สภาพการดำเนินงานของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอันดามัน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ มีวัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อ 1) ศึกษาสภาพการดำเนินงานด้านการบริหารจัดการเชิงกลยุทธ์ของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก 2) ศึกษาสภาพการดำเนินงานตามแนวคิดองค์กรแห่งการเรียนรู้ของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก 3) เปรียบเทียบสภาพการดำเนินงานของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก จำแนกตามตัวแปรขนาด ประเภท และสังกัดของศูนย์พัฒนาเด็กเล็กกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ตัวแทนผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ผู้อำนวยการกองการศึกษา หัวหน้าศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก ครูผู้ดูแลเด็ก คณะกรรมการศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก ในกลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอันดามัน ได้แก่ จังหวัดภูเก็ต กระบี่ พังงา ระนอง ตรัง และสตูล จำนวน 243 แห่ง ผู้ให้ข้อมูล จำนวน 487 คน ขอบเขตเนื้อหาภายใต้การประยุกต์ 2 หลักทฤษฎี คือ 1) การบริหารจัดการเชิงกลยุทธ์ 2) องค์กรแห่งการเรียนรู้ เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามประมาณค่า 5 ระดับ แบ่งเป็น 2 ส่วน ส่วนที่ 1 ข้อมูลทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม ส่วนที่ 2 เป็นแบบสอบถามสภาพการดำเนินงานของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก แบบสอบถามมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.97 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์โดยใช้สถิติค่า t-test และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวด้วยค่า F-test หากพบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยรายคู่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จะใช้การเปรียบเทียบรายคู่ด้วยวิธีการทดลองแบบ Least Significant Difference (LSD)
ผลการวิจัย พบว่า สภาพการดำเนินงานของศูนย์พัฒนาเด็กเล็กในพื้นที่จังหวัดภาคใต้ฝั่งอันดามัน 1) มีการบริหารจัดการเชิงกลยุทธ์ มีค่าเฉลี่ยโดยรวมอยู่ในระดับมาก ( = 3.89) ประกอบด้วย การวิเคราะห์สภาพแวดล้อม การกำหนดกลยุทธ์ การปฏิบัติตามกลยุทธ์ การควบคุมกลยุทธ์ และการประเมินกลยุทธ์ และ 2) สภาพการดำเนินงานตามแนวคิดองค์กรแห่งการเรียนรู้ ประกอบด้วย 2.1) การพัฒนาการเรียนรู้สภาวะของการเป็นผู้นำในองค์การ ผลการดำเนินงาน โดยภาพรวม มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก (
= 3.89) ประกอบด้วย การสร้างและสานวิสัยทัศน์องค์กร ระบบการเรียนรู้ และการติดตามและการประเมินผลการทำงาน 2.2) การเรียนรู้ร่วมกันของคนในองค์กร โดยภาพรวม มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก (
= 3.77) ประกอบด้วย การถ่ายทอดความรู้ การจัดเก็บและเผยแพร่ความรู้ การเรียนรู้ร่วมกันของคนในองค์กร การทำงานเป็นทีม และการสร้างเครือข่ายการทำงาน และ 3) การเปรียบเทียบตัวแปรต่อสภาพการดำเนินงาน พบว่า 3.1) สภาพการดำเนินงานของศูนย์พัฒนาเด็กเล็กมีความแตกต่างกันตามตัวแปรขนาด และประเภทของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก แตกต่างกันที่ระดับ .05 (sig = .000) และสภาพการดำเนินงานไม่มีความแตกต่างกันตามตัวแปรสังกัด ที่ระดับ .05
Article Details
บทความทุกบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
References
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น กระทรวงมหาดไทย. (2563). ระบบสารสนเทศทางการศึกษาท้องถิ่น ศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก. เข้าถึงได้จาก http://ccis.dla.go.th/public/DlaCcisInfo.do;jsessionid=00B2EB5726AB30705EE88DC632B2074A. 1 ตุลาคม 2561.
ฉัตรกุล เอื้อพิพัฒนากูล. (2559). การจัดการคุณภาพโดยรวมของสถานศึกษายุคใหม่. วารสารบริหารการศึกษา มศว., 13(24), 99-106.
เฉลิม ศรีผดุง และสมพร สมผดุง. (2548). เอกสารการสอนชุดวิชา การจัดการเชิงกลยุทธ์ในภารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช หน่วยที่ 1-8. เข้าถึงได้จาก https://digitallib.stou.ac.th/bitstream/handle/6625047444/265/stou33442t1_8.pdf ?sequence=1&isAllowed=y. 15 ธันวาคม 2561.
บุษกร สุขแสนและคณะ. (2557). ยุทธศาสตร์การพัฒนาระบบบริหารจัดการศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารบัณฑิตศึกษา มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์, 3(1), 27-46.
ปิยะธิดา นาคะเกษียร. (2557). การมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นกับการพัฒนาศักยภาพของศูนย์พัฒนาเด็กเล็กสู่การเป็นศูนย์เด็กเล็กต้นแบบ : กรณีศึกษาพื้นที่ภาคกลางและภาคตะวันตก. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 32(2), 181-189.
ศศิธร ขันติธรางกูร จงกล คำมี และกฤษณา บุตรปาละ. (2554). การพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาโดยใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นของผู้สูงอายุในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กขององค์การบริหารส่วนตำบลเขตจังหวัดเลย. เลย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
ศิรินนภา นามมณี, อนุศักดิ์ เกตุสิริ และจิณณวัตร ปะโคทัง. (2557). รูปแบบการบริหารศูนย์พัฒนาเด็กเล็กที่มีประสิทธิผล สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 9(2), 114-126.
สฤทธิ์ ผิวอ่อน. (2559). รูปแบบการจัดการศึกษาเพื่อเสริมสร้างทักษะชีวิตในศตวรรษที่ 21 ของนักเรียนโรงเรียนประถมศึกษา. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 17(1), 68-78.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ (ก.พ.ร.). (2548). ระบบการบริหารจัดการองค์กรตามแนวทางการพัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐ. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ (ก.พ.ร.).
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2551) รายงานการติดตามการจัดการศึกษาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ปี พ.ศ. 2551. กรุงเทพฯ: เพลิน สตูดิโอ.
สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน. (2557). การดูแลเด็กปฐมวัยของประเทศไทยของสำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน.
สุดา เชิดเกียรติกุล. (2555). การพัฒนาโปรแกรมการจัดการศึกษาเพื่อส่งเสริมความสามารถในการจัดกิจกรรมการศึกษาตลอดชีวิต สำหรับผู้ปฏิบัติงานในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก. เข้าถึงได้จาก http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/37546. 2 กุมภาพันธ์ 2562.
อรชนก เพียรคำ. (2559). การพัฒนาศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก ตามมาตรฐานกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านเหล่าดอกไม้ จังหวัดมหาสารคาม. การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 8 “Research 4.0 Innovation and Development SSRU’s 80th Anniversary”
Robert V.Krejcie and Earyle W.Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and
Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Michael J.Marquardt. มปป. การพัฒนาองค์การแห่งการเรียนรู้. แปลจาก Building the learning Organization. โดย บดินทร์ วิจารณ์. (พิมพ์ครั้งที่ 5) กรุงเทพฯ: ธนาเพลส.
Muhammad Tariq. (2019). Knowledge Sharing Behavior and Human Resource Management Department of Computer Science, Minhaj University Lahore, Punjab, Pakistan (Online) Vol.9, No.10, 2019. https://iiste.org/Journals/index.php/IKM/article/view/50247/51915. 15 January 2019.