DEVELOPMENT OF PROFESSIONAL TEACHER INDICATORS IN SCHOOLS UNDER THE OFFICE NAKHON PHANOM PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 1
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to develop and examine the congruence of a structural model of professional teacher indicators in schools under Nakhon Phanom Primary Educational Service Area Office 1 in the academic year 2022. The research procedure was divided into two phases: Phase 1 was related to the development of professional teacher indicators, and Phase 2 involved examining the congruence of a structural model of professional teacher indicators. The sample consisted of 350 participants, selected through multi-stage random sampling. The instrument for data collection was a set of questionnaires. The statistics for data collection were frequency, percentage, mean, standard deviation, Pearson’s product-moment correlation coefficient, and parameter maximum likelihood estimation.
The study results revealed that: 1) The professionalism of teachers in schools under Nakhon Phanom Primary Educational Service Area Office 1 consisted of three main components and 12 sub-components with 66 indicators. These components included teacher spirituality with 26 indicators, self-development with 17 indicators, and class management with 23 indicators, with factor loadings of 0.95, 0.95, and 0.69, respectively, and 2) The developed structural model of professional teacher indicators supported the specified hypotheses and fitted well with the empirical data, as evidenced by a Chi-Square value (x2) of 30.92, a P-value of 0.71, 36 degrees of freedom (df), x2/df ratio of 0.86, GFI of 0.99, AGFI of 0.97, RMSEA of 0.00, and CN (Critical N) of 669.25.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
References
กัญภร เอี่ยมพญา. (2564). จิตวิญญาณครูในศตวรรษที่ 21. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ, 8(2), 398.
ขวัญตา นิลทะศร. (2556). คุณลักษณะของครูมืออาชีพในยุคการปฏิรูปการศึกษาของครูในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม. นครพนม: มหาวิทยาลัยนครพนม.
เขษฐา ทองยิ่ง. (2559). ปัญหาครู: ปัญหาที่รอการปฎิรูป. เข้าถึงได้จาก https://library2.parliament.go.th/ebook/content–issue/2559/hi2559–091.pdf. 20 เมษายน 2564.
“ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพและจรรยาบรรณของวิชาชีพ พ.ศ. 2556 4 ตุลาคม 2556,” ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 130 ตอนพิเศษ 130 ง. หน้า 71.
จิรวดี ทวีโชติ. (2561). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำการจัดการเรียนรู้ของครูในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22. วิทยานิพนธ์ ค.ม. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ณัฐกา นาเลื่อน. (2556). ผลการสอนโดยใช้รูปแบบวงจรการเรียนรู้ 7E ร่วมกับเทคนิคการ ใช้คำถามที่มีต่อความสามารถในการคิดวิเคราะห์ และผลสัมสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2542). โมเดลริสเรล: สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
_______. (2551). การพัฒนาตัวบ่งชี้การประเมิน. การประชุมวิชาการเปิดขอบฟ้า คุณธรรม จริยธรรม. วันที่ 29 สิงหาคม 2551. โรงแรมแอมบาสเดอร์.
พระมงคลธรรมวิธาน. (2561). ครูมืออาชีพสู่การเรียนรู้แบบมืออาชีพ. Veridian E–Journal, Silpakorn University, 11(1), 2486–2499.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และพยาว์ ยินดีสุข. (2558). รู้เนื้อหาก่อน สอนเก่ง การเปลี่ยนวัฒนธรรมคุณภาพในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มยุรี ด้วงศร. (2558). ครูมืออาชีพยุคอาเซียน. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ, 2(1), 34.
รุจิรัตน์ นาคะรัมภะ. (2554). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารที่ส่งผลต่อความเป็นครูมืออาชีพตามมาตรฐานวิชาชีพของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วัลนิกา ฉลากบาง. (2559). จิตวิญญาณความเป็นครู: คุณลักษณะสำคัญของครูมืออาชีพ. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 6(2), 124.
สจีวรรณ ทรรพวสุ. (2559). การพัฒนากระบวนการบริหารงานวิชาการสถานศึกษาขั้นพื้นฐานด้านการจัดการคุณภาพ. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
สัญญา สดประเสริฐ. (2562). ศตวรรษที่ 21 : ทักษะการเรียนรู้สู่ความเป็นครูมืออาชีพ. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์, 2(1), 1–12.
สิดารัศมิ์ สิงหเดชาสิทธิ์. (2559). การพัฒนาตัวบ่งชี้ครูมืออาชีพ. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุทัศน์ สังคะพันธ์. (2557). ทำไมต้องทักษะในศตวรรษที่ 21 ในบทความทักษะแห่ง ศตวรรษที่ 21. ดุษฎีนิพนธ์ กศ.ด. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สุพจี สุภาพ. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาครูมืออาชีพในสังคมไทยปัจจุบัน. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 6(1), 216–231.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2563). ข้อมูลพื้นฐานการศึกษา. เข้าถึงได้จาก https://www.obec.go.th/. 1 สิงหาคม 2563.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560– 2579(1). กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
อมรรัตน์ แก่นสาร. (2560). การพัฒนาตัวบ่งชี้จิตวิญญาณความเป็นครูของครู สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 7(1), 7–15.
Esther T. C and Other. (2011). Profiling teachers’ sense of professional identity. Educational Studies, 37(5), 593-608.
Jelena, J. & Tatiana, B. (2017). Professional Identity of Higher Education Teachers in Samples of riga and Smolensk. SOCIETY. INTEGRATION. EDUCATION Proceedings of the International Scientific Conference. Volume I, May 26th-27th, 2017. 197-207.
Orazbayeva, K. O. (2016). Professional Competence of Teachers in the Age of Globalization. International Journal of Environmental & Science Education, 11(9), 2659–2672.
Shook, J. (1998–2003). John Dewey. Retrieved from http://www.pragmatism.org/genealogy/dewey/dewey.htm accessed 4th ed Feduary. www.pragmatism. April 20th, 2021.
Sumarto & Emmi Kholilah Harahap. (2020). Professional Teacher Management In Effective Schools. International Journal of Research–GRANTHAALAYAH, 8(3), 57-64.