การสื่อสารเพื่อส่งเสริมการบริหารจัดการศึกษาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นของผู้บริหารเทศบาลนครนนทบุรีและเทศบาลนครรังสิตที่ส่งผลต่อการพัฒนาเมือง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทนำ: การสื่อสารเพื่อส่งเสริมการบริหารจัดการศึกษาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นของผู้บริหารเทศบาลนครนนทบุรีและเทศบาลนครรังสิตที่การพัฒนาเมืองของประชาชน วัตถุประสงค์ของการวิจัย 1) เพื่อศึกษาการสื่อสารเพื่อส่งเสริมการบริหารจัดการศึกษาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นของผู้บริหารเทศบาลนครนนทบุรีและเทศบาลนครรังสิตที่ส่งผลต่อการพัฒนาเมือง 2) เพื่อศึกษาปัจจัยการสื่อสารเพื่อส่งเสริมการบริหารจัดการศึกษาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นของผู้บริหารเทศบาลนครนนทบุรีและเทศบาลนครรังสิตที่ส่งผลต่อการพัฒนาเมือง และ 3) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาการสื่อสารเพื่อส่งเสริมการบริหารจัดการศึกษาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นของผู้บริหารเทศบาลนครนนทบุรีและเทศบาลนครรังสิตที่ส่งผลต่อการพัฒนาเมือง ระเบียบวิธีวิจัย: การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ การสัมภาษณ์เชิงลึก และการวิเคราะห์เอกสาร เพื่อให้ได้ข้อมูลเชิงคุณภาพที่ครอบคลุมประเด็นรอบด้านของการสื่อสาร ผลการวิจัยพบว่า: 1) การสื่อสารเพื่อส่งเสริมการบริหารจัดการศึกษามีการใช้สื่อมวลชนและสื่อท้องถิ่น เครื่องมือสื่อสังคมออนไลน์ การจัดงานประชาสัมพันธ์และการประชุม การใช้สื่อสื่อพิมพ์ การใช้กระบวนการสื่อสารภายในชุมชน 2) ปัจจัยการสื่อสารเพื่อส่งเสริมการบริหารจัดการศึกษา คือ ภาพลักษณ์ที่ดีของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อความยอมรับและการสนับสนุนของประชาชนในนโยบายทางการศึกษาของเทศบาล เป็นตัวอย่างที่ดี สร้างความเชื่อมั่นในระบบการศึกษา สร้างสภาพแวดล้อมที่สนับสนุนการเรียนรู้ภายในชุมชนท้องถิ่น 3) แนวทางการพัฒนาการสื่อสารเพื่อส่งเสริมการบริหารจัดการศึกษาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น โดยการอาศัยบริบทเชิงพื้นที่ ความเป็นพื้นที่เมืองของเทศบาลนครปากเกร็ดและความเป็นเมืองมหาวิทยาลัยของเทศบาลนครรังสิตส่งผลต่อการบริหารจัดการศึกษาของเทศบาลนครและบทบาทผู้บริหารเทศบาลกำหนดนโยบายบริหารจัดการทรัพยากรทางการเงินและทรัพยากรคน สนับสนุนกิจกรรมทางการศึกษา บทบาทในการสร้างความร่วมมือกับมหาวิทยาลัยและสถาบันการศึกษา รวมไปถึงชุมชน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
** ข้อความ ข้อคิดเห็น หรือข้อค้นพบ ในวารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสารเป็นของผู้เขียน ซึ่งจะต้องรับผิดชอบต่อผลทางกฎหมายใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นจากบทความและงานวิจัยนั้น ๆ โดยมิใช่ความรับผิดชอบของคณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี **
เอกสารอ้างอิง
Chimpalee, N. (2021). The role of local administrators from the perspective of citizens in the development of local areas in Pranburi District, Prachuap Khiri Khan Province. Graduate Journal of Chandrakasem Rajabhat University, 16(1), 75–89. [In Thai]
Jia, M. (2013). Political identity and political participation: China’s post-80s generation. [Unpublish doctoral dissertation]. University of Southern California.
Kaewthep, K. (1999). Media analysis: Concepts and techniques (2nd ed.). Edison Press Products. [In Thai]
King Prajadhipok’s Institute. (2024). Revenues of “30 municipalities” reaching billions. KPI-Corner. https://www.kpi-corner.com/content/8316/local00120. [In Thai]
Komut, W. (2015). Educational management of local administrative organizations and increasing educational opportunities for disadvantaged groups. [Unpublish doctoral dissertation]. Thammasat University. [In Thai]
Kittiasa, P. (2003). Localism (2nd ed.). OS Printing House. [In Thai]
Lasswell, H. D. (1978). Politics: Who gets what, when, how. Peter Smith.
Nantasan, P., & Hanbang, C. (2016). Guidelines for developing cultural tourism through community participation: A case study of Bang Pakong Municipality, Chachoengsao Province. Rajabhat Rajanagarindra University. [In Thai]
Narin, Y. (2020). Local leaders and communication. Journal of Humanities and Social Sciences, MCU Isan Campus, 1(3), 95–110. [In Thai]
Pichit, P., Jatusripitak, S., & Krea-ngam, W. (2003). Prime Minister Thaksin: New model of public administration. Policy and Planning Office, Ministry of Interior. [In Thai]
Pichler, D. M. (2018). Political leadership in urban governance: A determinant factor for transformative innovation. Management of governance networks. Erasmus University Rotterdam.
Rungruang, P. (2019). Concepts of educational management of local administrative organizations. Journal of Local Education, 11(3), 15–30. [In Thai]
Santhawee, K. (2012). Media concepts and roles in urban development. Journal of Social Sciences and Humanities, 8(2), 45–60. [In Thai]
Sasithornsaowapha, N. (2017). Leadership and local governance. Suan Sunandha Rajabhat University Press. [In Thai]
Singhkhajorn, S., Sridi, S., Thorkaew, W., & Boonsiri, K. (2021). Communication in creating leaders’ popularity: Policy guidelines for local education management. Journal of Regional Development Research, 13(2), 121–135. [In Thai]
Tantchai, W. (2014). Decentralization and democracy in Thailand. King Prajadhipok’s Institute. [In Thai]
Utsarachai, Y. (2014). Concepts of Thai local governance. King Prajadhipok’s Institute. [In Thai]
Wannasakulcharoen, M., & Laohawichian, U. (2019). Leadership of mayors and the effectiveness of municipalities in Thailand. Ratchapak Journal, 13(30), 89–100. [In Thai]
