การพัฒนาทักษะการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะสมองของเด็กปฐมวัยโดยการใช้กิจกรรมการเล่นละครและบทบาทสมมติ สำหรับนักศึกษาสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย The Development Learning Process Brain skills of Early Childhood Students By Drama Activity and role play
Main Article Content
Abstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1)เพื่อสร้างและพัฒนากระบวนการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะสมองของเด็กปฐมวัยโดยการใช้กิจกรรมการเล่นละครและบทบาทสมมติ 2) เพื่อศึกษาผลการใช้กระบวนการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะสมองของเด็กปฐมวัยโดยการใช้กิจกรรมการเล่นละครและบทบาทสมมุติ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาได้รับกระบวนการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะสมองของเด็กปฐมวัยโดยการใช้กิจกรรมการเล่นละครและบทบาทสมมติกลุ่มตัวอย่างที่ใช้การวิจัยครั้งนี้ คือ นักศึกษาสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัยชั้นปีที่ 3 คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์ จำนวน 30 คน ซึ่งได้จากการคัดเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะสมองของเด็กปฐมวัยโดยการใช้กิจกรรมการเล่นละครและบทบาทสมมติ แบบประเมินทักษะ EF สำหรับเด็กปฐมวัย แบบประเมินความพึงพอใจของนักศึกษาได้รับกระบวนการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะสมอง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบที
ผลการวิจัยพบว่า
- ผลการประเมินคุณภาพของการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะสมอง ของเด็กปฐมวัยโดยการใช้กิจกรรมการเล่นละครและบทบาทสมมติ โดยรวมอยู่ในระดับมาก (= 4.47)
- ทักษะสมองของนักศึกษา หลังเรียนมีค่าเฉลี่ย 4.65 สูงกว่าก่อนเรียนซึ่งมีค่าเฉลี่ย 2.1 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และเมื่อเปรียบเทียบทักษะสมอง EF (Executive Functions) หลังเรียนของนักศึกษาระหว่างกลุ่มทดลอง มีค่าเฉลี่ย 4.65 สูงกว่ากลุ่มที่ไม่ได้รับการทดลอง ซึ่งมีค่าเฉลี่ย 2.23 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
- ความพึงพอใจที่มีต่อในใช้กระบวนการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะสมอง ของเด็กปฐมวัยโดยการใช้กิจกรรมการเล่นละครและบทบาทสมมติ อยู่ในระดับ มากที่สุด(=4.54)
Article Details
References
ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กรรณิการ์ พงศ์เลิศวุฒิ. (2547). ผลของการจัดกิจกรรมเล่านิทานประกอบละครสร้างสรรค์ต่อความมี
วินัยในตนเองของเด็กปฐมวัย. ปริญญานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษา
ปฐมวัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ทิศนา แขมมณี. (2536). หลักการและรูปแบบการพัฒนาเด็กปฐมวัยตามวิถีไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
นวลจันทร์ จุฑาภักดีกุล และคณะ. (2560). การพัฒนาและหาค่าเกณฑ์มาตรฐานเครื่องมือประเมิน
การคิดเชิงบริหารในเด็กปฐมวัย. กรุงเทพฯ : ศูนย์วิจัยประสาทวิทยาศาสตร์
สถาบันชีววิทยาศาสตร์โมเลกุล มหาวิทยาลัยมหิดล และสถาบันแห่งชาติเพื่อการพัฒนาเด็ก
และครอบครัว มหาวิทยาลัยมหิดล.
วราภรณ์ วัจนะพันธ์. (2542). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์โดยใช้นาฎศิลป์และการละคร.
บัณฑิตวิทยาลัย สถาบันราชภัฏภูเก็ต.
สํานักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2561). คู่มือหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560.
กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สุภาวดี หาญเมธี. (2559). พัฒนาทักษะสมอง EF ด้วยการอ่าน. กรุงเทพฯ : บริษัท ไอดี ออล ดิจิทัล
พริ้นท์จำกัด (สำนักงานใหญ่).
สุวิทย์ มูลคำ. 2547. กลยุทธ์การสอนคิดสร้างสรรค์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ภาพพิมพ์
สุรางค์ โค้วตระกูล. (2554). จิตวิทยาการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่ง
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Baddeley, A. and S. Della Sala. (1996). "Working memory and executive control." Philos Trans R
Soc Lond B Biol Sci, 351(1346): 1397-1403; discussion 1403-1394.
John Dewey. 1969. Philosophy Education, and Reflective Thinking. In Thomas O. Buford
Toward a Philosophy of Education. New York: The Macmillan Company
Vygotsky, L.S. 1978. Mind in Society: The Development of Higher Psychological
Processes. Cambridge, MA: Harvard University Press.