การพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ ความรับผิดชอบ และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้วยชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบโครงงานสอดแทรกหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอพียง รายวิชาอาหารพื้นเมืองอีสาน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2

Abstract

การพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ ความรับผิดชอบ และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้วยชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบโครงงานสอดแทรกหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอพียง รายวิชาอาหารพื้นเมืองอีสาน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2
DEVELOPMENT OF CREATIVE THINKING, RESPONSIBILITIES, AND LEARNING ACHIEVEMENT WITH ACTIVITIES PACKAGE IN THE SUFFICIENCY ECONOMY PHILOSOPHY THE SUBJECT OF LOCAL FOOD FOR MATHAYOM SUKSA 2

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อพัฒนาการความคิดสร้างสรรค์ ความรับผิดชอบ และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยใช้ชุดกิจกรรมการจัดการเรียนรู้แบบโครงงานสอดแทรกหลักปรัชญาของหลักเศรษฐกิจพอเพียง และการชุดการเรียนรู้แบบปกติของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนบะฮีวิทยาคม กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2556 โรงเรียนบะฮีวิทยาคม อำเภอพรรณานิคม จังหวัดสกลนคร สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23 จำนวน 2 ห้องเรียน จำนวน 63 คน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2/1 จำนวน 33 คน เป็นกลุ่มทดลอง และชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 2/2 จำนวน 30 คน เป็นกลุ่มควบคุม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยมี 6 ชนิดประกอบด้วยชุดกิจกรรมการจัดการเรียนรู้แบบโครงงานสอดแทรกหลักปรัชญาของหลักเศรษฐกิจพอเพียง  ชุดการเรียนรู้แบบปกติ แบบทดสอบวัดความคิดสร้างสรรค์  แบบทดสอบวัดความรับผิดชอบ แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบวัดแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล  ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน  สถิติทดสอบค่าที  (t – test for Dependent  Samples, t – test  for Independent  Samples) การวิเคราะห์ความแปรปรวนพหุคูณ (MANOVA) การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (ANOVA) และการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมทางเดียว (ANCOVA)

            ผลการวิจัยพบว่า  ความคิดสร้างสรรค์ ความรับผิดชอบ และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของกลุ่มทดลอง ที่เรียนโดยใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบโครงงานสอดแทรกหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและกลุ่มควบคุม ที่เรียนโดยใช้ชุดการเรียนรู้แบบปกติหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05  ความคิดสร้างสรรค์ระหว่างกลุ่มทดลอง ที่เรียนโดยใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบโครงงานสอดแทรกหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง และกลุ่มควบคุม ที่เรียนโดยใช้ชุดการเรียนรู้แบบปกติก่อนเรียนไม่แตกต่างกัน แต่หลังเรียนแตกต่างกัน โดยนักเรียนกลุ่มทดลองที่มีคะแนนเฉลี่ยความคิดสร้างสรรค์ สูงกว่านักเรียนกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ความรับผิดชอบระหว่างนักเรียนกลุ่มทดลองที่เรียนโดยใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบโครงงานสอดแทรกหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง และนักเรียนกลุ่มควบคุมที่เรียนโดยใช้ชุดการเรียนรู้แบบปกติก่อนเรียนไม่แตกต่างกัน แต่หลังเรียนแตกต่างกันโดยนักเรียนกลุ่มทดลอง คะแนนเฉลี่ยความรับผิดชอบสูงกว่านักเรียนกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระหว่างนักเรียนกลุ่มทดลอง ที่เรียนโดยใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบโครงงานสอดแทรกหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง และกลุ่มควบคุมที่เรียนโดยใช้ชุดการเรียนรู้แบบปกติ หลังเรียนแตกต่างกัน โดยนักเรียนกลุ่มทดลอง มีคะแนนเฉลี่ยผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่านักเรียนที่เรียนกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05  ความคิดสร้างสรรค์ ความรับผิดชอบ และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน ที่มีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์แตกต่างกัน เมื่อเรียนโดยใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบโครงงานสอดแทรกหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและชุดการเรียนรู้แบบปกติมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ ตัวแปรวิธีการเรียนซึ่งมีอยู่ 2 วิธี คือ วิธีเรียนโดยใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบโครงงานสอดแทรกหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง และวิธีการเรียนโดยใช้ชุดการเรียนรู้แบบปกติและตัวแปรแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ ซึ่งแบ่งเป็น 3 ระดับ คือ แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์สูง ปานกลาง และต่ำ มีปฏิสัมพันธ์กันบางส่วน ซึ่งส่งผลต่อความคิดสร้างสรรค์ ความรับผิดชอบ และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05