ภาพลักษณ์เชิงจริยธรรมคอนเทนต์ครีเอเตอร์ยุคดิจิทัล: มุมมองและความคาดหวังของผู้บริหารสื่อ ผู้ว่าจ้าง นักวิชาการ คอนเทนครีเอเทอร์ และผู้รับสาร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทนำ: ภาพลักษณ์เชิงจริยธรรมของคอนเทนต์ครีเอเทอร์ยุคดิจิทัลคือปัจจัยสำคัญที่สะท้อนถึงความสามารถในการผลิตเนื้อหาที่มีคุณภาพตอบสนองต่อกลุ่มผู้รับสาร วัตถุประสงค์การวิจัย: เพื่อศึกษามุมมองและความคาดหวังต่อภาพลักษณ์เชิงจริยธรรมคอนเทนต์ครีเอเตอร์ยุคดิจิทัลของผู้บริหารสื่อ ผู้ว่าจ้าง นักวิชาการ คอนเทนครีเอเทอร์ และผู้รับสาร ระเบียบวิธีวิจัย: เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ จากผู้ให้ข้อมูลหลัก จำนวน 36 คน ด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกและการวิเคราะห์เนื้อหาจากแพลตฟอร์มดิจิทัล วิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีแก่นสาระและการตรวจสอบสามเส้า ผลการวิจัย: พบว่ามุมมองและความคาดหวังต่อภาพลักษณ์เชิงจริยธรรมคอนเทต์ครีเอเทอร์ยุคดิจิทัลของผู้บริหารสื่อ ผู้ว่าจ้าง นักวิชาการ คอนเทนครีเอเทอร์และผู้รับสาร เป็นเชิงบวกมากกว่าเชิงลบ โดยเป็นผู้ความน่าเชื่อถือ จริงใจ ให้ข้อมูลตรงตามข้อเท็จจริง ไม่ชักนำไปสู่ความบริโภคนิยมพร้อมรับฟังความคิดเห็นที่แตกต่าง วางแผนผลิตเนื้อหาให้มีสาระและปฏิบัติตามจริยธรรมทางวิชาชีพ ระดับความคาดหวังผู้ให้ข้อมูลหลักส่วนใหญ่พบว่าอยู่ระดับสูง เพราะบทบาทคอนเทนต์ครีเอเทอร์ส่งผลต่อมิติความคิดและค่านิยมของผู้รับสาร ขณะที่ระดับความคาดหวังปานกลางและน้อย พบว่าสาเหตุจากปัจจัยธุรกิจที่มุ่งสร้างความมีส่วนร่วมของผู้รับสารมากกว่าคุณภาพเนื้อหา ภาพลักษณ์ที่สร้างขึ้นไม่ตรงกับความจริง เนื้อหามีหยาบคายไม่เหมาะกับเด็ก เน้นเรื่องราวที่เป็นกระแสสังคมจนขาดการตรวจสอบความถูกต้อง สรุป: คอนเทนต์ครีเอเทอร์คือกลไกสำคัญที่สร้างจิตสำนึกทางจริยธรรมในกระบวนการสื่อสารผ่านการผลิตเนื้อหาที่มีคุณภาพ เพื่อขับเคลื่อนและยกระดับสังคมอุดมปัญญาแก่สาธารณชนในสังคม
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
** ข้อความ ข้อคิดเห็น หรือข้อค้นพบ ในวารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสารเป็นของผู้เขียน ซึ่งจะต้องรับผิดชอบต่อผลทางกฎหมายใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นจากบทความและงานวิจัยนั้น ๆ โดยมิใช่ความรับผิดชอบของคณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี **
เอกสารอ้างอิง
Arriagada and Ibáñez. (2020). “You need at least one picture daily, if not, you’re dead”: Content creators and platform evolution in the social media ecology. Social Media+Society, July-September,1-12. https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/2056305120944624
Arriagada, A., & Ibáñez, F. (2019). Communicative value chains: Fashion bloggers and branding agencies as cultural intermediaries. In L. Vodanovic (Ed.), Lifestyle journalism: Social media, consumption and experience (pp. 91–101). Routledge.
Benham, J. (2020). Best practices for journalistic balance: Gatekeeping, imbalance and the fake news era. Journalism Practice, 14(7), 791-811. https://doi.org/10.1080/17512786.2019.1658538
Blatt, M. M., & Kohlberg, L. (1975). The effect of classroom moral upon children’s level of moral judgment. Journal of Moral Education, 4(2), 129-161.
Boonnayothai, P. (2012). Perception and Attitude of Consumer toward The Sustainable Development Activities Media of Siam Cement Group Public Company Limited. [Master Thesis, Duhrakij Pundit University]. DOI: https://doi.nrct. go.th/ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14458/DPU.the.2013.1
Cotter, K. (2019). Playing the visibility game: How digital influencers and algorithms negotiate influence on Instagram. New Media & Society, 21(4), 895–913.
Craig, D. (2019). Creator management in the social media entertainment industry. In M. Deuze & M. Prenger (Eds.), Making: Production, practices, and professions (pp. 363–374). Amsterdam University Press.
