การวิเคราะห์เส้นทางอิทธิพลของปัจจัยเชิงสาเหตุในการลดผลกระทบจาก แผ่นดินไหวในระดับหมู่บ้านจากความร่วมมือระหว่างหน่วยงานของจังหวัดเชียงราย

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบเส้นทางอิทธิพลของการลดผลกระทบจากแผ่นดินไหวในระดับหมู่บ้านในจังหวัดเชียงราย ผู้วิจัยเจาะจงเลือกตัวแทนของพื้นที่ประสบภัยแผ่นดินไหวในปี พ.ศ. 2556 ได้แก่ อำเภอแม่ลาว อำเภอพาน อำเภอแม่สรวย ซึ่งมีชุมชนรวมกัน 425 ชุมชน การเก็บข้อมูลเกิดขึ้นในช่วงเดือนพฤษภาคม - กรกฎาคม พ.ศ.2559 ซึ่งเป็นเวลา 2 ปี หลังแผ่นดินไหว กลุ่มตัวอย่างที่ตอบแบบสอบถามจำนวน 252 ชุด เป็นผู้ใหญ่บ้านและตัวแทนของชุมชน ผู้วิจัยวิเคราะห์เส้นทางอิทธิพล (path analysis) ด้วยโปรแกรม Mplus 6.11 ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัยเชิงสาเหตุมีความสอดคล้องกลมกลืนที่ p-value=0.4328,  c² / df = 42.890/42, RMSEA=0.009, CFI= 0.999, TLI= 0.998 โดยมีปัจจัยเชิงสาเหตุมีความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นที่ส่งอิทธิพลต่อกันเป็นวงจร เริ่มจากเมื่อประชาชนมีการรับรู้ความเสี่ยง การรับรู้จะส่งอิทธิพลให้เกิดการสื่อสาร การสื่อสารของผู้นำหมู่บ้านจะส่งอิทธิพลไปสู่การประสานงานกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ซึ่งส่งอิทธิพลต่อไปสู่การควบคุมความเสี่ยง และเมื่อมีการดำเนินงานลดผลกระทบจากภัยพิบัติการรับรู้ความเสี่ยงก็จะได้รับอิทธิพลด้วย