ADMINISTRATIVE FACTORS AFFECTING THE EFFICIENCY OF INTERNAL SUPERVISION IN SCHOOLS UNDER CHACHOENGSAO PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 2
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to examine 1) the level of administrative factors of school administrators; 2) the level of the efficiency of internal supervision in schools; 3) the relationship between administrative factors and the efficiency of internal supervision in schools; and 4) the administrative factors affecting the efficiency of internal supervision in schools. The research sample consisted of 306 participants, including school administrators and teachers. The research instrument was a set of questionnaires. The statistics for data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation, Pearson’s moment-product correlation coefficient, and stepwise multiple regression analysis.
The research results were as follows: 1) The administrative factors of school administrators were rated at a high level overall and in each aspect, with the highest mean score in leadership, followed by information technology, and motivation, which had the lowest mean score; 2) The efficiency of internal supervision in schools was at a high level overall and in each aspect, with the highest mean score in teaching and learning development, followed by teacher development, and curriculum development, which had the lowest mean score; 3) The relationship between administrative factors and the efficiency of internal supervision in schools was highly positive (rxy = .871), with the .05 level of significance; and 4) The administrative factors affecting the efficiency of the internal supervision in schools, encompassing information technology, leadership, organizational structure, and motivation, could jointly predict the efficiency of the internal supervision within schools with 77.90 percent at the .05 level of significance.
The predictive equation could be written in raw scores, and standardized scores as follows:
Y' = .372 + .478X4 + .205X1 + .167X2 + .101X3
Z'y = .431Z4 + .215Z 1 + .205Z 2 + .124Z 3
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
References
จอมพงศ์ มงคลวนิช. (2556). การบริหารองค์การและบุคลากรทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เจนภพ ชาไมล์. (2561). ปัจจัยทางการบริหารที่ส่งผลต่อการนิเทศภายในของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 3. วิทยานิพนธ์ ค.ม. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ธีระ รุญเจริญ. (2554). ความเป็นมืออาชีพในการจัดการ และบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.
ธีรพงษ์ สิงห์สกล. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการนิเทศติดตามผลการดำเนินงานด้านวิชาการของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 31. วิทยานิพนธ์ ค.ม. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
ปิยรัตน์ พารเพิง (2563). แบบภาวะผู้นำของผู้บริหารที่ส่งผลต่อกระบวนการนิเทศภายในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 11 สุราษฎร์ธานี. วารสารนาคบุตรปริทรรศน์, 12(3), 112–125.
ปัทมา เนตรทอง. (2563). ปัจจัยการบริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลในการบริหารงานของโรงเรียนในอำเภอวิเชียรบุรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 3. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 7(2), 163–171.
พนัส ภิรมย์รักษ์. (2557). ปัจจัยทางการบริหารที่สัมพันธ์กับการบริหารจัดการหลักสูตรสถานศึกษาของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 3. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 7(2), 25–34.
พิชาภพ พันธุ์แพ. (2554). ผู้นำกับการจัดการการเปลี่ยนแปลง. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: แอคทีฟพริ้นท์.
“ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561–2580,” ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 137 ตอนที่ 82 ก. หน้า 8. 13 ตุลาคม 2561.
วรพล ดิลกทวีวัฒนา. (2560). คู่มือการพัฒนาวิชาชีพครู : การนิเทศ. เอกสารประกอบการเรียนรายวิชา การพัฒนาวิชาชีพครูโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วาทิตยา ราชภักดี. (2561). ปัจจัยทางการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานบุคคลในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22. วิทยานิพนธ์ ค.ม. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
วีระยุทธ ชาตะกาญจน์. (2556). เทคนิคการบริหารสำหรับนักการศึกษามืออาชีพ. (พิมพ์ครั้งที่ 4 ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศศิรดา พันชัยภู. (2564). รูปแบบการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการนิเทศภายในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 10(4), 1639–1653.
ศุภลักษณ์ ลีฬหคุณากร. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษากับผลการดำเนินงานนิเทศภายในของสถานศึกษาตามการรับรู้ของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากระบี่. วารสารราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 6(1), 163–184.
สงบ อินทรมณี. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น, 16(1), 353–360.
สัมมา รธนิธย์. (2560). หลัก ทฤษฎีและปฏิบัติการบริหารการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.
สุนทร โคตรบรรเทา. (2560). การบริหารการศึกษา หลักการและทฤษฎี (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ: ปัญญาชน.
สุชาติ จรประดิษฐ์. (2557). อิทธิพลของการใช้แนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์ ปัจจัยขับเคลื่อนเศรษฐกิจสร้างสรรค์ และคุณลักษณะของผู้ประกอบการที่มีต่อความสำเร็จทางการตลาดของสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (โอทอป) ระดับ 5 ดาวในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ บธ.ด. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน หน่วยศึกษานิเทศก์. (2564ก). แนวทางการนิเทศการจัดการเรียนรู้เชิงรุก (Active Learning). ม.ป.ท.
_______. (2564ข). ศาสตร์และศิลป์ในการนิเทศการศึกษา. ม.ป.ท.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 2. (2563). แผนพัฒนาคุณภาพการศึกษาขั้นพื้นฐาน (พ.ศ. 2563 – 2565). ฉะเชิงเทรา: สำนักนโยบายและแผน.
________. (2565). แผนปฏิบัติการประจำปีงบประมาณ 2565. ฉะเชิงเทรา: กลุ่มนโยบายและแผน.
อรวรรณ โล่คำ. (2565). การนิเทศภายในที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการสอนของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 1. วารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 8(1), 186–202.
อังคลิตร ภูผิวผัน. (2562). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อการนิเทศภายในโรงเรียนของผู้บริหารโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 3. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, (ฉบับเสริม), 59–75.
อัมพวรรณ สิริรักษ์. (2559). การวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพของการจัดการนิเทศภายในตามความเห็นของคณะกรรมการนิเทศในโรงเรียนของโรงเรียนมัธยมศึกษาที่มีผลการประเมินคุณภาพภายนอกในระดับดีมาก. วิทยานิพนธ์ ค.ม. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัศวิน วิภาดา. (2557). ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลการดำเนินงานนิเทศภายในโรงเรียนของสถานศึกษา ในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต 3. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
อาลิษา กาวินำ. (2564). การบริหารการนิเทศภายในของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรี เขต 1. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(12), 11–24.
อิฐ แย้มยิ้ม. (2563). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อการบริหารการนิเทศภายในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครสวรรค์ เขต 2. ราชภัฏเพชรบูรณ์สาร, 22(2), 61–69.
Krejcie, R.V. & Morgan, D.W. (1970). Determining sample size for research activies. Journal of Education and Psychological Measurement, 30, 607–608.
Likert, R. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale Reading in Attitude Theory and Measurement. New York: Wiley & Son.
_______. (1967). The human organization: It management and value. New York: McGraw–Hill.
Sulivan, S. & Glanz, J. (2005). Supervision that Improves Teaching: Strategies and Techniques. California: Corwin Press.