Influence of Human Capital Management on Organizational Innovation in the Electric Power Industry in Thailand
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research is to study the relationship of human capital management in organizations and the influence of human capital management on innovation in organizations by studying organizations related to the electric power industry in Thailand. The population is personnel working in the electric power industry in Thailand. And collected data from a sample of 400 people, using a questionnaire as a research tool, and statistically analyzed the data using the Structural Equation Analysis (SEM) method. The basic statistical values to calculate through all benchmarks were x2 / df = 1.539, GFI = .985, AGFI = .969, NFI = .992, IFI = .997, CFI = .997, RMR = .007, SRMR. = .0148, RMSEA = .036, PCLOSE (p-value for test of close fit) = .800 and CN = 488.000. Human capital management influences innovation in organizations. It was found that human capital management had a direct influence on innovation in the organization. The factors that affect the management of human capital the most are human capital development within the organization and the factor that affects the innovation in the organization the most is the technological capability and the organization's capability.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและบทความในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ เป็นแนวคิดของผู้เขียน ไม่ใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของคณะผู้จัดทำ บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
ข้อความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการีพิมพ์ในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ หากบุคคลใดหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการก่อนเท่านั้น
References
กันยารัตน์ จันทร์สว่าง และ สุภาวดี พรหมบุตร. (2019). ทุนมนุษย์กับการเปลี่ยนแปลง: กระบวนทัศน์ใหม่ของการบริหาร
ทรัพยากรมนุษย์. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 6(2), 209-222.
กัลย์ ปิ่นเกษร, เฉลิมชัย กิตติศักดิ์นาวิน และ จิราวรรณ คงคล้าย. (2017). ทุนมนุษย์: ตัวชี้วัดทุนมนุษย์ระดับองค์การ.
วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 11(2), 193-202.
กรมพัฒนาธุริกิจการค้า. (2563). บทวิเคราะห์ธุรกิจ Business Analysis Report.
จาก https://www.dbd.go.th/download/document_file/Statisic/2563/T26/T26_202006.pdf.
วัชรพจน์ ทรัพย์สงวนบุญ และ ปรียากมล เอื้องอ้าย. (2020). การพัฒนานวัตกรรมของอุตสาหกรรมการผลิต
เพื่อสร้างความสามารถทางการแข่งขันองค์กร. วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ, 8(2), 89-100.
Cahyaningsih, E., Sensuse, D. I., Arymurthy, A. M., and Wibowo, W. C. (2017). Nusantara: a new model of
knowledge management in government human capital management.
Procedia Computer Science, 124, 61-68.
Donate, M. J., Peña, I., & Sanchez de Pablo, J. D. (2016). HRM practices for human and social capital
development: effects on innovation capabilities. The International Journal of Human Resource
Management, 27(9), 928-953.
Harrison, P., & Ludwig, J. (2004). The Impact of US Firms’ Investments in Human Capital on Stock Prices.
from https://atdsfeastbay.org/Resources/Documents/Meetings/2010-07%20Gina%20Jesse%20
Impact%20on%20Stock%202004%20research-Bassi.pdf
Kline, R. B. (2015). Principles and practice of structural equation modeling. Guilford publications.
McKeown, N., Anderson, T., Balakrishnan, H., Parulkar, G., Peterson, L., Rexford, J., ... & Turner, J. (2008).
OpenFlow: enabling innovation in campus networks. ACM SIGCOMM computer communication review,
(2), 69-74.
Rajapathirana, R. J., & Hui, Y. (2018). Relationship between innovation capability, innovation type,
and firm performance. Journal of Innovation & Knowledge, 3(1), 44-55.