The Human Resource Development Needs of Local Administration Personnel in Muang Nonthaburi District, Nonthaburi Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The research aimed to study and compare the needs for human resource development of training skills local government organization employees In Muang Nonthaburi District, Nonthaburi Province. A quantitative research study was conducted where 3 development dimensions were emphasized: education, training, and self development. The samples of 362 local administrative employees of Muang Nonthaburi district were selected. A survery questionnaire was a research instrument whereas analysis statistics included more percentage, mean, standard deviation, t-test and F-test. As results, the overall need for human resource development among the investigated employees was revealed in a high level. When considering each aspect, training needs human resource development reached the highest level whereas the requirements for self-development in a high level and education were in a moderate level. With regard to demand comparison among employees in relation to human resource development, it was found that as classified by personal factors, the level of demand differed by age with a statistical significance level of .05. However, gender, level of education, job tenure and income did not significantly affect the demand.
Article Details
ข้อความและบทความในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ เป็นแนวคิดของผู้เขียน ไม่ใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของคณะผู้จัดทำ บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
ข้อความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการีพิมพ์ในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ หากบุคคลใดหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการก่อนเท่านั้น
References
จุฑามณี ตระกูลมุทุตา. (2544). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในองค์การ. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: ม.ป.ท.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2544). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: เทพเนรมิตรการพิมพ์.
ดนัย เทียนพุฒ. (2537). กลยุทธ์การพัฒนาคน : สิ่งท้าทายความสำเร็จของธุรกิจ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทศพร พีสะระ. (2554). ความต้องการพัฒนาตนเองของบุคลากรมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
เทียมรัตน์ คงทนต์. (2554). ความต้องการพัฒนาตนเองของบุคลากรในบริษัท ทีเอสที เมทัลเวิร์ค จำกัด. การค้นคว้าอิสระรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์.
นมิตา ชูสวรรณ. (2553). ความต้องการพัฒนาตนเองของพนักงานสายปฏิบัติการวิชาชีพและบริหารทั่วไป มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์. การศึกษาอิสระการจัดการมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์.
พระเอกราช กิตฺติธโร (สมเผ่า). (2556). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ขององค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ. วิทยานิพนธ์ หลักสูตรปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ ราชวิทยาลัย.
ไพศาล ไกรสิทธิ์. (2541). เอกสารคำสอนรายวิชาการพัฒนาตน. ลพบุรี: คณะครุศาสตร์ สถาบันราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.
รัชนี เกิดดี. (2554). ความต้องการพัฒนาตนเองของบุคลากรเทศบาลตำบลตะเคียนเตี้ย อำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรี. ปัญหาพิเศษรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน, วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ, มหาวิทยาลัยบูรพา.
เรียม ศรีทอง. (2542). พฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน. กรุงเทพฯ: เธิร์ดเวฟ เอ็ดดูเคชั่น.
วรารัตน์ เขียวไพรี. (2551). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในองค์การ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
วริศรา จำปา. (2554). การศึกษาความต้องการพัฒนาตนเองของครูโรงเรียนสาธิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง. วารสารวิจัยรามคำแหงมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 14(3), 72-76.
สมใจ ลักษณะ. (2548). การพัฒนาประสิทธิภาพในการทำงาน. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
สมาน รังสิโยกฤษฏ์. (2544). การบริหารงานบุคคล. (พิมพ์ครั้งที่ 21). กรุงเทพฯ: สวัสดิการสำนักงานข้าราชการพลเรือน.
สัมฤทธิ์ ยศสมศักดิ์. (2549). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: เอ็มทีเพรส.
สริญญา แพทย์พิทักษ์. (2553). ความต้องการพัฒนาตนเองของบุคลากรในสังกัดองค์การบริหารส่วนตำบลวังกระแจะ อำเภอเมืองตราด จังหวัดตราด. ปัญหาพิเศษรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ, มหาวิทยาลัยบูรพา.
สิริณัฏฐ์ สิทธิภรเจริญ. (2557). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์กับความผูกพันต่อองค์การของเจ้าหน้าที่กลุ่มงานเภสัชกรรม โรงพยาบาลสวรรค์ประชารักษ์ จังหวัดนครสวรรค์. สารนิพนธ์หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกริก.
สุภาพร พิศาลบุตร และยงยทธุ เกษสาคร. (2545). การพัฒนาบคลากรและการฝึกอบรม. กรุงเทพฯ: วีเจ.พริ้นติ้ง.
อมรวดี กลิ่นจันทร์. (2552). ความต้องการพัฒนาตนเองของบุคลากรสายสนับสนุน มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. ปัญหาพิเศษรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ, มหาวิทยาลัยบูรพา.
อรุณ รักธรรม. (2537). การพัฒนาและการฝึกอบรมบุคคล. กรุงเทพฯ: สุนทรออฟเซท.
Chiraprapha Akaraborworn. (2006). HRD Roles in Thailand. Bangkok: Tao.
Gilley, J. W. and Eggland, S. A. (1989). Principles of Human Resource Development. Boston: Addison-Wesley.
Gilley, J. W., Egg land, S. A. and Maycunich, A. M. (2002). Principle of Human Resource Development. Cambridge, M.A.: Perseus.
Mathis, Robert L., and Jackson, John Harold. (2007). Human Resource Management: essential perspectives. (4th ed.). Mason, OH: Thomson Business and Economics.
Nadler, L. (1984). The Handbook of Human Resource Development. New York: Wiley.
Nadler, L. and Wiggs, G.D. (1989). Managing Human Resources Development. California: Jossey-Bass.
Pace, R. Wayne, Smith, Phillip C. and Mills, Gordon E. (1991). Human Resource Development: The Field. Englewood Cliffs, N.J: Prentice Hall.
Rothwell, W. J. (2005). Beyond Training and Development. New York: AMACOM.
Swanson, R. A., and Holton, E. F. (2001). Foundations of Human Resource Development. San Francisco: Berrett-Koehler.
