วิธีการรับมือของพ่อแม่เมื่อลูกถูกกลั่นแกล้งในโรงเรียน

Main Article Content

ฐานิดาวัลคุ์ วันทนียกุล
เพ็ญนภา กุลนภาดล
ดลดาว วงศ์ธีระธรณ์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิธีการรับมือของพ่อแม่เมื่อลูกถูกกลั่นแกล้งในโรงเรียนใช้รูปแบบการวิจัยเชิงบรรยาย (Descriptive Research) กลุ่มตัวอย่างเป็นพ่อแม่ที่มีบุตรศึกษาอยู่ในชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น จำนวน 169 คน ได้มาจากการกำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างโดยการใช้ร้อยละของประชากร เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบวัดวิธีการรับมือของพ่อแม่เมื่อลูกถูกกลั่นแกล้งในโรงเรียน ที่มีค่าความเชื่อมั่นของเครื่องมือ (Reliability) เท่ากับ 0.93) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติทดสอบแบบการวิเคราะห์ค่าความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) และการเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างค่าคะแนนเฉลี่ย


              ผลการวิจัยพบว่า                                                                                                                              


                          1.วิธีการรับมือของพ่อแม่เมื่อลูกถูกกลั่นแกล้งในโรงเรียนทั้ง 6 ด้าน ได้แก่ ด้านการสนับสนุนและคำแนะนำ ด้านการสนับสนุนทางสังคมและข้อมูล ด้านการตอบโต้ ด้านการหลีกเลี่ยง ด้านโทษตัวเอง  และด้านข้อจำกัดของเด็ก โดยรวมอยู่ในระดับน้อย


                        2.เพศ อายุ รายได้ การศึกษา และอาชีพที่แตกต่างกัน ส่งผลต่อการรับมือของพ่อแม่เมื่อลูกถูกกลั่นแกล้งในโรงเรียนไม่แตกต่างกัน

Article Details

How to Cite
วันทนียกุล ฐ., กุลนภาดล เ., & วงศ์ธีระธรณ์ ด. (2024). วิธีการรับมือของพ่อแม่เมื่อลูกถูกกลั่นแกล้งในโรงเรียน. วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร, 7(3), 105–115. https://doi.org/10.14456/issc.2024.47
บท
บทความวิจัย

References

กรมส่งเสริมสุขภาพจิต. (2563). บูลลี่ไม่ใช่เรื่องเด็ก ๆ ความรุนแรงที่รอวันปะทุ. สืบค้นเมื่อ 21 สิงหาคม 2565 จาก https://www.dmh.go.th/news-dmh/view.asp?id=30150.

ไชยชาญ เผือดคล้าย. (2565). แนวทางการแก้ปัญหาการกลั่นแกล้งรังแกกันในห้องเรียนชั้นประถมศึกษาด้วยการพัฒนาทักษะการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคม. วารสารปรัชญาปริทรรศน์, 27(1), 219-232. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/phiv/article/view/256325/174643

ธิดารัตน์ ปุรณะชัยคีรี และคณะ. (2558). กลยุทธในการแก้ปัญหาการถูกรังแกของเด็กนักเรียนระดับชั้ประถมศึกษาตอนปลาย. มหาวิทยาลัยมหิดล.

เพ็ญนภา กุลนภาดล. (2565). การปรึกษาครอบครัว Family Counseling (พิมพ์ครั้งที่ 4). เนติกุลการพิมพ์.

วีรวิชญ์ เลิศรัตน์ธำรงกุล. (2564). การกลั่นแกล้งกันในพื้นที่ไซเบอร์ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น: ความชุกวิธีการจัดการปัญหาและพฤติกรรมเสี่ยง. มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ.

สมิทธิ์ เจือจินดา. (2563). ผลของโปรแกรมการให้คําปรึกษารายบุคคลเพื่อเสริมสร้างความฉลาดทางสังคมที่มีต่อการลดพฤติกรรมรังแกของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สุมณฑา หิ้มทอง.(2559). การสำรวจพฤติกรรมก้าวร้าวในเด็กปฐมวัยโดยผู้ดูแลของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

สุฮัยณี อาหวังและคณะ. (2564). ผลกระทบจากพฤติกรรมการกลั่นแกล้งของนักเรียนในจังหวัดปัตตานี. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.

อนุรักษ์ จันทร์รอด.(2565). การศึกษาความรุนแรงของพฤติกรรมการกลั่นแกล้งกันของนักเรียนในโรงเรียนอำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.

Joy Benatov. (2019). Parents’ Feelings, Coping Strategies and Sense of Parental Self -Efficacy When Dealing With Children’s. Victimization, 10(1), 20-39.