Pridi Banomyong and The Concept of Fiscal Administration Reform of Thailand
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This qualitative research aimed to study the ideas and works of Pridi Banomyong in reforming Thailand's fiscal administration in terms of income and taxes, fiscal and discipline of fiscal and budget. Data were collected from primary and secondary documents and in-depth interviews with 15 key informants by purposively selected. The results of the research revealed that Pridi Banomyong had an idea called the national economy emphasizing the role of the state in economic management. Important reforms of the country's fiscal management in terms of income and taxation viz, including legislation to collect new taxes. Reduction and abolition of the royal charter money and the establishment of the Revenue Code. In fiscal aspect, he successfully negotiated to amend the Treaty of Amity Commerce and Ship leading to the abolition of the Roy Chak Sam tax, including establishing the Office of the National Bank of Thailand and improve treasury system and country's reserves, including implement gold-ear marking policy which stabilized economy during World War II. The last aspect, building fiscal discipline and strengthening parliamentary budget process and issuing allowance of temporary payment of government Act of 1946, which is the origin of the Treasury Bill Act that has had an impact on the present day. Works indicate that the concept of treasury management was first applied to systematically reform the country's fiscal work after the 1932. The results expand the body of knowledge of public administration in the administration of public finances, which laid the foundation for sustainable economic development to present
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
The author(s) is only responsible for data appearing in the submitted manuscript of Interdisciplinary social sciences and communication journal.Besides, this journal encourages and enables you to share data such as statements, contents, figures, etc. that support your research publication where appropriate, and enables you to interlink the data with proper citation.
References
ขจรศักดิ์ บัวระพันธ์. (2560). วิจัยเชิงคุณภาพไม่ยากอย่างที่คิด (พิมพ์ครั้งที่ 7). สำนักพิมพ์คอมม่าดีไซน์แอนด์พริ้นท์.
งามพิศ สัตย์สงวน. (2558). การวิจัยเชิงคุณภาพทางมานุษยวิทยา (พิมพ์ครั้งที่ 7). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ชาญวิทย์ เกษตรศิริและธำรงศักดิ์ เพชรเลิศอนันต์. (2560). ปฏิวัติ 2475 (พิมพ์ครั้งที่ 3). มูลนิธิโครงการตำรา สังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
ชัยอนันต์ สมุทวณิช. (2535). 100 ปีแห่งการปฏิรูประบบราชการ: วิวัฒนาการอำนาจรัฐและอำนาจการเมือง. สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปธาน สุวรรณมงคล. (2523). การปฏิรูปการบริหารราชการ. วารสารสังคมศาสตร์, 17(4), 62-80.
ประเสริฐ ปัทมะสุคนธ์. (2517). รัฐสภาไทยในรอบสี่สิบสองปี (2475-2517). สำนักพิมพ์ ช. ชุมนุมช่าง.
ปรีดี พนมยงค์. (2474). คำอธิบายกฎหมายปกครอง. ใน ประชุมกฎหมายมหาชนและเอกชนของปรีดี พนมยงค์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักพิมพ์สามลดา.
ปรีชา เปี่ยมพงศ์สานต์. (2526). ความคิดหรือแนวคิดทางเศรษฐกิจของปรีดี พนมยงค์. วารสารเศรษฐศาสตร์การเมือง, 3(2), 42-59
เปรมจิตร กลิ่นอุบล. (2536). รัฐในทัศนะของ ดร. ปรีดี พนมยงค์. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
พนม ทินกร ณ อยุธยา. (2534). การบริหารงานคลังรัฐบาล เล่มที่ 1: การบริหารงานคลังรัฐบาลมหภาค 1 (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักพิมพ์ศิลปสยามการพิมพ์.
ภานนท์ คุ้มสุภาและมาโนช ชุ่มเมืองปัก. (2564). กลวิธีการสื่อสารของกิจการเพื่อสังคมกาแฟอาข่า อ่ามากับการ ขับเคลื่อนธุรกิจและการพัฒนาคุณภาพชีวิตเกษตรกชาวอาข่า. วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร, 4(1), 1-15.
ภีรดา ศิลปะชัยและณัฐชา ธำรงโชติ. (2561) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยจูงใจและความมีประสิทธิภาพการทำงานของบุคลากรในหน่วยงานด้านชุมชนสัมพันธ์ของรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง. วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร, 1(2), 217-235
วรเดช จันทรศร. (2531). การปฏิรูปการบริหาร. วารสารพัฒนบริหารศาสตร์, 28(1), 75-102.
สภาผู้แทนราษฎร. (2475). รายงานการประชุมสภาผู้แทนราษฎร ครั้งที่ 3 (สมัยสามัญ) วันจันทร์ที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2475. กองการพิมพ์ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
สมคิด เลิศไพฑูรย์. (2536). ตุลาการรัฐธรรมนูญ. สำนักพิมพ์นิติธรรม.
อนุสรณ์ ธรรมใจ. (2557). แนวคิดประชาธิปไตยสมบูรณ์และเค้าโครงเศรษฐกิจของรัฐบุรุษอาวุโสปรีดี พนม ในงานเสวนาวิชาการเนื่องในโอกาสครบรอบ 82 ปี อภิวัฒน์ประชาธิปไตยสยาม 24 มิ.ย. 2475. สถาบันปรีดี พนมยงค์.
อุทัย เลาหวิเชียร. (2547). รัฐประศาสนศาสตร์: ลักษณะวิชาและมิติต่าง ๆ. สำนักพิมพ์เสมาธรรม.
อุทัย เลาหวิเชียร และสุวรรณี แสงมหาชัย. (2556). พื้นฐานการวิจัยทางสังคมศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์. สำนักพิมพ์เสมาธรรม.
Bastable, C. F. (1928). Public finance. Macmillan
Caiden, G. E. (2017). Administrative reform. Routledge. Finan, W. F., & Dean, A. L. (1957). Procedure for the preparation and implementation of administrative reforms. International Review of Administrative Sciences, 23(4), 437-452.
Gilbert Orsoni et Céline Viessant. (2005). Èlèments de finances publiques, Economia.
Grosenick, L., & Mosher, F. C. (1971). Administrative reforms: Goal strategies, instruments and techniques. Interregional Seminar and Major Administrative Reforms in developing Countries, 2(3),11-30.
Guba, E. G., & Lincoln, Y. S. (1994). Competing in qualitative research. In N. K. Denzin & Y. S. Lincoln (Eds.), Handbook of qualitative Research, 105-117. Sage.
Lee, H.-B. (1970). The concept, structure and strategy in public administrative reform: an introduction.
In H.-B. Lee & A. G. Samonte (Eds.), Administrative reforms in Asia. 1-20. The Eastern Regional Organization for Public Administration.
