SAFETY ENHANCEMENT IN SCHOOLS UNDER NAKHON PHANOM PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 1
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this study were 1) to examine the current and desired conditions for school safety enhancement, and 2) to assess the needs for school safety enhancement. The sample consisted of 112 school administrators and 166 teachers, yielding a total of 278 participants, obtained through stratified random sampling. The percentage criteria were also employed for sample determination. The study employed a set of 5–rating scale questionnaires for data collection: 1) a questionnaire on the current condition of school safety enhancement, with the Index of item Congruence (IOC) between .60 and 1.0, the discrimination power ranging from .32 to .83, and the reliability of .97, and 2) a questionnaire on the desirable condition of school safety enhancement, with the IOC between .60 and 1.0, the discrimination power ranging from .31 to .89 and the reliability of .98. The statistics employed were percentage, mean, standard deviation, and the Modified Priority Needs Index (PNI modified).
The results revealed that:
1. The current and desirable conditions for school safety enhancement were overall at a high level and the highest level, respectively.
2. The need assessment for school safety enhancement ranked the aspects from highest to lowest as follows: Use of Violence, Personnel and Management, Accidents and Disasters, Social Media Literacy, and Building.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
References
กัมปนาท นาคบัว. (2565). การศึกษาแนวทางการดำเนินงานรักษาความปลอดภัยของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิษณุโลก เขต 1. การค้นคว้าอิสระ ศษ.ม. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
กฤษฏา ศรีสุชาติ. (2559). การพัฒนาตัวบ่งชี้และคู่มือโรงเรียนปลอดภัยของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 17(3), 259–266.
จรินทร์ เจริญศรีวัฒนกุล. (2560). กลยุทธ์การบริหารจัดการระบบอาชีวอนามัยและความปลอดภัยของอุตสาหกรรมปลากระป๋อง กรณีศึกษาบริษัท. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
จารุวรรณ เหยิบไธสงค์. (2563). การจัดการความปลอดภัยในโรงเรียนอนุบาลเอกชน จังหวัดปทุมธานี. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ชาคร ชัยประเดิมศักดิ์. (2562). ประสิทธิภาพการบริหารความปลอดภัยในการทำงานของพนักงานบริษัท รอนด้า (ประเทศไทย) จำกัด. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ณัฐสุดา เต้พันธ์. (2566). งานสัมมนา Teacher Conference “Stop Violence in Schools” เยาวชนไทยห่างไกลความรุนแรง”. ครั้งที่ 2. 25 พฤษภาคม 2566. กรุงเทพฯ: คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรมหาวิทยาลัย.
ณัฐพงค์ แย้มเจริญ. (2566). การสร้างการตระหนักรู้และเข้าใจร่วมกันในสิทธิเสรีภาพบนพื้นที่โซเชียลมีเดียของเยาวชนและผู้ปกครอง. วารสารเกษมบัณฑิต, 24(2), 31–51.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น ฉบับปรับปรุงใหม่. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น จำกัด.
เปมิกา ไทยชัยภูมิ. (2561). การศึกษาบทบาทครูในการส่งเสริมพฤติกรรมความปลอดภัยของเด็กอนุบาลในโรงเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ ค.ม. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรมหาวิทยาลัย.
ปณิตา วรรณพิรุณ และนำโชค วัฒนานัณ. (2560). ความฉลาดทางดิจิทัล. พัฒนาเทคนิคศึกษา, 29(102), 12–20.
“พระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก,” ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 120 ตอนที่ 95 ก. หน้า 1–28. 24 กันยายน 2546.
ภิรัลญากาญจณ์ เสือเพ็ง. (2562). แนวทางการจัดการศึกษาสันติศึกษาเพื่อลดความรุนแรงในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 21(2), 225–238.
วิชุลดา มาตันบุญ. (2564). พฤติกรรมความรุนแรงในการใช้สื่อของนักเรียนในจังหวัดลำปาง. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เวโรจน์ ทองเถาว์. (2558). การพัฒนารายการตรวจสอบสำหรับการบริหารจัดการด้านความปลอดภัยในโรงเรียน. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 10(1), 227–239.
สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นราชนครินทร์. (2567). 10 จุดเสี่ยงในโรงเรียน ที่มักเกิดอุบัติภัยกับเด็ก. เข้าถึงได้จาก https://www.camri.go.th/th/home/infographic/infographic–504. 20 มกราคม 2567.
สรานนท์ อินทนนท์. (2561). การศึกษาวิธีการป้องกันการกลั่นแกล้งบน โลกไซเบอร์ของวัยรุ่น. ในงานประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานระดับชาติ UTCC Academic Day ครั้งที่ 2 (หน้า 1396–1406). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
สุวณีย์ ศรีวะรมย์. (2555). สภาพและปัญหาการดำเนินการเกี่ยวกับความปลอดภัยด้านอุบัติเหตุของนักเรียนในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในจังหวัดนครพนม. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 2(2), 68–75.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2558). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). การจำแนกโรงเรียนตามเกณฑ์การกำหนดขนาดโรงเรียน. เข้าถึงได้จาก https://www.obec.go.th/. 20 เมษายน 2566.
สำนักงานอธิการบดีสถาบันเทคโนโลยีปทุมวัน. (2564). คู่มือปฏิบัติงานอาคารสถานที่ ฝ่ายอาคารสถานที่ สถาบันเทคโนโลยีปทุมวัน. กรุงเทพฯ: กองกลาง สำนักงานอธิการบดีสถาบันเทคโนโลยีปทุมวัน.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 1. (2556). ความปลอดภัยของนักเรียน. เข้าถึงได้จาก https://www.nkped1.go.th/. 20 เมษายน 2566.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560–2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
อดิศร ดีปานธรรม. (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดการด้านปลอดภัยแบบมีส่วนร่วมในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ปร.ด. ฉะเชิงเทรา: มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
อนุรักษ์ จันทร์รอด. (2565). การศึกษาความรุนแรงของพฤติกรรมการกลั่นแกล้งกันของนักเรียนในโรงเรียนอำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก. วารสารการจัดการและพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 2(1), 43–56.
อรุณี สำเภอทอง. (2566). การบริหารความปลอดภัยด้านความรุนแรงจากบุคคลในสังคมและจากโลกโซเชียลในโรงเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาเอกชน กรุงเทพมหานคร. วารสารการวัด ประเมินผล สถิติ และการวิจัยทางสังคมศาสตร์, 4(1), 51–60.
เอมอัชฌา รัตน์ริมจง วัฒนบุรานนท์. (2548). ความปลอดภัย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
Association of Public child weifare American tors. (2009). Framework for safety in child welfar. Retrieved from http://www.gascore.com/documents/FrameworkforSafety.pdf. January 25th, 2024.
Nebraska Department of Health and Human. (2017). Intake screening policy and proceduresmanua. Retrieved from https://dhhs.ne.gov/DCFS%20PS%20admin%20memos/PSP%2052019%20Intake%20Screening%20Policy%20and%20Procedures%20Manual.pdf. January 25th, 2024.
Patcharee Bonkham. (2560). 5 องค์ประกอบของการรู้เท่าทันสื่อ. เข้าถึงได้จาก https://www.thaihealth.or.th/Content/39558–5%20องค์ประกอบของการรู้เท่าทันสื่อ.html. 20 มกราคม 2567.