Craig, D., & Cunningham, S. (2019). Social media entertainment: The new intersection of Hollywood and Silicon Valley. New York University Press.
Dataxet Infoquest. (2024, September 8). The influencer market continues to grow, but identity must be clear to survive. https://www.dataxet.co/media-landscape/2024-th/influencer
Haidt, J. (2001). The emotional dog and its rational tail: A social intuitionist approach to moral+ judgment. Psychological Review, 108(4), 814-834.
Hanwilai, N. (2017). Thai media using Buddhist intergration. [Doctoral dissertation, Mahachulalongkornrajavidyalaya University]. https://ethesis.mcu.ac.th/storage/jN6IZEabVFMNqkCyCfVCw1gpv2XUAGCWVwyrdQRy.pdf
Henpenrueang. (2024, Auguest 12). Pitch, PhuyBao London, the one behind the viral phrase "each meal,each day ". https://www.youtube.com /watch?v=_px8zns-yXo
Jaturongkakul, A., & Jaturongkakul, D. (2007). Consumer behavior. (8th ed.). Thammasat University Press.
Jefkins, F. (1993). Modern marketing. (Framework Series) (3rd ed). Ft Prentice-Hall.
Keawthep, K., & Chaikunpol, N. (2012). News media guide. Karnpim Limited Partnership.
Khaneekul, J. (2018). Strategy of public communication in Thailand 4.0 era in case of department of science service. [Individual study]. Dhurakij Pundit University.
Little monster Family. (2024, March 30). Dealing with a broken heart: Jin answers more teen questions. https://www.youtube.com/watch?v=J9z_ovdzsu0)
Little monster Family. (2024, June 22). A bedroom makeover: new ambiance, minimalist design.https://www.youtube.com/watch?v=vZxBUIs61Bs
Logan, K. R. (2010). Understanding news media: Extending Marshall McLuhan. Peter Lang Publishing, Inc.
Kotler, P. (2000). Marketing management. New Jersey: Prentice-Hall.
Mandala Team. (2024, September 14). Techniques for digital content creators.https://blog. Mandala system.com /th/digital-content-creator
McQuail, D. (2010). McQuali’s mass communication theory. (6th ed). Sage Publications.
Neamcharoun, S. (2017). Case study: vision of media entrepreneurs and media producer versus the changing of consumers behavior through the online media. [ Master Thesis]. Thammasat University
https://ethesisarchive.library.tu.ac.th/thesis/2017/TU_2017_5902010247_8055_6633.pdf
Neungchamnong, P. (2024, September 14). When prosumers take over media space, who sets the ethical standards https://www.presscouncil.or.th/ethics/4386
Nuritmon, W. (2024, September 15). Influencer marketing. https://bait.rmutsb.ac.th/content/influencer-marketing/
Phoovatis, W. (2022). Thai mass media: Ethical consciousness in news reporting in the era of mass media convergence. Kasem Bundit Journal. 23(2), 28-42
Pitakwong, S. (2020). Attitudes and behaviors towards green marketing for Thai consumer. [Master Thesis]. Chiangmai University. https://archive.cm.mahidol.ac.th/bitstream /123456789/ 3586/1/TP% 20MM.017%202563.pdf
Psychopitchy. (2024, May 28). This is me introducing myself. https://www.tiktok.com/@pitchwitchsit/video/7374033670522277121?_r=1&_t=8qmFTuYw04D
Psychopitchy. (2024, September 24). Hell cheesy! Phuy Bao’s breakfast this morning. https:// www.tiktok.com/@pitchwitchsit/video/7418079413335575815?_r=1&_t=8qmGQ8S1VHs
Sirimanont, S. (1987). Ethics of Journalists. Bangkok: Supa Sirimanont Fund and Aksornsarn.
Tantiprapa, P. (2010). Marketing principle. (5th ed.). Department of Marketing, Faculty of BusinessAdministration, Chiang Mai University.
Thairath Online. (2024, September 8). 70 million Thais, 9 million are now content creators, high competition, to survive you must be different. https://www.thairath.co.th/money/ business_marketing /marketing/2812356
The Standard. (2023, June 2). Strategies for training body and mind to create power for workers. https://thestandard.co/podcast/thesecretsauce-strategyclinic-ep35/
The Standard. (2024, October 23). Reading the new China: US election storm, real estate recovery, economic stimulus, impact on Thailand. https://thestandard.co/podcast_channel/thesecretsauce/
Sittiweckin, W. (2024, September 24). Content creator, a money-making profession in the digital age. [Youtube]. https://www.youtube.com/watch?v=kU-n7lMoUM.
Yonelinas, A. P. (2001). Consciousness, control and confidence: The 3 CS of recognition memory. Journal of Experimental Psychology, 130(3), 360-379.
Yayu, F. (2024). Ethical responsibilities in the backends of media and digital technologies. Journal of Media Ethics, 39(1), 61-66. DOI:10.1080/23736992.2024.2296194
