Study Flexibility and Quality of Elderly Physical Domain in Chanthaburi by Using a Muscle Stretching Program
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this study were (1) Analyze the relation between flexibility, physical quality of life and Body Mass Index of elderly in Chanthaburi and (2) To compare the flexibility and physical quality of elderly life in Chanthaburi between experimental group and the control group. The sample group is in the age between 60 and 74 years old that living in Chanthaburi. Total 60 people. They were divided into 30 people for experimental group and 30 people for control group which selected specifically. The research instruments were a flexibility test and a test used to measure the quality of life in the physical domain with a discrimination of .39 - .80 and reliability of .82 The statistics used for confirmatory factor analysis and One Way MANOVA
The results revealed that (1) Relation between flexibility and physical quality of life is 0.72 The statistical significance is at .01 But the relation between flexibility, physical quality of life and Body Mass Index are 0.70 and 0.12 respectively. No statistical significance (2) Elderly group that using muscle stretching program have physical quality of life and flexibility more than control group regular exercise at the statistical significance at .05
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
The author(s) is only responsible for data appearing in the submitted manuscript of Interdisciplinary social sciences and communication journal.Besides, this journal encourages and enables you to share data such as statements, contents, figures, etc. that support your research publication where appropriate, and enables you to interlink the data with proper citation.
References
กรมพลศึกษา. (2556). การยืดเหยียดกล้ามเนิ้อแบบ Dynamic Stretching สำหรับนักกีฬา. กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
กรมพลศึกษา. (2556). แบบทดสอบและเกณฑ์มาตรฐานสมรรถภาพทางกายสำหรับผู้สูงอายุ อายุ 60 - 89 ปี. กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
จิราพร เกศพิชญวัฒนา, สุวิณี วิวัฒน์วานิช, อังคณา ศรีสุข, และสหรัฐ เจตมโนรมย. (2561). เรียนรู้เข้าใจวัยสูงอายุ. ยืนยงการพิมพ์.
เจริญ กระบวนรัตน์. (2552). การยืดเหยียดกล้ามเนื้อ Stretching Exercise. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ดรุณวรรณ สุขสม. (2561). การออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิวัฒน์ บุญสม. (2560). การพัฒนาความอ่อนตัวด้วยการยืดเหยียดกล้ามเนื้อ. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ Veridian มหาวิทยาลัยศิลปากร. 10(2): 2173-2184.
ทิพย์วัลย์ เรื่องขจร. (2554). วิทยาศาสตร์เพื่อคุณภาพชีวิต. [เอกสารที่ไม่มีการตีพิมพ์].มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.
ทิติภา ศรีสมัย และคณะ. (2560). ผลของการออกกำลังกายด้วยรำมวยโบราณประยุกต์ต่อสมรรถภาพทางกาย
ในผู้สูงอายุชาวไทย: การศึกษานำร่อง. จุฬาลงกรณ์เวชสาร. 61(6): 745-55.
ทรงศักดิ์ ภูสีอ่อน. (2556). การประยุกต์ใช้ SPSS วิเคราะห์ข้อมูลงานวิจัย. โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ปราณี ใจกาศ, เพ็ญประภา ศิวิโรจน์ และรัตนา พันธพานิช. (2561). ผลของการออกกำลังกายฤๅษีดัดตนต่อความอ่อนตัวและคุณภาพชีวิตในผู้สูงอายุ. วารสารนเรศวรพะเยา. 11(1): 37-40.
พัชราภรณ์ คนกล้า. (2547). คุณภาพชีวิตในโรงเรียนของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย สังกัดกรมสามัญศึกษา จังหวัดกาฬสินธุ์. [วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิตที่ไม่มีการตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สนธยา สีละมาด. (2547). หลักการฝึกกีฬาสำหรับผู้ฝึกสอนกีฬา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
World Health Organiosation. (2000). Health Promotion Glossary. Switzerland: World Health Organizition.
