สภาพการดำเนินงานของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอันดามัน
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this quantitative research were to: 1) examine the operational conditions of the strategic management of the early childhood development centers (ECDCs), 2) explore the operational conditions based on Learning Organization of the ECDCs, 3) compare the operational conditions of the ECDCs, classified by sizes, types, and clusters of the ECDCs. The samples were representatives of administrators of the Local Administrative Organizations (LAOs), directors of the education division of the LAOs, heads of the ECDCs, teachers, committee members of the LAOs in the Southern Andaman Provincial Cluster, including Phuket, Krabi, Phang Nga, Ranong, Trang and Satun, yielding a total of 243 centers and 487 informants. The content scope was based on two theoretical principles: 1) Strategic Management and 2) Learning Organization. The research instrument was a set of questionnaires with a five-point scale, which was divided into two parts. The first part was regarding general information of respondents, and the second part was a questionnaire about the operations of the ECDCs, with a reliability of 0.97. The statistics for data collection were mean and standard deviation, t-test, F-test (One-Way ANOVA), and Least Significant Difference (LSD).
The results revealed that the operational conditions included: 1) Strategic Management consisted of environmental analysis process, strategic formulation, strategic implementation, strategic control, strategic evaluation. The operational conditions as a whole were at a high level (= 3.89), and 2) Operational conditions based on Learning Organization included: (2.1) The development of learning being leaders in organizations consisted of creating and sustaining the organizational vision, learning system, and task monitoring and evaluation. The operational conditions as a whole were at a high level (
= 3.89, (2.2) Team Learning consisted of knowledge transfer, storing and disseminating knowledge, team learning, teamwork, and creating a networking. The operational conditions as a whole were at a high level (
= 3.77). The comparison of variables toward operational conditions revealed that: 3.1) the operational conditions were different in terms of sizes and types at the level of .05 (sig = .000), and the operational conditions showed no differences in terms of clusters at the level of 0.05.
Article Details
บทความทุกบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
References
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น กระทรวงมหาดไทย. (2563). ระบบสารสนเทศทางการศึกษาท้องถิ่น ศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก. เข้าถึงได้จาก http://ccis.dla.go.th/public/DlaCcisInfo.do;jsessionid=00B2EB5726AB30705EE88DC632B2074A. 1 ตุลาคม 2561.
ฉัตรกุล เอื้อพิพัฒนากูล. (2559). การจัดการคุณภาพโดยรวมของสถานศึกษายุคใหม่. วารสารบริหารการศึกษา มศว., 13(24), 99-106.
เฉลิม ศรีผดุง และสมพร สมผดุง. (2548). เอกสารการสอนชุดวิชา การจัดการเชิงกลยุทธ์ในภารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช หน่วยที่ 1-8. เข้าถึงได้จาก https://digitallib.stou.ac.th/bitstream/handle/6625047444/265/stou33442t1_8.pdf ?sequence=1&isAllowed=y. 15 ธันวาคม 2561.
บุษกร สุขแสนและคณะ. (2557). ยุทธศาสตร์การพัฒนาระบบบริหารจัดการศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารบัณฑิตศึกษา มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์, 3(1), 27-46.
ปิยะธิดา นาคะเกษียร. (2557). การมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นกับการพัฒนาศักยภาพของศูนย์พัฒนาเด็กเล็กสู่การเป็นศูนย์เด็กเล็กต้นแบบ : กรณีศึกษาพื้นที่ภาคกลางและภาคตะวันตก. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 32(2), 181-189.
ศศิธร ขันติธรางกูร จงกล คำมี และกฤษณา บุตรปาละ. (2554). การพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาโดยใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นของผู้สูงอายุในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กขององค์การบริหารส่วนตำบลเขตจังหวัดเลย. เลย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
ศิรินนภา นามมณี, อนุศักดิ์ เกตุสิริ และจิณณวัตร ปะโคทัง. (2557). รูปแบบการบริหารศูนย์พัฒนาเด็กเล็กที่มีประสิทธิผล สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 9(2), 114-126.
สฤทธิ์ ผิวอ่อน. (2559). รูปแบบการจัดการศึกษาเพื่อเสริมสร้างทักษะชีวิตในศตวรรษที่ 21 ของนักเรียนโรงเรียนประถมศึกษา. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 17(1), 68-78.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ (ก.พ.ร.). (2548). ระบบการบริหารจัดการองค์กรตามแนวทางการพัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐ. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ (ก.พ.ร.).
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2551) รายงานการติดตามการจัดการศึกษาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ปี พ.ศ. 2551. กรุงเทพฯ: เพลิน สตูดิโอ.
สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน. (2557). การดูแลเด็กปฐมวัยของประเทศไทยของสำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน.
สุดา เชิดเกียรติกุล. (2555). การพัฒนาโปรแกรมการจัดการศึกษาเพื่อส่งเสริมความสามารถในการจัดกิจกรรมการศึกษาตลอดชีวิต สำหรับผู้ปฏิบัติงานในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก. เข้าถึงได้จาก http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/37546. 2 กุมภาพันธ์ 2562.
อรชนก เพียรคำ. (2559). การพัฒนาศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก ตามมาตรฐานกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านเหล่าดอกไม้ จังหวัดมหาสารคาม. การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 8 “Research 4.0 Innovation and Development SSRU’s 80th Anniversary”
Robert V.Krejcie and Earyle W.Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and
Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Michael J.Marquardt. มปป. การพัฒนาองค์การแห่งการเรียนรู้. แปลจาก Building the learning Organization. โดย บดินทร์ วิจารณ์. (พิมพ์ครั้งที่ 5) กรุงเทพฯ: ธนาเพลส.
Muhammad Tariq. (2019). Knowledge Sharing Behavior and Human Resource Management Department of Computer Science, Minhaj University Lahore, Punjab, Pakistan (Online) Vol.9, No.10, 2019. https://iiste.org/Journals/index.php/IKM/article/view/50247/51915. 15 January 2019.