (One – way MANCOVA) และการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมแบบทางเดียว (One – way ANCOVA)

            ผลการวิจัยพบว่า 1) คู่มือการจัดการเรียนรู้แบบพบกลุ่มบนพื้นฐานหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง  ของนักศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ มีค่าเท่ากับ 83.97/81.16 และค่าดัชนีประสิทธิผล มีค่าเท่ากับ 0.62 มีค่าสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้ 2) การคิดวิเคราะห์ ความมีวินัยในตนเอง ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย ที่เรียนด้วยการพัฒนาคู่มือการจัดการเรียนรู้แบบพบกลุ่มบนพื้นฐานหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .053) การคิดวิเคราะห์ ความมีวินัยในตนเอง และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนของนักศึกษาที่มีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ทางการเรียนต่างกัน แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05