ปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจในการใช้อากาศยานไร้คนขับเพื่อการเกษตรในประเทศไทย

Main Article Content

นาตาชา ช่อบัวทอง
ไชยรัช เมฆแก้ว

บทคัดย่อ

การศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจในการใช้อากาศยานไร้คนขับเพื่อการเกษตรในประเทศไทย            มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาพฤติกรรมการเลือกใช้อากาศยานไร้คนขับเพื่อการเกษตรในประเทศไทย 2) เพื่อศึกษาความพึงพอใจต่อการใช้อากาศยานไร้คนขับเพื่อการเกษตรในประเทศไทย และ 3) เพื่อเปรียบเทียบความคิดของเกษตรกรกับพฤติกรรมการเลือกใช้อากาศยานไร้คนขับเพื่อการเกษตรในประเทศไทย จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล ซึ่งงานวิจัยฉบับนี้เป็นการศึกษาเชิงปริมาณ โดยมีแบบสอบถามออนไลน์เป็นเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลกลุ่มตัวอย่าง เฉพาะผู้ใช้อากาศยานไร้คนขับเพื่อการเกษตร จำนวน 400 คน และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ สถิติเชิงพรรณนา และสถิติเชิงอนุมาณ ซึ่งผลการวิจัยได้ปรากฏดังนี้


            ผลการวิจัย พบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ อายุ ระหว่าง 31 – 40 ปี จำนวน 218 คน มีภูมิลำเนา อยู่ภาคกลาง จำนวน 168 คน ส่วนใหญ่ทำอาชีพเกษตรกร จำนวน 229 คนและ มีรายได้ 30,001 – 40,000 บาท จำนวน 122 คน ซึ่งผู้ใช้งานอากาศยานไร้คนขับเพื่อการเกษตรมีประสบการณ์ทำการเกษตร มากกว่า 1 ปีแต่ไม่เกิน 2 ปี จำนวน 110 คน และเคยผ่านการฝึกอบรมก่อนการใช้อากาศยานไร้คนขับการเกษตร จำนวน 212 คน โดยผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่า ปัจจัยส่วนบุคคลที่แตกต่างกันส่งผลต่อความพึงพอใจในการใช้อากาศยานไร้คนขับเพื่อการเกษตรในประเทศไทยที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และพฤติกรรมการเลือกใช้อากาศยานไร้คนขับเพื่อการเกษตรที่แตกต่างกัน ส่งผลต่อความพึงพอใจที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05  

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ตัวแทนจำหน่าย DJI คุณอนุวัต อินทร์ทอง. (2565). ลักษณะอากาศยานไร้คนขับการเกษตรที่มีในประเทศไทย. จาก https://datacatalog.nbtc.go.th/dataset/dataset_11_94

พรวนัช โรจนเสน และไชยรัช เมฆแก้ว. (2566). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บริการสายการบินที่ให้บริการเต็มรูปแบบ เส้นทางระหว่างประเทศในยุควิถีชีวิตใหม่ของกลุ่มเจนเนอเรชั่นวายและเจนเนอเรชั่นแซด. จากhttps://so02.tci-thaijo.org/index.php/RCIM/article/view/263820/179701

รองศาสตราจารย์ เรืออากาศเอก ดร. กนต์ธร ชานิประศาสน์. (2561). การเกษตรกรรมการใช้อากาศยานไร้คนขับพ่นสารสามารถทดแทนแรงงาน มนุษย์ได้หลายเท่า. จากhttp://sutir.sut.ac.th:8080/sutir/bitstream/123456789/7646/2/Abstract.pdf

วรมน ปิยะมาดา. (2566). การวิเคราะห์ความคุ้มค่าในการงทุนใช้เทคโนโลยีอากาศยานไร้คนขับเพื่อปลูกข้าว กรณีศึกษาตำบลนา หนองไผ่ อำเภอ ชุมพลบุรี จังหวัดสุรินทร์. จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSSP/article/view/265679

ศารีญ่า เบ็ญอาหลียรติ. (2564). การเกษตรแบบแม่นยำ. จาก https://www.depa.or.th/th/article-view/Drone technology-reduces-costs-increases-productivity-for- the-new-generation

ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2541). แนวคิดส่วนประสมทางการตลาด (Independent Study). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด (7Ps) ที่มี อิทธิพลต่อความพึงพอใจในการใช้บริการรถไฟฟ้าเฉลิมพระเกียรติ (บีทีเอส) ของประชากรในเขตกรุงเทพมหานคร

สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. (2562). สศก. ปักหมุด พื้นที่ภาคกลาง-เหนือตอนล่างศึกษาความ คุ้มค่าการใช้อากาศยานไร้คนขับในนาข้าว. จากhttps://www.oae.go.th/view/1/%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%94%E0%B8%82%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%A7/%E0%B8%82%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%A7%20%E0%B8%AA%E0%B8%A8%E0%B8%81./31120/TH-TH

อวิการัตน์ นิยมไทย.(2558). การเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้างครั้งสำคัญภาคการเกษตรไทย (Independent Study). จาก https://thaipublica.org/2019/10/farming-farmer-perspective-insight/

Kolter, Phillip. (2000). Marketing Management. The Millennium Edition. New Jersey: Prentice Hall, Inc.